Κριτική: Ο γεροντοέρωτας του Μάικλ Κέιν, στα καθ’ ημάς θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμα και γέλιο. Στην ταινία αυτή όμως αντιμετωπίζεται πολύ σοβαρά και παράλληλα γίνεται αφορμή να αναπτυχθούν θέματα, όπως η μοναξιά, η φιλία, η αμοιβαία εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια στις σχέσεις, οι οικογενειακοί δεσμοί και η εκτίμηση στα άτομα τρίτης ηλικίας.
Εδώ ο (υπέροχος) Μάικλ Κέιν, στο Παρίσι μακριά από τα παιδιά του και έχοντας χάσει από καρκίνο τη γυναίκα που υπεραγαπούσε, γνωρίζει την Πολίν μια νεαρή της οποίας ο αυθορμητισμός και η ειλικρίνεια, του αλλάζουν τη ζωή τόσο που αποφασίζει να τη βάλει σε τέλος χωρίς να τα καταφέρει. Αυτό θα γίνει η αιτία να έλθουν από την Αμερική τα δύο του παιδιά, που κουβαλάνε όμως τα δικά τους προβλήματα. Η κατάσταση θα μπλεχτεί περισσότερο, αλλά η στάση της νεαρής Πολίν (άψογη η Κλεμάνς Ποεζί) θα είναι καταλυτική.
Οι χαρακτήρες της ταινίας καταγράφονται με οξυδέρκεια και ο αφηγηματικός ρυθμός δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις. Οι ερμηνείες είναι άψογες, ενώ η υγρή, φθινοπωρινή ατμόσφαιρα του Παρισιού μαζί με τη μουσική επένδυση συμβάλλουν στην όλη ρομαντική ατμόσφαιρα της ταινίας, που αξίζει να τη δει κανείς.
Είδος: Δράμα
Σκηνοθεσία: Σάντρα Νέτελμπεκ
Με τους: Μάικλ Κέιν, Κλεμάνς Ποεζί, Τζάστιν Κερκ, Γκίλιαν Άντερσον
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ
