Υποβολή αντιρρήσεων
Οι αντιρρήσεις επί των δασικών χαρτών, φυσικές και ηλεκτρονικές, θα συγκεντρώνονται, θα ταξινομούνται και θα αποτυπώνονται στους αναρτημένους δασικούς χάρτες από τα στελέχη των υπηρεσιών των Διευθύνσεων Δασών.
Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν αντιρρήσεις σε κάποιο αναρτημένο δασικό χάρτη, ο χάρτης θα κυρώνεται, θα δημοσιεύεται σε ΦΕΚ και θα είναι πλέον οριστικός.
Όταν υπάρχουν αντιρρήσεις, αυτές θα εξετάζονται από την τριμελή Επιτροπή Αντιρρήσεων, την οποία θα στελεχώνουν ένας δασολόγος, ένας τοπογράφος μηχανικός και ένας δικηγόρος.
Αν ο ενδιαφερόμενος δεν ικανοποιηθεί από την εξέταση από την Επιτροπή Αντιρρήσεων, θα έχει τη δυνατότητα να προσφύγει στα Διοικητικά Δικαστήρια της χώρας.
Οι πολίτες, μετά το πέρας της προθεσμίας αντιρρήσεων, θα περιμένουν να αποφανθεί η επιτροπή αντιρρήσεων μέσα στο χρονικό διάστημα που προβλέπει ο Νόμος, ήτοι δύο μήνες.
Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας εξέτασης των ενστάσεων συμπληρώνονται οι δασικοί χάρτες που έχουν αρχικά κυρωθεί με τις περιοχές των οποίων βεβαιώθηκε ο δασικός χαρακτήρας με την ενδικοφανή διαδικασία.
«Γιοφύρι της Άρτας» οι δασικοί χάρτες
Παρά το γεγονός ότι η ανάγκη ύπαρξης δασικών χαρτών δεν αμφισβητήθηκε ποτέ στη χώρα μας -αφού καθορίζουν με σαφή τρόπο μέχρι πού φθάνουν τα όρια του δάσους, επομένως και το τι χρήσεις γης επιτρέπονται στη συγκεκριμένη περιοχή- η διαδικασία κατάρτισης και κύρωσής τους όλο και κάπου «σκοντάφτει» εδώ και 35 χρόνια.
Η πρώτη συστηματική προσπάθεια για την καταγραφή των δασών και των δασικών εκτάσεων της χώρας έγινε με τους λεγόμενους «Κτηματικούς Χάρτες» (ν. 248/1976) Τους χάρτες θα συνέτασσαν ειδικά συνεργεία κτηματογράφησης από την κρατική Δασική Υπηρεσία. Η προσπάθεια όμως δεν ευοδώθηκε.
Η κατάρτιση των δασικών χαρτών όπως τους γνωρίζουμε σήμερα επανέρχεται το 1998, στο πλαίσιο του δεύτερου νόμου για το Εθνικό Κτηματολόγιο (2664/1998). Με το νόμο αυτό ιδρύονται τμήματα δασικών χαρτογραφήσεων στις διευθύνσεις δασών των Περιφερειών και των Νομών και καθορίζονται οι διαδικασίες σύνταξης, ελέγχου, ανάρτησης και κύρωσης των δασικών χαρτών.
Η εκπόνηση των πρώτων δασικών χαρτών ξεκίνησε ένα έτος αργότερα, χρηματοδοτούμενη από το Εθνικό Κτηματολόγιο αλλά κανένας χάρτης δεν κυρώθηκε ποτέ. Βασική αιτία ήταν η αλλαγή της νομοθεσίας (προέκυψε η «δασοκτόνος» ρύθμιση Δρυ) για το τι θεωρείται δάσος και επομένως θα έπρεπε να καταρτιστούν από την αρχή. Η ρύθμιση Δρυ καταργήθηκε πρόσφατα και το ΥΠΕΚΑ με το σχέδιο Νόμου για τους δασικούς χάρτες και το Πράσινο Ταμείο επιδιώκει να γυρίσει σελίδα στην πονεμένη ιστορία των δασικών χαρτών. Ελπίζουμε σε ένα αίσιο τέλος αυτή τη φορά.
