«ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ κράτος!» είναι η κοινή διαπίστωση των πολιτών. Έχουμε ένα σαθρό διοικητικό οικοδόμημα, που χρειάζεται άμεσες, ριζοσπαστικές αλλαγές αναδιοργάνωσης των δομών του, ανεξαρτήτως των δυσλειτουργιών και «αντιστάσεων», που θα προβάλει το «σύστημα» αλλά και του πολιτικού κόστους που, τις περισσότερες φορές, ήταν η κύρια αιτία της κακοδαιμονίας μας.
Στόχος πρέπει να είναι η απλοποίηση των διαδικασιών, η πλήρης εφαρμογή της πληροφορικής για να υπάρξει Διαφάνεια και για να «μπολιαστεί», επιτέλους, ο απαρχαιωμένος κρατικός μηχανισμός με πρωτοποριακές ιδέες.
Η μετάβαση από το «παλαιό» στο «αναγκαίο» έχει προθεσμία. Ό,τι είναι να γίνει πρέπει να γίνει άμεσα, στους επόμενους έξι μήνες!
Αυτά που πρέπει να γίνουν, για να πάψει το Κράτος να είναι σε αποσάθρωση, είναι πολλά. Από την περιγραφή των προβλημάτων, που υπάρχουν, μέχρι την διοικητική διάρθρωση της χώρας.
Πρέπει όλοι να ενστερνιστούμε την άποψη ότι, σήμερα χρειαζόμαστε μεταρρυθμίσεις μεγάλης εμβέλειας και αποφάσεις με ρίσκο. Επιβάλλονται αλλαγές και η Πολιτεία θα πρέπει να τις προχωρήσει, αναλαμβάνοντας το οποιοδήποτε κόστος.
Στην κορυφή της ατζέντας των αλλαγών και μεταρρυθμίσεων πρέπει να βρίσκονται τα θέματα της Διαφάνειας και της καταπολέμησης του μαύρου πολιτικού χρήματος, μέσω της αλλαγής του εκλογικού νόμου και της αναδιάρθρωσης του διοικητικού χάρτη της χώρας, με την εφαρμογή του «Καποδίστρια ΙΙ» και του αιρετού περιφερειάρχη.
Η νέα αρχιτεκτονική της Διοίκησης και της Αυτοδιοίκησης, πρέπει να έχουν σαν στόχο την επιβολή, της «απόλυτης και μόνιμης αξιοκρατίας μέσα και έξω από το Δημόσιο». Όμως, η ισορροπία στη συνταγή μιας «πολιτικής αρχών και αξιών» και η αξιοκρατία οφείλει να σταματά εκεί που αρχίζει η ευαισθησία απέναντι σε οικονομικά ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες εκτιμήσεις, σε περίπου ένα χρόνο και πάντως πριν από τις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2010, ο διοικητικός χάρτης της Ελλάδας θα είναι εντελώς διαφορετικός.
Αυτό σημαίνει ότι, οι Δήμοι από 1.034 που είναι σήμερα, θα μειωθούν σε 380-430 και οι περιφέρειες της χώρας, αν και δεν έχει αποφασιστεί ακόμη ο ακριβής αριθμός τους, θα αποτελέσουν αυτοδιοικητικές μονάδες καθώς οι περιφερειάρχες και τα Περιφερειακά Συμβούλια θα εκλέγονται με άμεση και μυστική ψηφοφορία.
Μέχρι σήμερα και παρά τις ομόφωνες αποφάσεις της ΚΕΔΚΕ, διαπιστώσαμε, δυστυχώς, ότι η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών ήθελε με κάθε τρόπο να αποφύγει αυτή την «καυτή πατάτα» της Διοικητικής Μεταρρύθμισης και είχε αφήσει το όλο εγχείρημα στην ΚΕΔΚΕ, που κλήθηκε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.
Για τη νέα αρχιτεκτονική στην αυτοδιοίκηση οφείλουμε να υιοθετήσουμε την άποψη ότι, βασική προϋπόθεση της Διοικητικής Μεταρρύθμισης των ΟΤΑ είναι η δημιουργία «Ισχυρών Δήμων», που αποτελούν το θεμέλιο της τοπικής ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής. Για να επιτευχθεί άμεσα αυτό θα πρέπει:
