Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 04/01/2023
Eίναι αυτοί που πολλοί αποκαλούν «σκουπιδιαραίοι». Oι εργαζόμενοι στην Καθαριότητα των δήμων κρατούν στα χέρια τους από τη δημόσια υγεία έως την ομορφιά μιας γειτονιάς, πηγαίνουν στη δουλειάμε πανδημία ή χωρίς, φορούν τον εξοπλισμό του -που σε κάποιες περιπτώσεις πόλεων δεν είναι δεδομένος- και πιάνει ό,τι επιβάλλεται από τις… βρώμες μας. Οι κάδοι, τα απορριμματοφόρα, αρκετές φορές, είναι τελευταίας τεχνολογίας φιλικής στο περιβάλλον, αλλά σε ορισμένες βάρδιες δεν αποδεικνύεται τόσο κατάλληλος σύμμαχος για να αποτρέψει εργατικά ατυχήματα ή δυστυχήματα. Εάν πάνε όλα καλά, ο υπάλληλος σχολά κι επιστρέφει στο σπίτι του… μοσχοβολώντας όλη την «αρχοντιά» που καταδέχτηκε να απολαμβάνει από τους άλλους.
Ένα δείγμα… γραφής έδωσε με μία δημοσίευσή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, λίγες μέρες πριν από την αλλαγή του χρόνου, μια συνοδός απορριμματοφόρου, κάτοικος του Χαλανδρίου η οποία εργάζεται σε παρακείμενο Δήμο:
«Ναι είναι η δουλειά μου, πληρώνομαι γι’ αυτά αλλά απαιτώ να με σέβεσαι! Είναι πάρα πολύ εύκολο να φωνάζουμε, να κρίνουμε και να ρίχνουμε το φταίξιμο στην δημοτική αρχή αλλά εθελοτυφλούμε τελείως οι πολίτες έτσι; Όταν ο Δήμος φροντίζει να σου φέρει τον κάδο που εσύ λες ότι πληρώνεις αλλά ταυτοχρόνως τον καταστρέφεις με αυτά που ρίχνεις μέσα! Η αποκομιδή, κύριες και κύριοι, είναι ένας φαύλος κύκλος: 1ον πετάς τα απορρίμματα σου μέσα στον κάδο, 2ον περνάει το απορριμματοφόρο και τα μαζεύει, 3ον πηγαίνουν στο διαλογητήριο. Ακόμη και αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να τους σεβόμαστε όσο περίεργο και αν ακούγεται! Μαζεύοντας καθετήρες γεμάτους ούρα ζεστή στάχτη, κοφτερά κλαδιά, τα χύμα πεταμένα απορρίμματα επειδή δεν κάποιοι ούτε καν έδεσαν τη σακούλα; Έλλειψη Παιδείας; Λυπάμαι αλλά αν θέλουμε πραγματικά το καλό και μία καθαρή κοινωνία όλοι θα πρέπει να σεβόμαστε όλους. Γύρισα στο σπίτι κάτασπρη από τις στάχτες…στο στόμα χώμα….και τα μάτια μου κόκκινα…..αλλά ξέχασα, με πληρώνετε».
Αν, λοιπόν, από το Κράτος και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι εργαζόμενοι στην αποκομιδή ανταμείβονται λιγότερο σε σχέση με την κρίσιμη αποστολή που έχουν, στην ασυνειδησία από υπαρκτή μερίδα της κοινωνίας οι ίδιοι δεν πληρώνονται μόνο… βαρέα και ανθυγιεινά. Τι κι αν από παιδιά να μάς μαθαίνανε σε σχολεία και σπίτια πως «η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά». Ποτέ κανείς δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει πού είναι η άλλη μισή. Στους τρόπους ίσως; Μπορεί για ακόμη και πρωτόγνωρες ασθένειες να βρέθηκε εμβόλιο, αλλά για τον «ιό» της… ψόφιας κατσίκας του γείτονα δεν προβλέπεται άμεσα. Εκτός και αν πριν από τη Δευτέρα Παρουσία, κάνουμε κάτι που προσφέρεται τις περιόδους αλλαγής έτους: μια… δεύτερη ανάγνωση των πραγμάτων. Καλή χρονιά, ανθεκτική!
