Υπόθεση: Εξήντα χρόνια μετά την απόδρασή της από τη Βιέννη κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, μία ηλικιωμένη Εβραία γυναίκα, η Μαρία Άλτμαν (Έλεν Μίρεν), ξεκινά την προσπάθειά της να ανακτήσει οικογενειακά κειμήλια που κλάπηκαν από τους Ναζί, μεταξύ των οποίων ο διάσημος πίνακας του Κλιμτ, «Portrait of Adele Bloch-Bauer I». Μαζί με τον άπειρο αλλά τολμηρό νεαρό της δικηγόρο (Ράιαν Ρέινολντς), αρχίζει μια μεγάλη μάχη που τους φέρνει στην καρδιά του αυστριακού καθεστώτος και το Ανώτατο Δικαστήριο των Η.Π.Α., και την αναγκάζει να αντιμετωπίσει δύσκολες αλήθειες για το παρελθόν. Η προσωπική της μάχη θα διορθώσει ένα άδικο που έστεκε για δεκαετίες και θα αποδείξει ότι η δικαιοσύνη είναι ανεκτίμητη.
Κριτική: Το φιλμ αφορά στον αληθινό αγώνα μιας εβραίας μετανάστριας, της Μαρίας Άλτμαν, εναντίον της αυστριακής κυβέρνησης, με στόχο την επανάκτηση της οικογενειακής της περιουσίας, που λεηλάτησαν οι Ναζί, στην οποία περιλαμβάνονταν και ένας πίνακας που απεικόνιζε μια θεία της ντυμένη στα χρυσά, απ’ όπου και ο τίτλος. Έναν πίνακα που οι Βιεννέζοι αποκαλούν «Η Μόνα Λίζα της Βιέννης».
Η Έλεν Μίρεν, με την έμφυτη αριστοκρατικότητά της δεν καταβάλλει καμία προσπάθεια να υποδυθεί την Μαρία Άλτμαν που διεκδικεί τον πίνακα και η οποία από τις αναδρομές στο παρελθόν,, βλέπουμε ότι κατάγεται από πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια. Η Έλεν Μίρεν, ουσιαστικά παίζει τον εαυτό της, όπως τον έπαιζε και στην άλλη –πρόσφατη- ταινία «Ένα ταξίδι 30,5 μέτρα μακριά» του Λάσε Χάλστρομ. Είναι απολαυστική και μου αρέσει. Όπως μου άρεσε, όταν ήταν «εκτός εαυτού», στις ταινίες δράσης «REDS».
Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον, αφενός με τον εκ πρώτης όψεως μάταιο δικαστικό αγώνα που ξεκινά η Άλτμαν μαζί με τον όχι και έμπειρο δικηγόρο της (ο Ράιαν Ρέινολντς στέκεται άξια δίπλα στην Μίρεν) και αφετέρου με τις αναδρομές στο παρελθόν, οι οποίες αναφέρονται στο κλασσικό πλέον κινηματογραφικό θέμα της εποχής των Ναζί, τις διώξεις των Εβραίων και την υφαρπαγή των περιουσιών τους.
Η νεαρή Τατιάνα Μασλάνι, που υποδύεται την Άλτμαν σε νεαρή ηλικία, φυσιογνωμικά μοιάζει με την Έλεν Μίρεν (γι’ αυτό και τη διάλεξαν) και την μιμείται επάξια, ενώ η φωτογραφία (του Ρος Έμερι), τόσο του τεχνοκρατικού και φουτουριστικού Λος Άντζελες, όσο και της γεμάτης ρομαντικές και ιστορικές αναμνήσεις Βιέννης είναι καταπληκτική.
Η ταινία βλέπεται με ενδιαφέρον λόγω του θέματος και ευχάριστα λόγω των ερμηνειών και της φωτογραφίας γενικότερα.
Σκηνοθεσία: Σάιμον Κέρτις
Με τους: Έλεν Μίρεν, Ράιαν Ρέϊνολντς, Ντάνιελ Μπριλ, Τσαρλς Ντανς, Κέιτι Χολμς, Μαξ Άιρονς, Τατιάνα Μασλάνι, Ελίζαμπεθ Μαγκόβερν, Νέβε Γκάτσεφ
