Γράφει η Αφροδίτη Κτενά: Υποψήφια Βουλευτής ΚΚΕ στον Βόρειο Τομέα Αθηνών
Καταγγελίες, αποκαλύψεις, σκάνδαλα, εκβιασμοί, αποχωρήσεις και προσχωρήσεις, απ’ όλα έχει ο μπαξές αυτού του προεκλογικού Μάη. Και αγωνία. Μεγάλη αγωνία ορισμένων για το αν θα βγει και πότε «σταθερή» κυβέρνηση. Φαίνεται ότι το να υπάρχει μια κυβέρνηση που θα εφαρμόζει πολιτικές χωρίς αντίλογο από τους «από κάτω», στο όνομα των οποίων -τι ειρωνεία- κυβερνούν, έχει μεγάλη σημασία για κάποιους. Για ποιους, αλήθεια;
Όχι, πάντως, για τους νέους ανθρώπους που μεγάλωσαν μέσα στον κορσέ των μνημονίων και της πανδημίας και πασχίζουν να κρατήσουν ζωντανά τα όνειρά τους, την ίδια στιγμή που οι λάτρεις της «σταθερότητας» τους υπόσχονται ζωή με δόσεις, κυμαινόμενα επιτόκια, εργασιακή περιπλάνηση κι ανασφάλεια δια βίου.
Όχι για τις γυναίκες κάθε ηλικίας, που έρχονται καθημερινά αντιμέτωπες με κάθε είδους βία, διακρίσεις κι ανισοτιμία, που τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ χωρίς χρόνο για τον εαυτό τους, και οι λάτρεις της «σταθερότητας» τούς τάζουν ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία και κατακερματισμό του χρόνου τους. Περισσότερα hotlines και hashtags για θύματα βίας κι εκφοβισμού.
Όχι για τους ανέργους που έχουν πεταχτεί στο περιθώριο ή -στην καλύτερη περίπτωση- στην ανακύκλωση, που είναι αναγκασμένοι να ζουν με επιδόματα κι επιμορφώσεις, και οι λάτρεις της «σταθερότητας» τούς ψέγουν που δεν τα κατάφεραν να μείνουν όρθιοι για έναν ακόμα γύρο. Την ίδια στιγμή που μας προετοιμάζουν για τα χειρότερα, στο όνομα της «αυτοματοποίησης».
Όχι για τους συνταξιούχους, τα «περήφανα γηρατειά», που έχουν δει τις συντάξεις τους να τζογάρονται και να συρρικνώνονται από «σταθερές κυβερνήσεις» και πασχίζουν να βγάλουν τον μήνα, να βρουν γιατρούς στα διαλυμένα κέντρα υγείας και νοσοκομεία, ν’ αντέξουν τη μοναξιά.
Όχι για τους επαγγελματοβιοτέχνες και τους αυταπασχολούμενους, που «σταθερές κυβερνήσεις» τούς έχουν φορολογήσει χωρίς έλεος και τους έχουν παραδώσει βορά στον άνισο ανταγωνισμό με τις μεγάλες εταιρίες κι επιχειρήσεις.
Όχι για τους μαθητές και τους φοιτητές, που οι πιθανότητες να καταφέρουν να σπουδάσουν ελαχιστοποιούνται μαζί με το εισόδημα της οικογένειάς τους και οι λάτρεις της «σταθερότητας» τούς υπόσχονται ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στο δρόμο τους για το πτυχίο και, για όσους δεν «παίρνουν» τα γράμματα, δουλειά – σκλαβιά από την εφηβεία, στο όνομα της μαθητείας.
Όχι για τους μισθωτούς, τα «συνήθη υποζύγια», όπως ανενδοίαστα τους αποκαλούν.
«Σταθερές κυβερνήσεις» έχουν συμπιέσει τους μισθούς τους στα σημερινά επίπεδα φτώχειας, να μη φθάνει να βγει μήνας. «Σταθερές κυβερνήσεις» δίνουν επιδόματα και pass αντί γι’ αυξήσεις, επιβάλλουν ΕΝΦΙΑ, αυξάνουν το ΦΠΑ, βγάζουν στο σφυρί τα σπίτια τους.
