Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Η υπόθεση του «στοιχειωμένου» γηπέδου ποδοσφαίρου του Αμαρουσίου είναι ενδεικτική της ασυδοσίας που επικράτησε στον βωμό των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Κάπου στα μέσα του 2003 ο τότε δήμαρχος Παναγιώτης Τζανίκος εμφάνισε στο Δημοτικό Συμβούλιο ένα χαρτί της Οργανωτικής Επιτροπής «Αθήνα 2004» που, όπως ανέφερε, διαβεβαίωνε τον Δήμο Αμαρουσίου ότι, αφού γκρεμιστεί το γήπεδο που μετά κόπων και βασάνων είχε φτιαχτεί στον Άγιο Θωμά μόλις 1-2 χρόνια νωρίτερα για να γίνει VIP πάρκινγκ του ΟΑΚΑ, μετά το τέλος των αγώνων θα το αποκαταστήσουν στην ίδια θέση. Την εξέλιξη όλοι την γνωρίζουμε: Το γήπεδο δεν επανήλθε ποτέ στη θέση του και έκτοτε αποτελεί το διαχρονικό (χαμένο) στοίχημα για τις διοικήσεις που ακολούθησαν.
Κι επειδή στο τίτλο του κειμένου μιλάμε με ποδοσφαιρικούς όρους, αυτό ήταν το πρώτο από τα δύο «αυτογκόλ» του Δήμου. Το δεύτερο ήρθε όταν με απόφαση του πρώην δημάρχου Γιώργου Πατούλη, προκρίθηκε ο χώρος του κτήματος Καρέλα για την κατασκευή του γηπέδου, ενός χώρου, όμως, για τον οποίο ήδη ακούγονταν φωνές για την ακαταλληλότητά του, τόσο λόγω του εδαφικού ανάγλυφου, όσο και εξαιτίας των δικαστικών διεκδικήσεων 11 στρεμμάτων από την «Ελεήμονα Εταιρεία».
Σε εκείνο το σημείο, η ΑΜΑΡΥΣΙΑ είχε επισημάνει ότι χάνεται πολύτιμος χρόνος και ότι στο πλαίσιο των ανταποδοτικών που οφείλει η εταιρεία Lamda Developent στο Μαρούσι για το «The Mall», θα μπορούσε να ενταχθεί και η κατασκευή από μέρους της του κυρίου σώματος του γηπέδου (συν τα αποδυτήρια) στη θέση που βρισκόταν έως το 2003 (δημοτικό οικόπεδο), με τον Δήμο να κάνει τις υπόλοιπες παρεμβάσεις (κερκίδες, πάρκινγκ κ.λπ.) με τα χρήματα που ήδη είχαν εξασφαλιστεί από τη Γ.Γ. Αθλητισμού.
Μετά, λοιπόν, τα δύο «αυτογκόλ», αυτή ήταν και η πρώτη «χαμένη ευκαιρία» που είχε το Μαρούσι για να «σκοράρει» και να αποκτήσει αυτό που όλοι οι γύρω Δήμοι διαθέτουν… Η δεύτερη «ευκαιρία» ενδεχομένως να χάθηκε από τον νυν δήμαρχο Θεόδωρο Αμπατζόγλου. Ο οποίος ναι μεν σωστά αναρωτιέται γιατί πέρασαν 18 ολόκληρα χρόνια δίχως να διεκδικηθεί από τις εκάστοτε διοικήσεις η επαναφορά του γηπέδου στον Άγιο Θωμά, ωστόσο είχε κι ο ίδιος μια μεγάλη ευκαιρία να βάλει «γκολ». Πότε; Μα, φυσικά, όταν διαπραγματεύτηκε με τη Lamda τη μεταφορά του δανείου του Δήμου των 30 εκατ. € στην εταιρεία, στο πλαίσιο των αντισταθμιστικών που προβλέπει το Προεδρικό Διάταγμα για τη «νομιμοποίηση» του «The Mall».
Εφόσον, όπως ο ίδιος ανέφερε στο Δημοτικό Συμβούλιο (βλέπε εδώ), αφενός υπάρχουν τα προβλήματα με το κτήμα Καρέλα και αφετέρου ο ίδιος δεν συμφωνεί με την τσιμεντοποίηση που προβλέπουν τα σχέδια για κατασκευή γηπέδου στον συγκεκριμένο χώρο, θα μπορούσε να ζητήσει από την εταιρεία αυτό που δεν ζήτησε, όταν είχε την ίδια ευκαιρία, ο προκάτοχός του. Και κάπως έτσι, το Μαρούσι βρίσκεται «πίσω στο σκορ» και δεν δείχνει να έχει τις ιδέες ή το σύστημα για να ανατρέψει το εις βάρος του αποτέλεσμα και να κερδίσει το «ματς» της κατασκευής του γηπέδου. Το οποίο, ακόμη κι αν ανοίξει ο δρόμος για το κτήμα Καρέλα, ποιος ξέρει πόσα εμπόδια θα πρέπει να υπερπηδηθούν (γραφειοκρατικά, χρηματοδοτικά, τεχνικά κ.λπ.) για να γίνει πραγματικότητα…
