Γράφει ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος: Αντιπρόεδρος Ο.ΚΟΙ.Π.Α.Δ.Α. – Δημοτικός Σύμβουλος Αμαρουσίου
Με αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης, με ευλάβεια και σεβασμό τιμούμε τους ήρωες που αγωνίστηκαν για την Ελευθερία και την Εθνική Ανεξαρτησία. Ο απελευθερωτικός αγώνας του 1821, κατάληξη του οποίου ήταν η Εθνική Παλιγγενεσία, ήταν γεγονός μοναδικό στην ιστορία του Έθνους, ήταν η απαρχή της συγκρότησης και ανάδειξης του νεοπαγούς και ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, ήταν ορόσημο στην παγκόσμια ιστορία, με απαράγραπτη οικουμενική διάσταση.
Αυτή ακριβώς η εθνεγερσία σηματοδότησε το τέλος μιας μακράς περιόδου δουλείας και απαρχή του ελεύθερου ελληνικού βίου. Επιφανείς και αφανείς αγωνιστές κατά του Οθωμανικού ζυγού, με όρκο στον σταυρό και τη σημαία, ύψωσαν το λάβαρο της επανάστασης, μαχόμενοι «υπέρ πίστεως και πατρίδος». Οπλαρχηγοί, κλέφτες και αρματολοί, στρατηγοί, ναυμάχοι, κληρικοί, διανοούμενοι της εποχής, ικανότατοι πολιτικοί με κορυφαίο τον Ιωάννη Καποδίστρια, με γενναιότητα με «τόλμη και αρετή», με αυταπάρνηση, με υψηλό πατριωτικό φρόνημα, με απαράμιλλο ψυχικό σθένος και πίστη στη νίκη, μεγαλούργησαν στον αγώνα αυτόν της απελευθέρωσης.
Αλέξανδρος Υψηλάντης, Ιωάννης Καποδίστριας, Παλαιών Πατρών Γερμανός, Παπαφλέσσας, Αθανάσιος Διάκος, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (Ο Γέρος του Μοριά) Γεώργιος Καραϊσκάκης (Ο Σταυραετός της Ρούμελης), Οδυσσέας Ανδρούτσος (Το Λιοντάρι της Ρούμελης), Κωνσταντίνος Κανάρης (Ο Πυρπολητής), Τζαβέλλας, Νικηταράς, Μπουμπουλίνα, Μαντώ Μαυρογένους, μερικοί από τους θνητούς που έγιναν ΗΡΩΕΣ, ηγετικές μορφές της Επανάστασης, που η Ιστορία τις κατέταξε στο πάνθεων των αθανάτων, Αιώνια Σύμβολα.
Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι επιβεβλημένος ο αναστοχασμός των γεγονότων της σπουδαίας και κρίσιμης εκείνης περιόδου. Η διαρκής υπόμνηση των ιδανικών, η ανάδειξη των ιδεών που η επανάσταση έφερε στο προσκήνιο, η σφυρηλάτηση της εθνικής μας συνείδησης και η διαφύλαξη της εθνικής μας ταυτότητας και κληρονομιάς. Ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου που συμπίπτει με τον εορτασμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου δεν πρέπει να είναι απλώς μια επέτειος, αλλά αφετηρία εθνικής αφύπνισης και έναυσμα για μια νέα ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ.
«Λαοί χωρίς ιστορική μνήμη είναι καταδικασμένοι σε αφανισμό». Ας κρατήσουμε λοιπόν ζωντανή αυτή την ιστορική μνήμη και ας είμαστε αιώνια ευγνώμονες σε αυτούς τους ήρωες γιατί όπως είχε πει και ο ποιητής μας Κωστής Παλαμάς: «Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ’ρθουνε, θα περάσουν, κριτές θα μας δικάσουν, οι Αγέννητοι, οι Νεκροί».
