Γράφει η Zωή Ράπτη: Υφυπουργός Υγείας, Βουλευτής Β1 Βορείου Τομέα Αθηνών
Η ψυχική υγεία είναι προϋπόθεση της σωματικής και αποτελεί εγγύηση σταθερότητας και ασφάλειας για την κοινωνική ειρήνη και την ευημερία. Η αναπαραγωγή στερεοτύπων που δομήθηκαν σε προηγούμενους αιώνες και αντλούν τη δύναμή τους από τα σκοτεινότερα των ανθρωπίνων ενστίκτων, αναμφίβολα μπορεί να απειλήσει την ψυχική υγεία των πολιτών.
Μάλιστα, όταν κάτι τέτοιο βρίσκει ευνοϊκό περιβάλλον επώασης στη δημόσια σφαίρα, μπορεί να γίνει εξαιρετικά επικίνδυνο και επιβλαβές. Το κακό, επειδή είναι σχετικά εύκολο, μπορεί να βρει πολλούς μιμητές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των ανωτέρω είναι η «δοξολογία» υπέρ του βιασμού, που έγινε από συμμετέχοντα στο ριάλιτι Big 
Brother. Αυτό ήταν μια από τις μελανότερες στιγμές στη σχετικά μικρή ιστορία της ιδιωτικής τηλεόρασης.
Η «κουλτούρα» του βιασμού, ως ιδεολογικό… περιτύλιγμα κακουργηματικών πράξεων και αντικοινωνικών νοοτροπιών είναι κάτι που ομόθυμα καταδικάζει και ο πολιτικός κόσμος της πατρίδας μας και η συντριπτική πλειονότητα του λαού μας, ο οποίος έμπρακτα, με πολυαίμακτους αγώνες και θυσίες, έχει αποδείξει την προσήλωσή του στα ιδεώδη της ελευθερίας, της ισονομίας, της ισοπολιτείας και της παύσης κάθε μορφής διακρίσεων για το φύλο, τη φυλή, το θρήσκευμα και τον σεξουαλικό προσανατολισμό των πολιτών.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας διά του κυβερνητικού εκπροσώπου Σ. Πέτσα καταδίκασε απερίφραστα το περιστατικό και το κόμμα δημοσιοποίησε ανακοίνωση, όπου, μεταξύ άλλων επισημαίνονταν τα εξής: «Οτιδήποτε προωθεί την κουλτούρα του βιασμού είναι εγκληματικό και άρα απερίφραστα καταδικαστέο και μη αποδεκτό. Πόσο μάλλον όταν αυτό δημοσιοποιείται στα πλαίσια τηλεοπτικών προϊόντων. Τα αντανακλαστικά που επέδειξε η κυβέρνηση, η ομόθυμη καταδίκη σύσσωμου του πολιτικού κόσμου, η αντίδραση των λειτουργών των ΜΜΕ αλλά και της κοινωνίας στο σύνολό της αποτελούν την πιο εμφατική απάντηση σε τέτοια φαινόμενα».
Υποχρέωση των πολιτικών δυνάμεων, εκείνων που έχουν πρόσβαση στα ΜΜΕ αλλά και των πολιτών που ενδιαφέρονται για την πρόοδο της χώρας και τη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης είναι να μην δίνουν χώρο, χρόνο και δύναμη σε τέτοιου είδους εγκληματικές ρητορικές.
Δεν αρκεί να μην συμφωνούμε με κάτι που λέγεται δημοσίως. Οφείλουμε στους εαυτούς μας, στις γενιές που παρήλθαν και στις επόμενες γενεές να θραύουμε τα σεξιστικά, τα μισαλλόδοξα και τα αναχρονιστικά στερεότυπα με τη δύναμη και τα εργαλεία που μας παρέχει η ευνομούμενη Πολιτεία. Στο σκοτάδι της κουλτούρας του βιασμού να απαντήσουμε με το φως της γνώσης. Στη χαμέρπεια της εργαλειακής αντιμετώπισης των γυναικών να απαντήσουμε με την ισότιμη συμμετοχή μας στα κοινά, στους χώρους εργασίας, στην εκπαίδευση.
