• Δεν ξέρω εσείς τι λέτε, αλλά εμένα μου αρέσει αυτή η απλότητα του δημάρχου, αυτός ο αυθορμητισμός, αυτό το αλέγκρο της συμπεριφοράς του. Ακόμα και αυτός ο (καλώς εννοούμενος) "τσαμπουκάς" που διαθέτει και το έχω ξαναγράψει και δεν φοβάμαι μην παρεξηγηθώ, ως "φιλοπατουλικός".
• Πολύ κομψά τα είπε ο άνθρωπος, στο κοινό που δυσανασχέτησε με την 45λεπτη καθυστέρησή του στη συναυλία της κ. Παπαστεφάνου στο "Δαΐς": "Αν μερικοί ήλθατε φτιαγμένοι, εμείς δεν σας φταίμε τίποτα. Εμείς δουλεύαμε στο Δημαρχείο"!
• Μόνο που δεν είχαν έλθει φτιαγμένοι, αλλά φτιάχτηκαν επειδή οι διοργανωτές δεν άρχιζαν την συναυλία χωρίς τον δήμαρχο, ο οποίος στο κάτω-κάτω δεν τους είχε πει να τον περιμένουν.
• Μάλιστα, είπε και το άλλο, με τον αυθορμητισμό που τον χαρακτηρίζει: "Εδώ δεν είναι τσιφλίκι σας, να φωνάζετε έτσι".
• Σωστό… αν και δεν κατάλαβα καλά ποιανού τσιφλίκι, εννοούσε ότι είναι…
• Μήπως πρέπει να ρωτήσουμε το Κτηματολόγιο;
• Είπαμε "Κόντρα Στον Καιρό" κύριε Μαγιάκη μας, αλλά και τόσο κόντρα ώστε να φοράτε φουλάρι, με αυτή τη ζέστη της 25ης Μαρτίου, δεν το περιμέναμε.
• Τέτοιου μήκους φουλάρι, ούτε το καταχείμωνο δεν φορούσατε.
• Αλλά μάλλον, ούτε και εσείς περιμένατε, ότι μόλις σκύβατε θα έμπλεκε με τις δάφνες του στεφανιού και παρά λίγο να έμενε στο Μνημείο των Ηρώων, ως κορδέλα.
• Ίσως για να μην έχει παρόμοιο μπλέξιμο και ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, δεν κατέθεσε στεφάνι φέτος, αλλά έκανε "κατάθεση τιμής".
• Τι επέτειος και η φετινή. Έκαναν το ντεμπούτο τους και oι άν τρες του Ειδικού Σώματος του Δήμου, δυο από τους οποίους στέκονταν σε ημιανάπαυση κάτω από την εξέδρα και στη θέση του δημάρχου, σαν πραιτωριανοί.
• Την οποία εξέδρα είδα για πρώτη φορά από κάτω εφέτος, παρά τις φωνές του φίλου κ. Κ. Αντωνόπουλου, που φώναζε "Άγγελε, πρόσεχε που κάθεσαι".
• Τι φοβήθηκε; Μήπως μου συμβεί τίποτα που καθόμουν πάνω στα "κολωνάκια του Τζανίκου" για να φωτογραφίζω;
• Πάντως, μια άλλη γκλαμουριά (πως αλλιώς να το πω) επικρατούσε εφέτος. Ακρίβεια και σχολαστικότητα μπροστά στο Μνημείο. Αυστηρό πρωτόκολλο στην εξέδρα.
• Κάτι από Ανώτατο Σοβιέτ, ένα πράγμα.
• Ευτυχώς που οι μαθητές και οι μαθήτριες, παρέλασαν πάλι σαν μπουλούκια (εκτός δύο σχολείων) και μας θύμισαν ότι δεν έχει χαθεί μια μακρά συνήθεια και παράδοση.
• Μια παράδοση, που θέλει τις μαθήτριες να κάνουν πασαρέλα (ψηλοτάκουνα, μίνι φούστες, αφαλοί έξω, extreme κομμώσεις) και τα αγόρια να κάνουν την αγγαρεία τους περπατώντας βαριεστημένα (ενίοτε με ζελέ στα μαλλιά και κόμμωση "καρφάκια", ή μακριά μέχρι τους ώμους μαλλιά).
* Άντε, και του χρόνου.
Άγγελος Πολύδωρος
polidoros@amarysia.gr
