ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ
Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Είμαι πολύ άτυχος. Πάνω που πήγαινα να γίνω διάσημος κι εγώ, έστω και για 15’ όπως είπε κάποτε ο μεγάλος Άντι Γουόρχολ («In the future, everyone will be famous for 15 minutes», είχε πει για την ακρίβεια), ήρθε ο Τσίπρας και έκανε τη ζωή μου συντρίμμια. Θα μου πεις τώρα: πάλι με αυτόν θα ασχοληθείς; Δεν βαρέθηκες; Όχι δεν βαρέθηκα και διαβάστε τη σύντομη ιστορία μου, φίλες και φίλοι, και θα διαπιστώσετε την ατυχία μου.
Ασχολούμενος με τον κινηματογράφο, διαπίστωσα ότι στην Ελλάδα από το 1980 και μετά δεν έχει κυκλοφορήσει ένα βιβλίο που να περιλαμβάνει συγκεντρωμένους τους βασικούς -και σύγχρονους μετά την ψηφιακή επανάσταση- όρους που χρησιμοποιεί για να συνεννοείται ο κόσμος και οι φίλοι του κινηματογράφου (ξέρετε εσείς: παραγωγοί, σκηνοθέτες, φωτογράφοι, χειριστές καμερών, ηλεκτρολόγοι, τεχνικοί γενικώς και τεχνίτες, ερευνητές τοποθεσιών, χειριστές ηλεκτρονικών υπολογιστών, σκηνογράφοι, ηθοποιοί, κασκαντέρ, ειδικοί επιλογής ηθοποιών και κομπάρσων, συντονιστές και ψυχολόγοι ερωτικών σκηνών, συντονιστές μαχών σώμα-με-σώμα, ενδυματολόγοι, οπλουργοί, γυμναστές, γιατροί-επιδημιολόγοι, λογιστές, μάνατζερ όλων των προηγούμενων, θεωρητικοί, ακαδημαϊκοί, εκπαιδευτικοί του σινεμά, δημοσιογράφοι, κριτικοί κινηματογράφου και άλλοι πολλοί, μη σας ζαλίζω τώρα) και αποφασίζω να τους συγκεντρώσω και ταξινομήσω. Θα φτάσω και στον Τσίπρα, μην ανησυχείτε.
Ξεκινάω, λοιπόν, ταυτόχρονα με την ενασχόλησή μου στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ και τη συνεργασία μου με το myfilm.gr να συγκεντρώνω λέξεις, φράσεις, ιδιωματισμούς που ακούω και διαβάζω διάσπαρτα εδώ κι εκεί (ακόμα και οργανώσεις και θεσμούς που ασχολούνται με το σινεμά ως τέχνη και ως βιομηχανία) και να τους καταχωρώ με αλφαβητική σειρά. Ύστερα, αρχίζω να επεξηγώ τι σημαίνει ο κάθε όρος, πώς χρησιμοποιείται και πού ή πώς καταργήθηκε από την εξέλιξη και αντικαταστάθηκε από άλλον. Μιλάμε για πολύ ψάξιμο και για κολλύρια κάθε είδους, από απλά φυσικά δάκρυα μέχρι ιαλουρονικά.
Έχω μαζέψει που λέτε, πάνω από 800 όρους, ιδιωματισμούς και θεσμούς και ο πάντα δραστήριος Γιάννης Σολδάτος (ιστορικός κινηματογράφου και ψυχή των εκδόσεων Αιγόκερως) πληροφορείται τη δουλειά μου και μου προτείνει να την εκδώσει σε βιβλίο. Όπως κι έγινε, με τίτλο «Λεξικό Τεχνικών & Θεωρητικών Όρων του Κινηματογράφου».
Καταλάβατε τώρα τι συνέβη; Αυτό το έργο ζωής κυκλοφορεί ταυτόχρονα με το μυθιστόρημα «Ιθάκη» του Αλέξη Τσίπρα, το οποίο ακόμα και να περιέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία, δεν συγκρίνεται με ένα λεξικό, που δημιουργήθηκε για να βοηθήσει σπουδαστές και φίλους του κινηματογράφου.
Γι’ αυτό σας λέω ότι είμαι άτυχος. Όλοι ασχολούνται με τον Τσίπρα και τη μυθοπλασία του… Με το δικό μου βιβλίο; Τίποτα. Αν δεν έγραφα όλα τα πιο πάνω, θα ξέρατε ότι υπάρχει;
