H προ ολίγων ημερών εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του νέου 25μελούς Δ.Σ. στη μεγαλύτερη Περιφερειακή Ένωση Δήμων της χώρας, την ΠΕΔ Αττικής, προσφέρεται για πολιτικά συμπεράσματα, αλλά και για παραπολιτικά σχόλια, που ωστόσο, θα μπορούσαν να είναι αυτά ακριβώς τα κυρίως εξαγόμενα πολιτικά συμπεράσματα για το πού και πώς πορεύεται η αυτοδιοίκηση.
Κατ’ αρχή, όπως συμφώνησαν και οι περισσότεροι, πολύ λίγα θα μπορούσε να αντιτάξει κανείς σε όσα ακούστηκαν από τους υποψήφιους για τους στόχους τους σχετικά με μια ανεξάρτητη Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ωστόσο, στην πράξη αποδεικνύεται ακριβώς το αντίθετο, αφού ο εναγκαλισμός με την κεντρική διοίκηση, κατ’ επέκταση και με τα κομματικά «μαγαζάκια» της συγκυβέρνησης, δεν είναι ένα πιάτο που «σερβίρεται κρύο» στις μέρες μας, αλλά παραμένει ζεστό, μιας και οι μεν και οι δε, είναι σίγουρο πως μετρούν εκλογικές δυνάμεις στα περιφερειακά και κεντρικά όργανα της αυτοδιοίκησης. Έστω και υπό το μανδύα των ανεξάρτητων υποψηφιοτήτων. Όπως άλλωστε συμβαίνει και στο επίπεδο των υπόλοιπων κομματικών δυνάμεων.
Ο συχνωτισμός κομματικών και αυτοδιοικητικών δυνάμεων δεν είναι εύκολο να σπάσει, εφόσον από το ίδιο πολιτικό σύστημα γεννώνται και ανδρώνονται. Υπό αυτό το πρίσμα, δικαίως έχουν αρχίσει και οι εκτιμήσεις για τις διεργασίες στο παρασκήνιο και για το πώς θα εξελιχθεί η μάχη για την προεδρία στο νέο Δ.Σ. της ΠΕΔΑ με δεδομένο τον κατακερματισμό των δυνάμεων των συνδυασμών, αφού κανείς δεν εξασφαλίζει την πολυπόθητη αυτοδυναμία, πέραν ενός σαφούς προβαδίσματος του δημάρχου Πεντέλης Δημήτρη Στεργίου. Ωστόσο οι ισορροπίες είναι εύθραυστες και τα πάντα θα εξαρτηθούν από τις συμφωνίες και τις «συμμαχίες» που θα υπάρξουν τις επόμενες μέρες. Κυρίως, από το γεγονός, εκτιμούν κάποιοι, της στάσης που θα κρατήσουν οι «πράσινοι» δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι που εκλέχτηκαν στο νέο Δ.Σ. Αν δηλαδή, θα κινηθούν ως συνεργαζόμενοι «δεξιότερα», ελέω συγκυβέρνησης ή αν θα κινηθούν προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Αλλά ακόμη και αυτό το σενάριο, όπως και άλλα που υπάρχουν, μπορεί να μην επαληθευθούν στην πράξη σε μια διαδικασία μυστικής ψηφοφορίας, όπου ενδέχεται για διάφορους λόγους να υπάρξουν διαρροές από εκεί που δεν το περιμένει κανείς. Κοντός ψαλμός αλληλούια, λοιπόν για τους διεκδικητές του θώκου…
Σε μια δεύτερη ανάγνωση, πάντως, κάποιος που θα παρακολουθούσε από κοντά την εκλογική διαδικασία στην ΠΕΔ Αττικής, θα διαπίστωνε ότι ο πολιτικός πολιτισμός των αιρετών μας στα συλλογικά όργανα της αυτοδιοίκησης βρίσκεται ακόμα σε εμβρυακό στάδιο. Χρειάστηκε η παρέμβαση κάποιων ψυχραιμότερων, όπως του νεώτερου Γαβριήλ Σακελλαρίδη, κάποια στιγμή, για να μπορέσουν να συνεχιστούν απρόσκοπτα οι τοποθετήσεις των υποψηφίων. Απρόσκοπτα, τρόπος του λέγειν, δηλαδή, αφού μέσα στην αίθουσα συνέχισε να επικρατεί «χάβρα», ενώ τα «πηγαδάκια» στη γαλαρία έδιναν και έπαιρναν. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι την τοποθέτηση του εκπροσώπου της Λαϊκής Συσπείρωσης, είχαν αποχωρήσει οι μισοί και πλέον αιρετοί από την αίθουσα. Η «μάχη» πλέον δινόταν στους διαδρόμους του πρώτου ορόφου του ξενοδοχείου «Τιτάνια».
Έπειτα, αν αληθεύει ότι στο συγκεκριμένο χώρο έλαβε χώρα και «θερμό επεισόδιο» μεταξύ του απερχόμενου προέδρου της ΠΕΔΑ και συντάκτη που κάλυπτε το ρεπορτάζ (σχετική καταγγελία στο Aftodioikisi.gr), επειδή δεν άρεσαν τα γραφόμενά του, τότε επιβεβαιώνεται περαιτέρω το γεγονός ότι οι εκλογές παίζονται περισσότερο στο παρασκήνιο και όχι στο προσκήνιο της αυτοδιοίκησης.
«Η πολιτική είναι η πρώτη των τεχνών και η τελευταία των επαγγελμάτων», έγραφε ο Βολταίρος (1694-1778), αλλά δεν είναι σίγουρο αν αυτό έχει εμπεδωθεί και τρεις αιώνες έπειτα. Γιατί η πολιτική κουλτούρα που δε σέβεται τη διαφορετική άποψη ή την άποψη της μειοψηφίας, κουλτούρα είναι και αυτή, αλλά στη λογική του «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσαμε»!
Γιώργος Κανελλόπουλος
