«Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών!»
(Γεώργιος Παπαδόπουλος).
«Ανήκοµεν εις την Δύσιν!»
(Κωνσταντίνος Καραμανλής).
«Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες!»
(Ανδρέας Παπανδρέου).
Λόγια «σοφών» και «μεγάλων « πατριωτών που εκστομίστηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων πενήντα χρόνων και κατά το διάστημα που αυτοί οι «μεγάλοι πατριώτες» ξεπούλαγαν τους Έλληνες και την Ελλάδα.
Και τώρα, η Ελλάδα και οι κάτοικοί της πληρώνουν τις συνέπειες των αποφάσεων και πράξεων αυτών των ταγών.
Και ο Ελληνισμός συνέχεια συρρικνώνεται!
Θα πρέπει να σημειωθεί και μία άλλη αναφορά που φέρεται να έγινε από έναν άλλο «σοφό», τον Εβραιο – Γερμανο – Αμερικάνο Χένρι ή Χάινριχ Κίσσιντζερ ή Κίσσινγκερ: «Εκεί, στη Νοτιο – Ανατολική Ευρώπη, υπάρχει ένας ατίθασος λαός που θα πρέπει να χτυπηθεί στη γλώσσα, τη θρησκεία και τις συνήθειές του»!
Αυτή η «αναφορά» διαψεύστηκε αργότερα από τον ίδιον τον Κίσσιντζερ με τη μεσολάβηση τού τότε διευθυντή του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» Γιώργου Μαρίνου. Αλλά, πώς αλλοιώς μπορούσε να γίνει; Όταν σε πιάσουνε στα πράσσα, διαψεύδεις.
Πέρασαν τα χρόνια. Η μεγάλη σοφία των «σοφών» αρχηγών μας έφερε την Ελλάδα σε ψηλά νούμερα εξωτερικών χρεών. Τα νούμερα είναι λίγο ακαθόριστα και κυμαίνονται ανάλογα με το ποιος κάνει τις εκτιμήσεις. Πάντως, μέσα στην παραζάλη μας πληροφορηθήκαμε και τα χρέη των άλλων αδελφών κρατών. Για παράδειγμα, είδαμε ότι αυτή η πελώρια χώρα που λέγεται Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, οφείλει γύρω στο 1,4 τρισεκατομμύριο ευρώ στους πιστωτές της.
Κι όμως, η έγερση αξιώσεων των πιστωτών δεν ξεκίνησε από τον πιο αφερέγγυο και επικίνδυνο σ΄ αδυναμία καταβολής.
Άρχισε από την Ελλάδα! Από τους Έλληνες, που από χρόνια είχανε προγραμματίσει (οι πιστωτές) και ντρεσσάρει ώστε να έχουν γίνει υπερκαταναλωτές, ατομισταράδες και διεφθαρμένοι παρτάκηδες.
«Κυβερνώ έναν διεφθαρμένο λαό» είχε πει ο «μέγας» Γιωργάκης.
Και, τώρα πια, η ελληνική κοινωνία δεν έχει τα απαραίτητα αντισώματα και δυνάμεις παραδοσιακής αντίστασης για να ξεπεράσει τη λαίλαπα.
Κι όταν λέμε «λαίλαπα», εννοούμε το μεγάλο πείραμα μετασχηματισμού του καπιταλισμού, που πρωτοεφαρμόζεται στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα -των δέκα εκατομμυρίων γηγενών και των δυόμισι εκατομμυρίων πανσπερμικών οικονομικών μεταναστών-, πειραματίζονται το «Κράτος χωρίς Κράτος».
Το συνεχώς συρρικνούμενο Κράτος γίνεται ολοένα και στυγνότερο.
Ενώ, από την μια πλευρά, εξαφανίζεται συνεχώς -ξεπουλώντας Τηλεπικοινωνίες (Ο.Τ.Ε.), Ενέργεια (Δ.Ε.Η. κ.λπ.), Μεταφορές (Ολυμπιακή, Ο.Σ.Ε., Μετρό, Εθνικό Οδικό Δίκτυο, κ.λπ.),Υγεία (κλείσιμο ή συνενώσεις Νοσοκομείων, κ.λπ.), Παιδεία (μη στήριξη και μη βελτίωση της Δημόσιας Παιδείας, διατάραξη της ισορροπίας των Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. κ.λπ.) , Λιμάνια, Αεροδρόμια, Πλουτοπαραγωγικές Πηγές-, από την άλλη, συνθλίβει τον μέσο πολίτη με τον καταιωνισμό από ποικίλους φόρους που καθιστούν τον πολίτη ένα αναξιοπρεπές ανδρείκελο που αφήνεται στις ευεργετικές διαθέσεις της Εκκλησίας, των Φιλανθρώπων (ουδέποτε κατανόησα αυτή τη λέξη. Λες και υπάρχουν και μισάνθρωποι!) και των διάφορων, πονηρών ή μη, Φορέων. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι, άνθρωπος που απλώνει το χέρι του για ελεημοσύνη, δεν έχει πια αξιοπρέπεια. Είναι, σκιά ανθρώπου.
