Γράφει ο Μάνος Χρυσός – Από την έντυπη έκδοση της καθημερινής ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ Νέα Φιλαδέλφεια – Νέα Χαλκηδόνα, Νέα Ιωνία, Ηράκλειο 6/12/22
Ήταν πριν 30 περίπου χρόνια όταν κράτησα στα χέρια μου το βιβλίο «Θέλω να ζήσω», του αείμνηστου Χανιώτη δημοσιογράφου και πολιτικού, Γιώργου Καστρινάκη.
Το βιβλίο μου το χάρισε ο ίδιος και μέσα από τις σελίδες του ήθελε να δώσει δύναμη και κουράγιο, αλλά και να ευαισθητοποιήσει τον καθένα από εμάς, να γίνουμε κοινωνοί του μηνύματος της αλληλεγγύης, της προσφοράς στον συνάνθρωπο, της αιμοδοσίας και της δωρεάς οργάνων.
Στο βιβλίο αποτυπώνεται η περιπέτεια υγείας, από τη διάγνωση της νεφρικής ανεπάρκειας, στη μεταμόσχευση, στην απόρριψη του μοσχεύματος και εν τέλει στην αιμοκάθαρση. Ο Γιώργος «έφυγε» από κοντά μας αλλά το βιβλίο συνεχίζει να εκδίδεται και να μοιράζεται δωρεάν αφού όπως έλεγε ο ίδιος, «η ελπίδα ούτε πωλείται, ούτε αγοράζεται».
Αυτές τις μέρες ο Γιώργος ήρθε ξανά στο μυαλό μου και αφορμή ήταν ένα 20χρόνο κορίτσι που τόσο άδικα έχασε τη ζωή του και για τραγική σύμπτωση ήταν συμπατριώτισσα του. Ποιός ξέρει ίσως η Εμμανουέλα να είχε διαβάσει το βιβλίο του και για αυτό το λόγο να ήθελε να δοθούν τα όργανα της σε περίπτωση που έφευγε από την ζωή.
Έτσι και έγινε και τώρα μια μητέρα έχει την καρδιά της να κτυπάει στο στήθος της, έχοντας μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Μετά τη μεταμόσχευση ξαναγεννιέσαι, έχεις το δικαίωμα να ονειρεύεσαι και χάρη στην Έμμα και την οικογένεια της σήμερα κάποιοι άνθρωποι ονειρεύονται ξανά.
Η στιγμή που μπαίνει ο γιατρός στο δωμάτιο σου ή χτυπάει το τηλέφωνο για να σου πουν ότι βρέθηκε μόσχευμα και ότι πας χειρουργείο, είναι ίσως η καλύτερη της ζωής σου μέχρι τότε.
Κάτι αντίστροφο συμβαίνει από την άλλη πλευρά, που υπάρχει μια οικογένεια και πολλοί φίλοι που έχασαν το αγαπημένο τους πρόσωπο. Δεν υπάρχουν λόγια για αυτές τις αντιθέσεις της ζωής. Δεν φτάνουν όλες οι αγκαλιές του κόσμου για να καλύψουν το κενό.
Το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε -έγραψε μια φίλη που δέχθηκε ένα τέτοιο δώρο ζωής – είναι ότι όλοι όσοι ζούμε μέσα από έναν θάνατο, είναι ότι τα παιδιά σας, τα αδέρφια σας, οι γονείς σας ή οι φίλοι σας συνεχίζουν να ζούνε μέσα μας και κάθε στιγμή ζούμε για όσα δεν κατάφεραν να ζήσουν. Και ένα ευχαριστώ που δεν φτάνουν οι λέξεις να το καλύψουν.
Ας κάνουμε το βήμα λοιπόν…για να γίνουμε δωρητές οργάνων το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνουμε ένα κλικ στην ιστοσελίδα του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων και να γραφτούμε ηλεκτρονικά, χωρίς δαπάνη χρόνου.
Άλλωστε όλοι οι άνθρωποι είναι εν δυνάμει λήπτες αφού όλοι έχουμε περισσότερες πιθανότητες να χρειαστούμε οι ίδιοι ένα μόσχευμα παρά να δώσουμε σε έναν άλλο.
