Με ένα Κράτος αρωγό όχι τιμωρό.
Που αγκαλιάζει, δεν φυλακίζει όσους τολμούν να αναζητήσουν κάτι παραπάνω, από το μίζερο μισθό (όπως τους τον κατάντησαν), της μίζερης ζωής τους (όπως τους την επέβαλλαν).
Όσων θέλουν να προλάβουν να σώσουν τις λίγες οικονομίες τους ή το ακίνητό τους πριν χαθούν και αυτά στην χοάνη των Κρατικών ελλειμμάτων, ή όσοι νέοι θέλουν αλλά δεν τους δίνεται η ευκαιρία να αφήσουν τα café (που αυγάτισαν) και να μοχθήσουν για ένα καλύτερο μέλλον.
Τώρα λοιπόν που βγαίνουμε από τα μνημόνια (θεωρητικά τουλάχιστον) ας κάτσουν οι ιθύνοντες (οι σοβαροί όχι οι αμετανόητοι) της Πολιτικής μας και ας συντάξουν το ΕΘΝΙΚΟ μας ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ.
Σχέδιο ολοκληρωμένο, κοστολογημένο ανά τομέα της Οικονομίας, Περιφέρεια και Προϊόν.
Σε συνεργασία με τις Τοπικές και Περιφερειακές Αρχές.
Βάσει των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας, των τοπικών ιδιαιτεροτήτων και των συνθηκών της διεθνούς αγοράς.
Αλλά και του επιχειρηματικού δαιμόνιου του Έλληνα που μεγαλουργεί παντού στη Γη, εκτός της χώρας του.
Να φέρουμε πίσω, τα νέα και φρέσκα μυαλά που αρπάζουν οι ξένοι και δυστυχώς χάνονται για την Πατρίδα μας.
Αντί να τους καλούμε «φέρτε μας καινοτόμες προτάσεις» να τους καθοδηγήσουμε εμείς, πού υπάρχουν προοπτικές επιτυχίας.
Με γραφεία σε κάθε Δήμο, σε κάθε Περιφέρεια, σε κάθε Υπουργείο.
Μέχρι λοιπόν το πρωτογενές πλεόνασμα να βασίζεται όχι στα καχεκτικά πόδια του συνταξιούχου, αλλά τα λιπώδη του «μεγάλου» που πτώχευσε έγκαιρα την κρατικοδίαιτη εταιρεία του, γεμίζοντας τους λογαριασμούς των offshores του εταιρειών.
Μέχρι οι Γάλλοι, Άγγλοι, Σουηδοί και λοιποί Τεχνοκράτες να μάθουν στους Έλληνες ομολόγους τους, «τα κόλπα» να πιάσουν τον πραγματικό φοροφυγά και όχι τον ψιλικατζή της γειτονιάς.
Αλλά κυρίως μέχρι να πεισθούν (ή να τους πείσουμε αλλάζοντας τους) όλοι και όχι η μειοψηφία των πολιτικών μας, ότι κάποτε θα πρέπει να υπάρξει πολιτική βούληση για ξεκαθάρισμα των κάθε είδους «λιστών» και «ληστών» ώστε με το μέρισμα του υγιούς και σταθερού πλεονάσματος να βοηθήσουμε να ξανασηκωθούν στα πόδια τους τα πάλαι ποτέ υπερήφανα, σήμερα γονατισμένα γηρατειά.
Ας μιλήσουμε την γλώσσα της αλήθειας και ας σπεύσουμε για να μπορέσουμε να δώσουμε αληθινή ελπίδα στους Έλληνες και ιδίως στους νέους μας.
Να συνεχίσουμε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα να κάνουμε τις περιβόητες διαρθρωτικές αλλαγές με στόχο τον Κρατικισμό, την γραφειοκρατία, τις προνομιούχες συντεχνίες που ανθίστανται.
Να συνεχίσουμε, με περισσότερη τόλμη να διαπραγματευόμαστε για τη μείωση του Χρέους στο πλαίσιο και του ενιαίου δομικού προβλήματος της Ε.Ε. Δικαίωμα που μας δίνουν οι πρωτοφανείς (για καιρό ειρήνης) θυσίες ενός ολόκληρου (εκτός λίγων) λαού, αλλά και τα απτά αποτελέσματα της τελευταίας περιόδου (όπως και εάν αυτά επιτεύχθηκαν).
Να ενισχύσουμε το κοινωνικό δίχτυ προστασίας που εναγωνίως απλώνουν οι Δημοτικές Αρχές.
Αλλά κυρίως να χαράξουμε το δικό μας δρόμο το δικό μας ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ και ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ του ΚΡΑΤΟΥΣ.
Η μπάλα είναι πλέον στα χέρια μας. Γιατί εάν το success story μας βασισθεί, είτε στις μαγκιές μονομερών καταγγελιών, και την επαναφορά του Κράτους καρικατούρα, όπως το ονειρεύονται κάποιοι, είτε στην ελεημοσύνη των δανειστών, όπως ελπίζουν κάποιοι άλλοι, φοβάμαι ότι η έξοδος στον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ των πενταπλάσιων και εξαπλάσιων επιτοκίων της ελεύθερης αγοράς θα αποδειχθεί ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ μιας κοινωνίας που ήδη βρίσκεται στα όριά της.
Παύλος Καμάρας
Πρόεδρος της Ένωσης Δημάρχων Αττικής και πρώην δήμαρχος Πεύκης
