– Λίγο νωρίς δεν ξεκινήσατε, κύριοι;
– Για συμμαζευτείτε λιγάκι. Ακόμα δεν άρχισε η θητεία σας.
– Επιπλέον μου αρχίσατε και τις αποκαλύψεις: «Θα πούμε και ονοματεπώνυμα».
– Βρε κάτι μου θυμίζει αυτό. Κάτι μου θυμίζει…
– Και κάποιος άλλος υποσχόταν «ονοματεπώνυμα» και όλο στο περίμενε μας είχε.
– Μην πάρετε το ποδαράκι του.
– Διότι η καλή μέρα από την αρχή φαίνεται.
– Το αυτονόητο; Ποιο αυτονόητο, φίλε κ. Χατζή;
– «Την πλήρη διαλεύκανση σε ό,τι αφορά στην έως τώρα διαχείριση του Δήμου»;
– Τι μας λέτε τώρα κ. Χατζή; Εδώ υπάρχουν άλλες προτεραιότητες της Δημοτικής Αρχής, που «ανταποκρίνονται στο περί δικαίου αίσθημα των πολιτών».
– Και πρώτ’ απ’ όλα πρέπει να επιτευχθεί η υπεράσπιση του «πληττόμενου» γυναικείου κινήματος!
– Τουτέστιν, πρώτα, πρέπει να δοθεί μια απάντηση στις κυρίες.
– Αν δεν τους τονισθεί ότι «ευαισθητοποιούνται επιλεκτικώς» και «πλήττουν» το γυναικείο κίνημα, πώς θα προχωρήσει αυτός ο τόπος;
– Αργότερα θα αποκαλύψει τον τρόπο που «όλα αυτά τα χρόνια συντελέσθηκαν τεράστια οικονομικά και πολεοδομικά εγκλήματα».
– Αυτή η αποκάλυψη, μάλιστα, θα της πάρει και πάρα πολύ χρόνο.
– Το αναφέρω αυτό, διότι απαντώντας στις κυρίες, τους λέει ότι για τα «τεράστια οικονομικά και πολεοδομικά εγκλήματα σε αυτήν την πόλη, σύντομα θα ενημερώσουμε έναν προς έναν τους συμπολίτες μας, αναλυτικά».
– Επιτρέψτε μου, αλλά ένα πράγμα θέλω, κύριε δήμαρχε. Δεν ξέρω τι θα κάνετε με τους άλλους συμπολίτες μας. Όταν ξεκινήσετε την «έναν προς έναν» ενημέρωση, να με ειδοποιήσετε μια – δύο μέρες πριν, για να πω στη γυναίκα μου να ετοιμάσουμε το κάτι τι μας.
– Εκτός εάν κάνετε δίαιτα.
– Αλλά θα τα πούμε, όταν θα έλθει η σειρά μας.
– Επιτέλους, να και μια δημοτική αρχή, που έχει εκτός από το Μαρούσι, και τον καθένα μας ξεχωριστά, «πάνω από όλα».
– Είχα να νιώσω έτσι από την απογραφή πληθυσμού του 2001. Ήταν η μόνη φορά, που δεν είχαμε την υποχρέωση να πάμε εμείς στην εξουσία, αλλά ήλθε εκείνη τόσο κοντά και μέσα στο σπίτι μας.
– Ήλθε η κοπέλα, καθίσαμε στο σαλόνι όλη η οικογένεια, την κεράσαμε λάιτ αναψυκτικό (επειδή εκείνη έκανε δίαιτα), είπαμε και δύο φιλικές κουβέντες.
– Αυτή είναι και η πλεονεκτική διαφορά της «έναν προς έναν», από τη μαζική ενημέρωση με ομιλίες σε αίθουσες.
– Που έτσι κι αλλιώς, δεν υπάρχουν στην πόλη.
Άγγελος Πολύδωρος
polidoros@amarysia.gr
