Γράφει ο Χρήστος Φωτιάδης του Θανάση και της Καλλιόπης
Από καιρό σκόπευα να αναφερθώ εγκωμιαστικά στις συχνές ενέργειες του ΚΚΕ, που τιμούν και υπενθυμίζουν τις θυσίες χιλιάδων Ελλήνων μετά τη λήξη του πολέμου. Αναφέρομαι μόνο σε αυτές, επειδή η πραγματική Εθνική Αντίσταση (και όχι αυτή των δωσίλογων και ταγματασφαλιτών που έπαιρναν συντάξεις ως «αντιστασιακοί» μέχρι τον θάνατό τους!) αναγνωρίστηκε θεσμικά μετά το 1981,έστω και καθιστώντας την Ελλάδα την τελευταία χώρα που το έπραξε στην Ευρώπη!
Πιο συγκεκριμένα, το ΚΚΕ τιμά τους μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού, ιδίως στα μέρη που διεξήχθησαν οι πιο σκληρές μάχες του Εμφυλίου. Όσο για τη Δεξιά «επιχειρηματολογία», θα την αντικρούσω λακωνικά: α) Μιλούν εκείνοι για «γιορτές μίσους», που έχυσαν το δηλητήριό τους στις ψυχές και τα σώματα «των άλλων μισών» Ελλήνων επί τρεις δεκαετίες; και β) κάθε σοβαρός ιστορικός αναγνωρίζει ότι η έξοδος στο βουνό για δεύτερη φορά δεν έγινε επειδή οι αγωνιστές της Αντίστασης ήσαν… φιλοπόλεμοι «κατσαπλιάδες και σφαγείς», ούτε φυσικά επειδή «τους το επέβαλε η Μόσχα», η οποία κάθε άλλο παρά ήθελε τον Εμφύλιο. Έγινε αναγκαστικά, επειδή οι διώξεις και οι δολοφονίες τους υποστηρίζονταν ανοιχτά από το νέο ελληνικό κράτος, που ήταν κυρίως στα χέρια των γερμανοντυμένων!
Ακόμη πιο αναγκαία και επιβεβλημένη ήταν η σκληρή δουλειά που έκανε το ΚΚΕ στη Μακρόνησο, για να τιμήσει τους ανώνυμους και επώνυμους αγωνιστές που έχασαν εκεί τη ζωή τους ή βασανίστηκαν απάνθρωπα, επειδή αρνήθηκαν να υπογράψουν τα επαίσχυντα κείμενα υποταγής που τους ζητούσαν οι δεσμοφύλακές τους!
Σ’ αυτό το σύγχρονο στρατόπεδο συγκέντρωσης χάθηκε η τιμή της Ελλάδας! Και, αν υπήρχε κράτος που σεβόταν τον εαυτό του, θα όφειλε να είχε μετατρέψει τη Μακρόνησο σε χώρο τιμής και μνήμης, τουλάχιστον από την ημέρα της Μεταπολίτευσης! Όχι μόνο δεν έγινε κάτι τέτοιο, αλλά ούτε οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, αλλά και η εμφανιζόμενη ως… «Αριστερή» κυβέρνηση Τσίπρα δεν τόλμησαν να το πράξουν! Στο όνομα των γονιών μου, που ανήκαν σ’ εκείνους «τους άλλους μισούς», εκφράζω τις ολόψυχες ευχαριστίες μου στο ΚΚΕ και σε όλα τα μέλη και φίλους του που εξακολουθούν να τιμούν την ιστορική μνήμη σ ‘ αυτή τη χώρα! Υποκαθιστώντας την οφειλόμενη υποχρέωση του επίσημου κράτους, διασώζουν κάτι από την χαμένη στη μικροψυχία τιμή του…
