Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Δεν υπάρχει καλύτερη διαφήμιση για ένα προϊόν από εκείνη που λέει «πώς να το αποφύγουμε». Και δεν θα αναφερθώ στην ιστορία με τις πατάτες του Καποδίστρια, που ήθελε να τις διαθέσει δωρεάν και κανείς δεν τις ήθελε, αλλά μόλις έβαλε σκοπούς να τις φυλάνε, πήγαν τη νύχτα και τις έκλεψαν όλες.
Έχω άλλη ιστορία. Το εξ αντιδιαστολής επιχείρημα όλων αυτών που δεν θέλουν να εμβολιαστούν κατά της πανδημίας, οι οποίοι λένε: «Δεν θα μας πει εμάς η κυβέρνηση πώς να διαθέσουμε το σώμα μας. Θα εμβολιαστούμε όποτε θέλουμε», ή «Αν δεν μας πίεζαν τόσο πολύ, ίσως να το είχαμε κάνει, αλλά για να μας πιέζουν, κάτι δεν πάει καλά. Δεν το κάνουμε».
Θα αναφερθώ στο «Παιχνίδι του Καλαμαριού», τη νέα σκληρή και βίαιη τηλεοπτική σειρά από τη Νότια Κορέα, που παίζεται σε συνδρομητική πλατφόρμα. Η υπόθεση όπως αναφέρεται στην πλατφόρμα είναι ελκυστική: «Για να βγάλει εύκολα χρήματα, ο απένταρος και απεγνωσμένος Γκι-χουν συμμετέχει σε ένα μυστήριο παιχνίδι. Στην αρχή του πρώτου γύρου, κάτι αναπάντεχα τρομακτικό συμβαίνει». Και αυτό δεν αποτελεί την περίληψη του σήριαλ, αλλά τη βολική εισαγωγή της πλατφόρμας για το πρώτο από τα 9 συνολικά επεισόδια. Και σταματάω εδώ, παρά το γεγονός ότι την είδα ολόκληρη από «επαγγελματική διαστροφή». Δεν με ενθουσίασε. Έχω δει κι άλλες παρόμοιες και καλύτερα σκηνοθετημένες και εν πάση περιπτώσει, ούτε είναι κάποια σειρά που αξίζει να την αναλύσεις ακαδημαϊκά, από κοινωνιολογική άποψη.
Το συμπέρασμα ότι «κάποιος προκειμένου να βγάλει λεφτά μπορεί να κάνει τα πάντα», το βλέπουμε πια και στην καθημερινή μας ζωή. Περνάει μια μηχανή με δυο αναβάτες, γεμίζουν σφαίρες κάποιον, τρέχουν οι αστυνομικοί και ύστερα καταλήγουν: ήταν ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Περνάει άλλη μηχανή πάλι με δυο αναβάτες έξω από τη βίλα κάποιου «επώνυμου» (στη χώρα μας «επώνυμοι με βίλες» γίνονται και τηλεπαρουσιαστές της πλάκας), ρίχνει ο ένας με καλάσνικοφ μια ριπή σφαιρών και «γαζώνει» τη δίμετρη μάντρα και στη συνέχεια η αστυνομία συμπεραίνει: ήταν προειδοποίηση για ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Λογαριασμοί όμως χωρίς χρήμα (ή οικονομικά συμφέροντα, να το θέσω ευγενικά), δεν υπάρχουν. Οπότε, εντάξει παιδιά, στα δελτία ειδήσεων δεν θέλουμε άλλα δράματα με λογαριασμούς. Αρκετά.
Εκτός κι αν η «είδηση» για το Παιχνίδι του Καλαμαριού περιλαμβάνεται στο «λογαριασμό εξόδων προβολής» της πλατφόρμας, οπότε δεν το συζητάμε. Αλλά όχι να μας βγαίνετε κι από πάνω, με νουθεσίες για τα ανήλικα και με αναλύσεις ότι η σειρά πραγματεύεται τις συνέπειες της «κακής όψης του καπιταλισμού». Το ζούμε…
