4.- Η τήρηση των νόμων
Η τήρηση των θεσπισμένων νόμων επαφίεται στην Εκτελεστική Εξουσία, δηλαδή στη Διοίκηση / Κυβέρνηση.
Η Κυβέρνηση / Διοίκηση αποφασίζει εάν θα έχει «αστυνόμευση» η χώρα, κι όχι «αστυνομοκρατία». (Η διαφορά, μεταξύ του εκπαιδευμένου και έχοντα πλήρη γνώση των νομικών ορίων εξουσίας του «αστυνομικού» και του πρωτόγονου, εκπαιδευμένου σε μάχες εκ του συστάδην, «ειδικού φρουρού». Ακόμα θυμάμαι τη ρήση του τότε Πρωθυπουργού, Κων/νου Μητσοτάκη, προς τα Ειδικά Σώματα, ότι «το Κράτος είσαστε ΣΕΙΣ»). Εάν θα έχει το Κράτος Τελωνιακούς Υπαλλήλους, Ελεγκτές Εισιτηρίων, Εφοριακούς Υπαλλήλους, Στρατό, Κρατικά Νοσοκομεία ή Σχολεία, κ.α. Κάποια φορά, το 1986 , ο τότε «αντ΄ αυτού» «ισχυρός ανήρ», ο Μένιος Κουτσόγιωργας, εξέδωσε ένα νόμο (Υ.Α. 95718 Εσωτερικών και Εμπορίου) για τη θέσπιση Ελληνόγλωσσων Τίτλων και Επιγραφών στα διάφορα εμπορικά καταστήματα της χώρας. «Παρέλειψε» όμως, να συμπεριλάβει και κάποια απειλή επιβολής ποινής σε περίπτωση μη συμμόρφωσης. Η τήρηση των διατάξεων του νόμου αφέθηκε στα όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, χωρίς συνέπειες για τους παραβάτες. Αυτό, ήταν ευχολόγιο κι όχι νόμος! Έτσι, βλέπουμε σήμερα τη μεγάλη πλειονότητα των καταστημάτων να ποντάρουν πάνω στην, καλοδουλεμένη επί χρόνια, ξενομανία και ξενολατρεία του Έλληνα καταναλωτή και να έχουν ξενόφωνες επιγραφές / τίτλους / σήματα. (Ακόμα και το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα Α’ Κατηγορίας έγινε Super League και το Β΄ Κατηγορίας έγινε Football League! Ενόσω, το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στο Βέλγιο ονομάζεται “jupiter” δηλαδή «Δίας / Ζευς»! Και οι «αθάνατοι» Ακαδημαϊκοί, με τον Πρόεδρό τους, Γεώργιο Μπαμπινιώτη, καθεύδουν!).
Κατ΄ αντιδιαστολή: Βλέπει κανείς τις εμφανίσεις των Ισραηλινών ομάδων να φέρουν επιγραφές στο δικό τους (Εβραϊκό) αλφάβητο. Εμείς, πρέπει να έχουμε φανέλλες που αναγράφουν –ονόματα, τίτλους– στο λατινικό αλφάβητο. Κι έτσι, βλέπει κανείς τα εξής τραγελαφικά: Τον Σταθμό στον «Ηλεκτρικό» να τιτλοφορείται «IRAKLION»(!) αντί “HERACLION”, που θα γινόταν αντιληπτό απ΄ τους λατινογενείς Ευρωπαίους ότι είναι προς τιμήν του “ΗΡΑΚΛΗ – HERCULES”. Επίσης, την Πλατεία “ AIGYPTOU” ή «Αιγύπτου», όταν είναι γνωστό ότι έχουμε τιμήσει τη φίλη χώρα που διεθνώς αποκαλείται “EGYPT”. Κι όλα αυτά, μέσα στο πλαίσιο του αφελληνικού και της κατάργησης του αρχαιότερου στον κόσμο αλφάβητου χάριν του ύστερου λατινικού -που αποτελεί απλή παραλλαγή, μετά προσθήκης δύο γραμμάτων-, η οποία συντελέστηκε από «Επιτροπή Σοφών» επί Σημίταρου! [Τελικά, ότι μεγάλο κακό έχει βρει αυτόν τον τόπο πρόσφατα, π.χ. κομπίνα του Χρηματιστηρίου, το πλιάτσικο των Ολυμπιακών Αγώνων, προσπάθεια κατάργησης του ελληνικού αλφαβήτου, η ένταξη στο ευρώ με ισοτιμία δρχ. 340,75 προς ευρώ 1,00, κ.ά.) έγινε επί πρωθυπουργίας αυτού του «υψηλόσωμου» ατόμου].
5. Η δημιουργία του ελληνικού κράτους
Με την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού και με τη Συνθήκη του Λονδίνου (1830), δημιουργήθηκε, για κατάπρωτη φορά, ένα Ελληνικό (για την ακρίβεια, το Νεο–Ελληνικό) Κράτος. Βέβαια, ήταν μια σταλιά και φαίνεται ότι οι εξ αρχής πάτρονές μας (οι Βρετανοί) μάς προγραμμάτιζαν για ένα μικρό Βασίλειο, του χεριού τους. Η συμμετοχή μας στο νικηφόρο Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και στους, επίσης νικηφόρους, δύο Βαλκανικούς Πολέμους – έχοντας πάντα στο πλευρό μας τους «αδελφούς» Σέρβους-, δημιούργησαν προϋποθέσεις ουσιαστικού διπλασιασμού της χώρας, κάτω από την ορθή πολιτική διαίσθηση και διαπραγμάτευση του Ελευθέριου Βενιζέλου.
Κατά τη δεύτερη -μετά τη Μικρασιατική καταστροφή– διακυβέρνηση της χώρας από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, είχαμε μιάν εντυπωσιακή αύξηση δημιουργίας νέων και σύγχρονων σχολικών κτιρίων. Στο Μαρούσι, έχουμε απτά δείγματα τούτου στα δύο ωραιότατα κτίρια του ημερινού 1ου και 2ου Δημοτικού Σχολείου και του 1ου Λυκείου Αμαρουσίου. Όταν ήμουν κι εγώ εκεί μαθητής, υπήρχε μεγάλη αίσθηση υπεροχής απέναντι στ΄ άλλα, κατοπινά, Σχολεία, γιατι εμείς είχαμε και αμφιθέατρο Χημείου, όπου μπορούσαμε να κάνουμε και χημικά πειράματα!
Θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα σύγχρονο Κράτος; Εάν «ναι», τότε, θα πρέπει να εφαρμόσουμε ορισμένες πάγιες Αρχές:
