ΕΠΕΑΠΤΕΡΟΕΝΤΑ
Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Τουλάχιστον δυο γραφεία ταξιδιών που γνωρίζω, έχουν οδηγούς χριστουγεννιάτικων διακοπών με αριθμό σελίδων που κυμαίνεται από 400 έως 600, έγχρωμες και ιλουστρασιόν.
Παρόλο που τα Χριστούγεννα είναι συνδεδεμένα με χαρά, συνάξεις και οικογενειακή θαλπωρή, αυτοί οι τουριστικοί οδηγοί είναι δυνατόν να οδηγήσουν έναν άνθρωπο σε μελαγχολία και μοναξιά, ακόμα και αν δεν ζει μόνος. Η αντίθεση ανάμεσα στις προσδοκίες του και την πραγματικότητα, μπορεί να εντείνει το αίσθημα του ανικανοποίητου και της απομόνωσης.
Έχω γράψει παλαιότερα για τον «ψυχαναγκασμό των θερινών διακοπών», αλλά τον θυμάμαι και παραμονές Χριστουγέννων. Είναι η πίεση που αισθάνεται κάποιος για συμμόρφωση με τα στερεότυπα κάθε εποχής. Και σ’ αυτό βέβαια συμβάλλει η εμπορευματοποίηση, η οποία προβάλλει μια τέλεια οικογενειακή εικόνα, με ακριβές διακοπές, δώρα και ταξίδια.
Γι’ αυτό και προανέφερα τους οδηγούς ταξιδιών. Αν δείτε τις έγχρωμες φωτογραφίες και διαβάσετε τις περιγραφές των τοποθεσιών και των εορταστικών προορισμών, θεωρώ τελείως αδύνατο να μην αισθανθείτε ένα κάποιο αίσθημα ανεπάρκειας, ακόμα κι όταν οι προσωπικές, ή οικονομικές σας συνθήκες επιτρέπουν την υλοποίηση αυτών των χριστουγεννιάτικων εκδρομών. Κακά τα ψέματα.
Ακόμα και όταν έχετε γυρίσει τον κόσμο ολόκληρο, που λέει ο λόγος, ένα ταξίδι στο Ροβανιέμι κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων είναι πάντοτε πειρασμός. Θυμάμαι έναν φίλο -που δεν ζει πλέον- ο οποίος αν και γύριζε επαγγελματικά όλο τον κόσμο, κάθε Χριστούγεννα ήθελε να πάει με τις κόρες του στο χωριό του Αη-Βασίλη. Όταν μεγάλωσαν και πήγαιναν με τις σχέσεις τους, ο φίλος μου κάθε Χριστούγεννα αισθανόταν μελαγχολικός.
Δεν έχω πάει ποτέ στο Ροβανιέμι και δε νομίζω ότι έχασα κάτι, κατά την παιδική μου ηλικία, που περνούσα μια χαρά στο Μαρούσι, ενώ από την Αθήνα, που μέναμε προηγουμένως, λίγα θυμάμαι και όχι ευχάριστα. Δύσκολοι καιροί στη δεκαετία του ’50. Να πώς μπορεί να μελαγχολήσει κανείς. Ακόμα κι από τις αναμνήσεις του ή τις απώλειες φίλων ή συγγενών.
Γι’ αυτό, σας λέω, τα Χριστούγεννα δεν χρειάζεται να είναι τέλεια, όπως τα περιγράφουν οι ιλουστρασιόν οδηγοί ταξιδιών και δώρων για να είναι ουσιαστικά. Αρκεί να αποδεχθούμε ότι, είναι φυσιολογικό να μην αισθανόμαστε πάντα χαρούμενοι, και να αναγνωρίσουμε την αξία των απλών στιγμών εστιάζοντας σε αυτά που πραγματικά μας γεμίζουν. Αυτό είναι το κλειδί για να ανακαλύψουμε την ομορφιά των εορτών, ακόμα και μέσα από τη μελαγχολία τους.
Κλείνω τώρα, γιατί έχω ραντεβού με τον χειρουργό οδοντίατρό μου, ο οποίος μου έχει υποσχεθεί ότι μέχρι τις 24 του μήνα, θα έχει τελειώσει για να μπορώ να μασάω κανονικά.
Σας εύχομαι Καλά Χριστούγεννα, με υγεία και κοντά στα αγαπημένα σας πρόσωπα.
