Γράφει ο Χρήστος Ζαγκλής zaglis@amarysia.gr.
H φωτογραφία αυτή, από τον Gerald Waller, δείχνει τον Werfel, ένα μικρό εξάχρονο ορφανό αγόρι από την Αυστρία, λίγες μόνο στιγμές μετά την απόκτηση ενός καινούργιου ζευγαριού παπουτσιών, προσφορά του Ερυθρού Σταυρού, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η χαρά του ολοφάνερη, με τα χεράκια του ν’ αγκαλιάζουν το απρόσμενο δώρο! Το χαμόγελο, τα κλειστά μάτια, το λαμπερό πρόσωπο. Ευφορία ψυχής!
Τι αξίζει άραγε περισσότερο από την ικανοποίηση του πιτσιρικά;
Ας διευρύνουμε όμως τον ορίζοντα της σκέψης μας. Ας προσωποποιήσουμε τον αποδέκτη της δωρεάς. Ας φανταστούμε την ικανοποίησή του όταν δέχεται το αγαθό ή την υπηρεσία που του προσφέρουμε, κι ας ζωντανέψουμε τη στιγμή, σαν να είμαστε εκεί, παρόντες. Η χαρά και η ικανοποίηση επιστρέφουν σε μας, ιδιαίτερα όταν προσφέρουμε σε παιδιά.
Η κοινωνία μας έχει ανάγκες. Αρκετοί άνθρωποι γύρω μας τις βιώνουν, μη έχοντας τη δυνατότητα ν’ ανταποκριθούν και να τις καλύψουν. Χρειάζονται τη συνδρομή μας.
Ας είμαστε δοτικοί. Υλικά, συναισθηματικά, ψυχικά. Όχι μόνο τις χρονιάρες μέρες· κάθε μέρα. Ας προσφέρουμε ότι μπορούμε, κι ας αναλογιστούμε την εικόνα του δωρολήπτη.
Η φωτογραφία του παιδιού αποτυπώνει εύγλωττα το συναίσθημα…
