Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ | Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Πως πέρασε το 2017; Δεν μπορώ να το πιστέψω. Κοιτάζω το αρχείο μου και βλέπω 45 γραπτά γι αυτή τη στήλη. Άλλα δυσάρεστα, άλλα ευχάριστα. Όμως όλα με μια πίκρα κατά βάθος. Μια πίκρα, διότι στα 26 χρόνια ύπαρξης αυτής της στήλης, που στηρίζεται κυρίως στη διακωμώδηση των κυβερνητικών πεπραγμένων, ποτέ δεν είχε τόσες ευκαιρίες για σάτιρα, από όσες προέκυψαν στα χρόνια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ (που και μόνον η συνεργασία τους φτάνει για να γελάσει κάθε πικραμένος).
Αναλογιζόμενος μόνο τη φετινή χρονιά θυμάμαι μερικά «ανώδυνα» περιστατικά. Όπως ας πούμε την περίφημη ελληνική παροιμία, που αμερικανοποίησε ο πρωθυπουργός μας όταν ρωτήθηκε για τη στάση του ΔΝΤ: «Έχουμε ήδη φάει την καμήλα και τώρα υπάρχει η ουρά αναμονής» είπε αντικαθιστώντας τον «γάιδαρο» με την «καμήλα» και την «ουρά του» (tail), με την «ουρά αναμονής» (queue).
Φυσικά δεν ξεχνάω και τις παρομοιώσεις του κ. Τσακαλώτου, όπως αυτή στην επιτροπή Οικονομικών της Βουλής απαντώντας στη Ν.Δ.: «Δεν έχετε κανένα αφήγημα. Βάλατε χαμηλά τον πήχη, που ακόμα και μια φυματική σαρανταποδαρούσα με μηνίσκο στα 25 πόδια και κρατώντας σακούλες από ψώνια στα LIDL θα περνά από πάνω. Αυτό σημαίνει, ότι όχι η σαρανταποδαρούσα, αλλά μια κυβέρνηση με συγκεκριμένη στρατηγική πηγαίνει καλά».
Ή το άλλο που είπε στη Βουλή κατά του κ. Μητσοτάκη: «Όντως ο κ. Μητσοτάκης έχει πει ότι θα ήθελε τα πλεονάσματα να είναι 2%. Όπως και εγώ θα ήθελα να βγω για κοκτέιλ με τη Σκάρλετ Γιοχάνσoν! Πολλά πράγματα μπορεί να θέλουμε».
Αλλά υπήρξαν και «σοβαρότερα» θέματα, όπως ας πούμε η ερώτηση 38 βουλευτών στη Βουλή για «άρση απαγόρευσης του ελεύθερου κάμπινγκ» τονίζοντας πως «τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελεύθερης κατασκήνωσης -άμεση αλληλεπίδραση με το φυσικό περιβάλλον, αυτοοργάνωση, συμβίωση- ανταποκρίνονται στις σωματικές, ψυχικές και πνευματικές ανάγκες πολλών ατόμων, τα οποία αδυνατούν να τις καλύψουν με την καθολική απαγόρευσή της, κάτι που μεταφράζεται στη στέρηση του συνταγματικού δικαιώματος ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς τους». Δηλαδή, όσοι έκαναν κάμπινγκ ως τώρα, αισθάνονταν καταπιεσμένοι…
Δεν ξεχνώ δε, και εκείνους τους 28 βουλευτές που ζήτησαν την κατάργηση της «διαγωγής» στα σχολεία επειδή «πρόκειται για μια για εντελώς αναχρονιστική διάταξη που χρησιμοποιήθηκε ενάντια στους αριστερούς και δημιουργικούς πολίτες της χώρας». Που σημαίνει πως όταν πήγαινα σχολείο οι με «διαγωγή κοσμιωτάτη» ήσαν δεξιοί και μη δημιουργικοί, ενώ οι με «διαγωγή μετρία» ήσαν αριστεροί και δημιουργικοί…
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Και τι να ξεχάσει;
Ας υποδεχθούμε λοιπόν το 2018 με Υγεία, Αγάπη, Ελπίδα (όχι σαν αυτή που υποσχόταν προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τους ΑΝΕΛ) και Δημιουργικότητα (όχι σαν αυτή των με «διαγωγή μετρία» αριστερών και δημιουργικών).
