Γράφει o Απόστολος Κακλαμάνης: Πρ. Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
Αδίστακτος, όπως είναι ο κ. Αλέξης Τσίπρας, έσπευσε χθες να καπηλευτεί, ακόμη, και τη μνήμη του Ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Παπανδρέου. Του Ηγέτη που κατόρθωσε, συνεγείροντας την προοδευτική δημοκρατική Παράταξη, να κάνει πράξη το όραμα της μεγάλης δημοκρατικής και κοινωνικής αλλαγής που μισό αιώνα είχε ανάγκη η χώρα. Το όραμα, που διαχειρίστηκε καταστρεπτικά μια ηγεσία, οι επίγονοι της οποίας υπήρξαν και οι μέντορες που διαπαιδαγώγησαν ιδεολογικά και πολιτικά τον κ. Τσίπρα. Ψευδόμενος, ως συνήθως, ο κ. Τσίπρας, αλλά κατά το ήμισυ, μίλησε για «σχέση αγάπης -μίσους» ανάμεσα στον Ανδρέα Παπανδρέου και την Αριστερά. Την «Αριστερά» προφανώς, στην οποία γαλουχήθηκε και ανδρώθηκε με τα «νάματα» του αντιΠΑΣΟΚισμού. Μόνον οι λωτοφάγοι ξεχνούν το απύθμενο μίσος, που αντιμετώπισε ο Ανδρέας Παπανδρέου από την «Αριστερά» του κ. Τσίπρα – για να μη μνημονεύσουμε άλλους που δε βρίσκονται, πια, στη ζωή. Ο Ανδρέας ήταν, κατά τους καθοδηγητές του κ. Τσίπρα, ευθύς ως ίδρυσε το ΠΑΣΚ, «πράκτορας της CIA!..». Γιατί, αμφισβήτησε την έκπαλαι ιδιοκτησία της Δεξιάς στο Κράτος και της «Αριστεράς» στο λαϊκό κίνημα!
Γι’ αυτό, αν και μείραξ τη δεκαετία του 80, ο κ. Τσίπρας, με τις καταλήψεις των Πολυκλαδικών Λυκείων, στρατολογήθηκε στον «αγώνα» υπονόμευσης της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου. Με το ίδιο «ιδεολογικό» κίνητρο, όντας και μέλος του ΤΕΕ, ως πρωθυπουργός, κατάργησε τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ) αποστερώντας την ελληνική οικονομία από εκπαιδευμένα τεχνολογικά στελέχη. Και καταφέροντας ταυτόχρονα ένα ακόμη πλήγμα στα Πανεπιστήμια της χώρας.
Πόση «αγάπη» έτρεφε για τον Ανδρέα Παπανδρέου η «Αριστερά» του κ. Τσίπρα, έχει καταγραφεί ανεξίτηλα στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Με την επιχείρηση «βρώμικο ΄89!», συνεργαζόμενη με τη Δεξιά δεν επέτυχε βέβαια, να στείλει τον Ανδρέα Παπανδρέου στον Κορυδαλλό και να διαλύσει το ΠΑΣΟΚ. Ανέσυρε όμως από το «χρονοντούλαπο της Ιστορίας» τη Δεξιά με την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Είναι η ίδια στρατηγική που οδήγησε τον κ. Τσίπρα και την «Αριστερά» του να κατακαίνε την Αθήνα και να ωρύονται με τη Χρυσή Αυγή μπροστά από τη Βουλή, και με τα «Ζάππεια» της ΝΔ του κ. Σαμαρά να δυναμιτίζουν επί δύο χρόνια την εθνική προσπάθεια της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (2010-11) να διασωθεί η χώρα από τα βράχια. Εκεί που την οδήγησε η διακυβέρνηση Καραμανλή (ΝΔ). Για την οποία ο «αριστερός» κ. Τσίπρας επί 9 χρόνια έχει καταπιεί τη γλώσσα του! Γιατί; Γιατί το «ταίρι» του είναι η Δεξιά, είτε ακραία (Π. Καμμένος) είτε μη (κ. Μητσοτάκης). Με τον πρώτο συγκυβέρνησε και μετά τον δεύτερο, ελπίζει να ξανακυβερνήσει. Έτσι ήταν πάντα. Η Δεξιά είχε ανάγκη από τέτοια «Αριστερά». Κι η «Αριστερά» είχε ανάγκη από μία Δεξιά διώξεων και αντιλαϊκής πολιτικής για να έχει λόγο ύπαρξης. Ορθώς, λοιπόν, μνημονεύει ο κ Τσίπρας τη φράση του Ανδρέα Παπανδρέου «ο λαός δε ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά». Ο λαός, όμως, κύριε Τσίπρα δε θα ξεχάσει επίσης «ποιος» φέρνει στην κυβέρνηση ξανά τη Δεξιά…