Γράφει ο Νίκος Καραβάσιος – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας – φύλλο Κηφισιάς – Νέας Ερυθραίας – Εκάλης – Διόνυσου 13/11
Έχουν περάσει λίγα εικοσιτετράωρα από την ημέρα που επέστρεψε στην καθημερινότητα των μαθητών του Γυμνασίου και του Λυκείου η τηλεκπαίδευση. Μια αναγκαία για πολλούς συνθήκη προκειμένου να λειτουργήσει έστω και έτσι η Εκπαίδευση τον καιρό της πανδημίας. Οι συνθήκες στη ζωή μου έφεραν έτσι τα πράγματα, που για πρώτη φορά έχω τη χαρά να μένω κάτω από την ίδια στέγη με δύο παιδιά που πηγαίνουν σε τάξεις Γυμνασίου, στη γειτονική Πεύκη. Βρισκόμενος σε τηλεργασία τις πρωινές ώρες, έχω τη δυνατότητα να ακούω και να βλέπω – έστω και στα «κλεφτά» – τον τρόπο λειτουργίας της τηλεκπαίδευσης.
Ομολογώ ότι η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό από αυτή τη διαδικασία είναι η απογοήτευση. Ειλικρινά δεν πιστεύω στα αυτιά και στα μάτια μου από αυτά που διαδραματίζονται στο διπλανό δωμάτιο. Πέρα από τα τεχνικά προβλήματα τα οποία μπορώ να δεχτώ λόγω του μεγάλου αριθμού των συμμετεχόντων (εκπαιδευτικών και μαθητών) υπάρχουν πολλά «στραβά» σε αυτό το εγχείρημα του υπουργείου Παιδείας, που ειλικρινά με κάνουν να αναρωτιέμαι, για τη χρησιμότητα της τηλεκπαίδευσης. Στα μάτια μου είναι ξεκάθαρο ότι οι φιλότιμες προσπάθειες των εκπαιδευτικών (όχι όλων) δεν καταφέρνουν ούτε στο ελάχιστο να τραβήξουν το ενδιαφέρον των μαθητών κατά τη διάρκεια της «κουτσουρεμένης» διαδικτυακής ώρας.
Παρατήρησα ότι η άνεση και η ευκολία με την οποία χειρίζονται τη νέα τεχνολογία τα παιδιά κάνει ορισμένους καθηγητές (όχι και λίγους) να μοιάζουν αυτοί να έχουν ανάγκη από «εκπαίδευση» προκειμένου να ανταποκριθούν στα νέα τους διαδικτυακά καθήκοντα. Εκεί όμως που σκέφτηκα μόνος μου να πατήσω το κουμπί “off” του ρούτερ είναι όταν άκουσα από το ένα παιδί ότι την επόμενη ώρα έχει Γυμναστική! Πέρα από κάποιες χρήσιμες συμβουλές για άσκηση την περίοδο της καραντίνας, το υπόλοιπο μάθημα έμοιαζε με «καθυστερήσεις» σε ποδοσφαιρικό αγώνα, που η ισοπαλία «βολεύει» και τις δύο ομάδες. Τι εννοώ; Τόσο ο καθηγητής όσο και τα παιδιά κοίταζαν πώς θα περάσει η ώρα να τελειώσει το μάθημα.
Για να μην παρεξηγηθώ, η τηλεκπαίδευση φυσικά και πρέπει να λειτουργήσει, ειδικά αυτό το δύσκολο διάστημα. Όμως να λειτουργήσει σε σωστές βάσεις και με σεβασμό, στους εκπαιδευτικούς, τα παιδιά και τους γονείς. Ειλικρινά στο υπουργείο θα πρέπει να καταλάβουν ότι η προσέγγιση σε ένα μάθημα είναι εντελώς διαφορετική όταν είσαι στην αίθουσα, από όταν είσαι στην οθόνη του υπολογιστή. Αν δεν γίνει σύντομα αυτό, η τηλεκπαίδευση κινδυνεύει το επόμενο διάστημα να γίνει «ανέκδοτο» στα στόματα των παιδιών… Ναι στην τηλεκπαίδευση, αλλά σε σωστές βάσεις…