Ποιο είναι τέλος πάντων το αόρατο «μικρόβιο που φθείρει» την κοινωνική συνοχή και το κύρος της χώρας προς τα έξω;
– Να΄ναι άραγε κάποιοι λιγοστοί κακοί πολίτες που βυσσοδομούν το κακό της χώρας μας, κάποιοι κακοί δαίμονες που θέλουν να βλάψουν την Ελλάδα; Όχι, φίλοι μου, πιστεύω πως δεν είναι τίποτα από αυτά.
– Το μικρόβιο, αν υπάρχει, κρύβεται μέσα μας και πρέπει να το ανιχνεύσουμε στον εαυτό μας ως πανέλληνες. Τα διάφορα προσωπεία της διαφθοράς (corruption) είναι όπως οι μάσκες της Αποκριάς, τις φοράει, λίγο-πολύ, το σύνολο των ανθρώπων ανάλογα με τις περιστάσεις και τις εκάστοτε ανάγκες. Η διαφθορά, που σημαίνει κλοπή δημοσίου χρήματος, μοιάζει πολύ με πανδημική νόσο την οποία την αντιμετωπίζεις σε κάποιο κοινωνικό χώρο, π.χ. τους αμαρτωλούς Δήμους και τις ΔΕΚΟ, και πριν προλάβεις να τιθασεύσεις το θηρίο, παρουσιάζεται κάπου αλλού, όπως η Λερναία Ύδρα που ο δικός μας Ηρακλής κατάφερε να την τιθασεύσει. Πολλές φορές η διαφθορά με τη μάσκα της φοροδιαφυγής εντοπίζεται εκεί όπου κανένας φρόνιμος πολίτης δεν το υποψιάζεται. Καλό παράδειγμα είναι η πρόσφατη περίπτωση με τα περίπου 93 στελέχη της Εφορίας που παρουσίασαν απώλεια μνήμης και ξέχασαν να δηλώσουν εξοχικά σπίτια με πισίνες, πολυτελή αυτοκίνητα φιρμάτα, μάρκας PORCHE και άλλα γήινα αγαθά που συμβάλλουν στην καλύτερη ποιότητα της ζωής τους.
– Οι άνθρωποι αυτοί, μαζί με την «απώλεια μνήμης» φαίνεται πως απώλεσαν μεγάλο κομμάτι από αυτό που ονομάζουμε εθνική συνείδηση. Θα μου πείτε πως όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα μπροστά στο τέρας που λέγεται διαφθορά. Ακούστε τώρα την περίπτωση των δανειοληπτών πρώτης κατοικίας, οι οποίοι τώρα με τη βαθιά οικονομική κρίση αδυνατούν να πληρώσουν τις δόσεις τους. Αυτά τα νοικοκυριά πράγματι πρέπει να προστατευτούν από τους απειλούμενους πλειστηριασμούς του σπιτιού τους. Αλλά το ελληνικό δαιμόνιο δεν λέει να μας εγκαταλείψει. Ανάμεσα, λοιπόν, στους ειλικρινείς που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το δάνειό τους, κρύβονται πολλοί άλλοι ελληναράδες που έχουν κρυφές καταθέσεις σε ντόπιες και ξένες τράπεζες αλλά δεν πληρώνουν τις δόσεις τους. Αδικώντας έτσι τους έντιμους πολίτες.
– Πονηρή αλλά και αρκούντως δοκιμασμένη μέθοδος. Ποντάρουν σε κάποια πολιτική αστάθεια, κάποια κοινωνική αναταραχή, με δημαγωγούς πολιτικούς και μέσα από όλα αυτά να τους μείνει το σπίτι ως τρόπαιο της «εξυπνάδας τους». Η πατρίδα μας, αν μη τι άλλο, μπορεί να υπερηφανεύεται για την μειωμένη συνείδηση των πολιτών της και τους καλούς δημαγωγούς της. Οι εξαιρέσεις πάντα θα υπάρχουν αλλά αυτό δεν αρκεί. Η χώρα μας μπορεί να παράγει πολλά και γλυκά καρπούζια, να διαθέτει πολλούς και έντιμους πολίτες, στερείται όμως σε μεγάλο βαθμό μια παράμετρο και αυτή είναι η επιστήμη της εφαρμοσμένης κοινωνικής ψυχαγωγίας στη δημόσια διοίκηση. Ποιός, για παράδειγμα, ερεύνησε σε βάθος, τα αίτια με τα οποία πολλοί πολίτες φοροδιαφεύγουν από πεποίθηση. Η πανούκλα της διαφθοράς εδώ και πολλές δεκαετίες διαπότισε ακόμα πιο βαθιά τις συνειδήσεις, του συνόλου, σχεδόν, της κοινωνίας μας. Ο παράνομος και συγχρόνως ανήθικος χρηματισμός (λάδωμα), η συστηματική φοροδιαφυγή, διαπράττονται, βέβαια, για το οικονομικό όφελος, αλλά όχι λιγότερο και για την ικανοποίηση απληστίας και νοσηρού εγώ.
– Μέσω της φοροδιαφυγής από τα χρόνια της ανασύστασης του κράτους οι πολίτες πιστεύουν πως εκφράζουν ένα είδος θυμού, εκδίκησης αν θέλετε, για την κακή, πολύ κακή, ανταπόδοση των χρημάτων τους χωρίς ποιοτική παιδεία τριτοκοσμικό σύστημα υγείας και άλλα δημόσια αγαθά που είναι αυτονόητα σε άλλες ευνοούμενες κοινωνίες. Ύστερα από διάφορα γκάλοπ μας βγαίνουν στατιστικά στοιχεία για να μας πληροφορήσουν σε ποια χώρα, ανάμεσα σε πενήντα, η διαφθορά χτυπάει κόκκινο. Με ένα είδος αυταρέσκειας βρίσκουμε πως δεν είμαστε δα, και οι τελευταίοι στη λίστα, αφού υπάρχουν χώρες στην Ασία και την Αφρική, όπου η διαφθορά είναι μεγαλύτερη από την δική μας. Εύγε μας, είμαστε καλύτεροι από το Αφγανιστάν και τελευταίοι στην Ευρώπη… Η διαφθορά όμως, είτε λιγότερη είτε περισσότερη, παραμένει διαφθορά. Υποβαθμίζει τον πολιτισμό, το κύρος και την αξιοπιστία της όποιας κοινωνίας.
Γιώργος Σταυράκης