Έτσι, εάν το Πείραμα πετύχει, θα έχουμε την εξής κατάληξη:
Ένα καπιταλιστικό Κράτος που θα υφίσταται μόνο ως εισπρακτικός οργανισμός. Κατά τα λοιπά, ο Πολίτης όποιος Πολίτης θα έχει την οικονομική δυνατότητα. Οι υπόλοιποι, δεν θεωρούνται «Πολίτες». -θα μερ9ιμνά να ασφαλίζει την οικογένειά του σε καλή Ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία για ιατροφαρμακευτική συνταξιοδοτική κάλυψη. Θα μεριμνά να έχει την οικονομική δυνατότητα να στέλνει τα παιδιά του στα συνεχώς βελτιούμενα Ιδιωτικά Σχολεία και στα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια που θα ξεφυτρώσουν. Θα αντιμετωπίζει, μέσω πάγιων εντολών στην Τράπεζά του, τα τρέχοντα έξοδα έναντι καταναλώσεών του προς τις Ιδιωτικές Εταιρείες παροχής Ηλεκτρικής Ενέργειας, Τηλεπικοινωνιών και Ύδατος, καθώς και τα άλλα προκύπτοντα έξοδα. Τελικά, ο «καλός Πολίτης» θα καταστεί ένα πρώτης τάξεως παραγωγικό ρομοότ και θα τιμάται από την «κοινωνία» προς τούτο και θα περιμένει, μια – δυο φορές το χρόνο, ν΄ απολαμβάνει τις ανάπαυλές του (διακοπές του) στα «στημένα» κέντρα και θέρετρα που το κοινωνικό / οικονομικό του status θα του επιβάλλει (επιτρέπει).
Το Πείραμα ξεκίνησε από εδώ, για διάφορους λόγους:
Ο υπερβολικός εγωισμός / ατομικισμός του Έλληνα, βοηθά. Η πεποίθηση του Έλληνα ότι κάθε τι το Κρατικό / Δημόσιο είναι διεφθαρμένο. Το αλλόγλωσσο του Έλληνα (μη λατινογενές), τον καθιστά περιθωριακό. Ομοίως, και το γεγονός ότι πιστεύει σε ένα άλλο -παρά το γενικά αποδεκτό Καθολικό και το θυγατρικό του Προτεσταντικό- Χριστιανικό Δόγμα, που διεθνώς αναφέρεται ως “Greek Orthodox”. Το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι ένα καταπληκτικό φιλέτο -φυσικής μοναδικότητας, ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, υπόγειου / υποθαλάσσιου πλούτου, κ.ά.
Δυστυχώς, δεν υπήρξαν -ούτε υπάρχουν- Ελληνολάτρεις αρχηγοί. Εάν υπήρχαν πατριωτικές Κυβερνήσεις -από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά- είναι βέβαιο ότι δεν θα είχαμε φθάσει σ΄ αυτά τα χάλια.
Τελικά, αποδεικνύεται ότι οι “νικητές” του Εμφύλιου -προπολεμικά Βρετανόφιλοι, πολεμικά / κατοχικά Γερμανοτσολιάδες και μεταπολεμικά Αμερικανόδουλοι- “έκαναν τη μπάζα τους” σε βάρος της χώρας και του λαού της.
Κι επειδή η Παγκάλεια ρήση “μαζί τα φάγαμε”, δεν απευθύνεται στον λαό, αλλά στο αντίπερα πολιτικό στρατόπεδο προκειμένου να συγκαλυφθούν αζημίως οι εκατέρωθεν διαπραχθείσες λαθροχειρίες, υπεξαιρέσεις και παρανομίες, ο λαός έχει τη δυνατότητα, στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού παιχνιδιού, να απαλλαγεί, σε τοπικό και σε πανελλαδικό πεδίο, από τα “λαμόγια” και τα “τρωκτικά” παίρνοντας την πρωτοβουλία να καθαρίσει τους Δήμους του και τη χώρα του από “την κόπρο του Αυγεία”.
Λεωνίδας Μαγκλής
Δικηγόρος
Πεντέλης 3 – Κηφισιά
