Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Διαβάζοντας κάποιος το βιβλίο του καθηγητή Σπύρου Σιμσίρογλου με τίτλο «Το ατύχημα. Ένας παραλογισμός 
αυτοκαταστροφής» (Εκδόσεις Νέα Σκέψη, έτος 1994), βγάζει το συμπέρασμα ότι αποκλειστικά υπεύθυνος για κάθε ατύχημα είναι ο παράγων Άνθρωπος, που είτε από άγνοια είτε από αμέλεια οδηγείται στο ατύχημα. Στη μελέτη αυτή, το ατύχημα (και το δυστύχημα) αντιμετωπίζεται ως «νόσημα συμπεριφοράς» και όχι ως «κακιά ώρα», ή «μοιραίο και αναπόφευκτο».
Αδιαπραγμάτευτη συνθήκη «πυροδότησης» ενός ατυχήματος, υποστηρίζει ο συγγραφέας, είναι η ψυχιατρική ροπή υπερβατικών ενεργειών του ανθρώπου απέναντι στις προκλήσεις για την ικανοποίηση, όχι μόνο των ζωτικών του αναγκών, αλλά και των επιθυμιών του. Αυτός είναι και ο λόγος που τα δυστυχήματα γενικά, συμβαίνουν μόνο στον άνθρωπο, αφού αυτός ο ίδιος τα προκαλεί, με βουλητικές (διανοητικές) παρεμβάσεις, τροποποιώντας τις ενστικτώδεις ζωικές του προσαρμογές αυτοσυντήρησης.
Τα ατυχήματα, ισχυρίζεται ο συγγραφέας, προέρχονται από ανθρώπους, που παρουσιάζουν, ενδεχομένως, κάποιο βαθμό προκαλούμενου περιστασιακά -ή ακόμη και συχνά- ήπιου βαθμού «ολιγοφρένιας», όπως εκείνου της «μωρίας», που χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά της παιδικής ηλικίας. Έτσι, το ατύχημα διαιωνίζεται από την άγνοια ή την προκατάληψη περί «μοιραίου».
Αναφερόμενος ειδικότερα, στην περίπτωση του τροχαίου δυστυχήματος, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι ο ανθρώπινος παράγων είναι αποκλειστικά υπεύθυνος, ακόμα και όταν το δυστύχημα αποδίδεται σε αόριστες έννοιες όπως η «υπερβολική ταχύτητα». Η «υπερβολική ταχύτητα» οφείλεται στο γεγονός ότι ο οδηγός ενός οχήματος πατάει το γκάζι περισσότερο, από όσο μπορεί να ελέγξει το όχημά του.
Ύστερα από πολυετή παρατήρηση και στατιστική προκύπτει ότι, ακόμα και όταν οι αρμόδιοι επικαλούνται την «ακαταλληλότητα των υποδομών», προκειμένου να αποδοθούν ευθύνες για ένα τροχαίο δυστύχημα, πάλι υπεύθυνος είναι ο παράγων Άνθρωπος, χωρίς να απεκδύονται της ευθύνης και οι ίδιοι, όπως και ο οδηγός ενός οχήματος, ο οποίος, οδηγώντας νηφάλια, οφείλει να έχει αντιληφθεί ότι «κάτι δεν πάει καλά» στο δρόμο και να οδηγεί προσεκτικά.
Αναφερόμενος στους «συνειδητούς» και στους «ασυνείδητους» παράγοντες της πρόκλησης ενός ατυχήματος, ο συγγραφέας αναφέρει ότι μεταξύ των «συνειδητών» παραγόντων είναι «πράξεις ή παραλείψεις του υποκειμένου». Ενώ στους «ασυνείδητους» παράγοντες περιλαμβάνονται η ηλικία, το διανοητικό επίπεδο, οι μερικές αναπηρίες, οι χρονιές διανοητικές παθήσεις, ο αυτοματισμός των συνηθειών. Επίσης περιλαμβάνονται τα «ψυχιατρικά κίνητρα» παραβατικότητας, όπως η επιβεβαίωση, η αναγνώριση, ο ανταγωνισμός, η επίδειξη, το αίσθημα αυτοπεποίθησης, η αμεριμνησία, κ.ά.
Συνοψίζοντας ο συγγραφέας, αναρωτιέται: Μήπως υπάρχει κάποιος, που όλη την ημέρα να μη βρίσκεται στο έλεος ενός σωρού λαθών; Όχι. Ακόμα και ο -θλιμμένος από το δυστύχημα στα Τέμπη – Κανάκης, έβγαλε τον καθηγητή Νομικής Ανδρέα Τάκη σε παράθυρο του Ράδιο Αρβύλα, να μιλήσει «χωρίς κομματικά γυαλιά» για τα «κακά του καθεστώτος της Δεξιάς», ξεχνώντας ότι υπήρξε επιλογή του Γιάννη Ραγκούση για γενικό γραμματέα Υπουργείου και της Μυρσίνης Ζορμπά για πρόεδρο Οργανισμού Μουσείων.
