Ο γράφων τη στήλη, μιας και το ’φερε η συγκυρία να ασχοληθεί τα τελευταία χρόνια με το σκάνδαλο της παράνομης υπαίθριας διαφήμισης, βρέθηκε πολλές φορές σε προσωπικά διλήμματα. Προσπαθούσε με κάθε τρόπο να μη πέσει στην παγίδα να εστιάσει στο «δένδρο» της τραγωδίας που βίωνε η οικογένεια του Μανώλη Σταυρουλάκη, αλλά και άλλες οικογένειες παράλληλα, ώστε να μη χάσει το «δάσος» τού κατ’ εξακολούθηση εγκλήματος που συντελείται.
Του Θάνου Σταθόπουλου
Άλλες φορές τα κατάφερνε κι άλλες όχι. Και πώς ν’ αποστασιοποιηθείς πλήρως από συμβάντα, όπως αυτά που περιγράφει το πρωτοσέλιδο της σημερινής ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ; Πώς να εξηγήσεις σ’ ένα πατέρα που κουβαλά τον «Σταυρό» του Μ. Σταυρουλάκη, ότι το γράμμα του νόμου επιμένει, στην περίπτωσή του, να επιβάλλεται στο πνεύμα του νόμου;
Ο συμπολίτης μας, μαζί με τους άλλους γονείς που βιώνουν ανάλογες οδυνηρές καταστάσεις, αποτελούν τμήμα του ελληνικού λαού, τον οποίο καλεί ο πρωθυπουργός ν’ αναλογισθεί την κρισιμότητα των στιγμών και να συμβάλλει με τις θυσίες του στην ανάκαμψη της χώρας μας.
Σε περασμένο άρθρο γράφαμε, απευθυνόμενοι στον πρωθυπουργό, ότι θα πρέπει να μας πείσει ότι οι θυσίες μας αυτή τη φορά θα πιάσουν τόπο. Να μας δείξει ότι είναι αποφασισμένος να βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο της διαπλοκής, όπως κοινότυπα συνηθίσαμε να λέμε. Ιδού, λοιπόν, μια λαμπρή ευκαιρία για τον πρωθυπουργό και συνολικά την κυβέρνηση. Αφού η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποδεικνύεται ανήμπορη -για να το θέσουμε όσο πιο κομψά και επιεικώς γίνεται- να καθαρίσει τα του οίκου της, ας αναλάβει η κεντρική διοίκηση να κόψει μεμιάς τον «ομφάλιο λώρο» της διαπλοκής. Ας αποδείξει στον Μανώλη Σταυρουλάκη, στους γονείς που έχασαν τα παιδιά τους για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα ορισμένων, ότι σε τούτη τη χώρα υπάρχουν νόμοι και κυρίως υπάρχει η πολιτική βούληση για την εφαρμογή τους.
Σε διαφορετική περίπτωση θ’ αποδειχθεί περίτρανα η υποκρισία όσων σπεύδουν να καταγγέλλουν στα λόγια συμφέροντα και κυκλώματα, αλλά στην πράξη «ποιούν την νήσσαν». Και τούτη η υποκρισία συνιστά σοβαρότερο έγκλημα ακόμη κι από αυτό της παράνομης υπαίθριας διαφήμισης.
Όσο για το κύκλωμα αυτό καθεαυτό, καθώς και για όσους το συντηρούν, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το θέμα πλέον ξέφυγε από τα χέρια τους και από τα χέρια των προστατών τους. Ο αγώνας του Μανώλη και των άλλων γονιών δεν στηρίζεται πια μόνο από τα λιγοστά δημοσιογραφικά μέσα που από την αρχή βρέθηκαν στο πλευρό αυτών των πολιτών, αλλά πλέον έχει διαχυθεί σε ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας. Και για να χρησιμοποιήσουμε μια ιστορική φράση, «το ποτάμι πια δεν γυρνά πίσω».
Αντιθέτως, μέρα με τη μέρα θα γιγαντώνεται και στο τέλος, μοιραία, θα παρασύρει τους παρανομούντες και τα «δεκανίκια» τους. Όσο κι αν αντιστέκονται, όσο κι αν επιχειρούν να τρομοκρατήσουν όσους τους αντιστέκονται, τελικώς θα κληθούν να καταθέσουν τα όπλα. Όση δύναμη κι αν διαθέτουν, όση εξουσία κι αν μπορούν να εξαγοράζουν, ο χρόνος μετρά αντίστροφα γι’ αυτούς.
Η στήλη είναι σίγουρη, ότι αργά ή γρήγορα, θα φιλοξενήσει στο πρωτοσέλιδό της τη νίκη των ενεργών πολιτών κατά ενός αδυσώπητου κυκλώματος, που ωστόσο δεν είναι ανίκητο. Και κανένα κύκλωμα δεν είναι ανίκητο, όσο υπάρχουν ενεργοί πολίτες που -έστω και μετά από ένα κτύπημα της μοίρας- αντιλαμβάνονται ότι χάνουμε μόνο εκείνες τις μάχες τις οποίες ποτέ δεν δώσαμε…