Με «σταθερές κυβερνήσεις» παραδόθηκαν στο κυνήγι του κέρδους υποδομές και κρίσιμοι τομείς για την ευημερία του λαού μας, υγεία, ενέργεια, μεταφορές – δεν ξεχνάμε το αδιανόητο έγκλημα στα Τέμπη!
«Σταθερές κυβερνήσεις» έφτιαξαν ένα κράτος που μπορεί να φτιάχνει ψηφιακές πλατφόρμες, για να βγαίνει ένα σπίτι στο σφυρί με το πάτημα ενός κουμπιού, που φακελώνει ηλεκτρονικά τους πάντες (ουδείς εξαιρείται είπαν), αλλά δεν μπορεί να ολοκληρώσει τη σύμβαση για την εγκατάσταση ηλεκτρονικών συστημάτων στα τρένα, γιατί δεν τα έχουν βρει στη μοιρασιά τα κοράκια οι «επενδυτές». Ένα κράτος που δεν μπορεί να βγάλει
στην ώρα τους τις πετσοκομμένες συντάξεις, να δώσει αποζημιώσεις στα θύματα από φωτιές, πλημμύρες, σεισμούς, εργατικά ατυχήματα, αλλά μπορεί να βγάζει δικαστικές αποφάσεις μέσα στη μαύρη νύχτα για να κηρυχθούν παράνομες οι απεργίες.
Ένα κράτος που μέσα στην πανδημία αγόραζε περιπολικά αντί για ασθενοφόρα και προσλάμβανε αστυνομικούς αντί υγειονομικούς. Το κράτος αυτό δεν είναι το δικό μας κράτος. Είναι το κράτος των «επενδυτών» και των εταιριών τους. Αυτοί είναι που αγωνιούν για την «σταθερότητα» της κυβέρνησης την επόμενη μέρα.
Αυτοί κι εμείς λοιπόν. Αυτοί έχουν πολλά κόμματα… ν’ ακουμπήσουν τις αγωνίες τους. Εμείς μόνο ένα: το ΚΚΕ. Γιατί τα κέρδη τους κι οι ανάγκες μας στο ίδιο βαγόνι δε χωράνε. Η κυβέρνηση της επόμενης μέρας θα είναι προϊόν συναλλαγών κι εκβιασμών κι από χέρι αντιλαϊκή. Ένα κόμμα σίγουρα θα λείπει από μια τέτοια κυβέρνηση: το ΚΚΕ. Η μόνη κυβέρνηση στην οποία το ΚΚΕ θα συμμετέχει, θα είναι αυτή που θα έχει κριτήριο τις ανάγκες των ανθρώπων κι όχι τα κέρδη των επενδυτών.
Που θα αξιοποιεί, σχεδιασμένα και με σεβασμό στο περιβάλλον, όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του τόπου μας και τις εκπληκτικές δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας σήμερα για φθηνή κι επαρκή ενέργεια, για εξασφαλισμένη, ασφαλή, ποιοτική στέγη, για εξάλειψη της ανεργίας, με μείωση του εργάσιμου χρόνου, για υψηλής ποιότητας διατροφή, υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευση, τέχνη, αθλητισμό, για παραγωγή που καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες μας κι ανοίγει δρόμο για το μέλλον, με φροντίδα για το παιδί, τους ηλικιωμένους, τους αδύναμους, τους ευάλωτους.
Μόνοι τους κι όλοι μας λοιπόν! Γιατί δεν υπάρχουν σωτήρες. Μόνο ο λαός σώζει τον λαό και δυνατός λαός σημαίνει ΚΚΕ δυνατό. Δυνατός λαός σημαίνει αδύναμες κυβερνήσεις – να σκέφτονται δυο και τρεις φορές τι θα νομοθετήσουν και πώς θα τα εφαρμόσουν.
Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος εμπιστοσύνης στις δυνάμεις μας. Είναι στάση αξιοπρέπειας, είναι απόφαση γι’ αγώνα. Είναι ένα μυριόστομο: «Δεν πάει άλλο – Να φύγετε τώρα κι εσείς κι οι πολιτικές σας, αντί να φύγουμε εμείς από τα σπίτια μας».
