Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 29/09/21
Σαν να μην έφτανε η αβεβαιότητα της πανδημίας, στην καθημερινότητα των πολιτών, τις τελευταίες εβδομάδες (κρίσιμες και μη), ήρθε να «στουκάρει» και αυτή της ακρίβειας. Οι πρόσφατες αυξήσεις σε μία σειρά από προϊόντα κι αγαθά ανησυχούν τα νοικοκυριά όσο και εκείνες οι οποίες θα έρθουν τον χειμώνα.
Τα κυβερνητικά μέτρα, που ήδη ανακοινώθηκαν, μοιάζουν να βάζουν ένα προσωρινό (;) «φρένο». Ωστόσο, με τους φόρους ακόμη να πέφτουν κατακέφαλα (αναρτήθηκε κι ο φετινός… ΕΝΦΙΑ) και το διαθέσιμο εισόδημα «παγωμένο», το φως στην άκρη του τούνελ -που συνηθίζουν να λένε κοινότυπα οι περισσότεροι πολιτικοί- αγνοείται.
Πάνω σε… σταυροδρόμι φαίνεται να βρίσκονται οι Δήμοι. Αφενός, καλούνται, μέσω κοινωνικών παροχών, να υψώσουν ακόμη μεγαλύτερο «δίχτυ» προστασίας, ιδίως για τους πιο αδύναμους -οικονομικά – συμπολίτες μας (απαλλαγές τελών, χρηματικά βοηθήματα, είδη ανάγκης) και αφετέρου θα χρειαστούν και οι ίδιοι στήριξη.
Oι ανατιμήσεις αναμένεται να έχουν συνέπειες στη λειτουργία υπηρεσιών, προμηθειών αλλά και στα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη ή θα αρχίσουν. Ενδεικτικά, λόγω σημαντικών αναγκών ρεύματος, οι αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ πιθανότατα να οδηγήσουν σε αδιέξοδο τους ΟΤΑ, όσο, μάλιστα,, η Πολιτεία αντιμετωπίζει τους Δήμους στην τιμολόγηση ως «οικιακούς (!) καταναλωτές και όχι «μεγάλους».
Ταυτόχρονα, ενώ προχωρούν οι επενδύσεις διοικήσεων (Χαλάνδρι, Παπάγου – Χολαργός) για την αντικατάσταση του φωτισμού με πιο σύγχρονο, ο ΦΠΑ καλά κρατεί στο δημοτικό δίκτυο και κοινόχρηστους χώρους, κρατώντας το κόστος υψηλό.
Επίσης, δεδομένου ότι αρκετά σχολεία ζεσταίνονται με πετρέλαιο, οι αυξήσεις στην τιμή του θα οδηγήσει σε διόγκωση των εξόδων για τη θέρμανση των μονάδων αλλά και την κίνηση οχημάτων των Δήμων. Οι ελαφρύνσεις ή (και) κατάργηση των ειδικών φόρων στα καύσιμα, που θα έδινε μια λύση, δεν έχει βρει ευήκοα ώτα στην κυβέρνηση.
Οι ανατιμήσεις σε είδη καθημερινής κατανάλωσης και πρώτες ύλες ενδέχεται να «αγγίξει» και ευαίσθητες υποχρεώσεις όπως η σίτιση στους παιδικούς σταθμούς και οι διανομές τροφίμων, καθώς θα «καούν» περισσότεροι δημοτικοί πόροι, νωρίτερα από ό,τι ήταν υπολογισμένο. Αντίστοιχα θέματα φαίνεται να προκύπτουν στις προμήθειες οικοδομικών υλικών, σε ξυλεία, άσφαλτο, σίδερο, που αξιοποιούνται από τις υπηρεσίες για εργασίες, συντηρήσεις κτηρίων, δρόμων και κοινόχρηστων χώρων.
Απέναντι σε όλα αυτά, το μονότονο αλλά ελάχιστα δικαιωμένο αίτημα των περισσότερων διοικήσεων προς το κεντρικό κράτος είναι η ενίσχυση σε χρήματα, προσωπικό και εξοπλισμό. Όπως λένε πολλοί αυτοδιοικητικοί, μια ανάσα θα ήταν η αύξηση των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων τους οποίους λαμβάνουν οι ΟΤΑ, που τα προηγούμενα χρόνια έχουν γνωρίσει μεγάλη μείωση.
Ενώ, λοιπόν, θα συνεχίζεται από τους υψηλά ιστάμενους η συζήτηση για την επέκταση των αρμοδιοτήτων που περνούν στους Δήμους, θα ανοίγει κι η κουβέντα για τον κίνδυνο αυτοί να «σκάσουν» από οικονομική ασφυξία, μαζί αλλά και ίσως πριν από την κοινωνία…
