Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 13/09/2025
Η πρωτοφανής ακόμη και για την πάντα… σουρεαλιστική ελληνική πραγματικότητα στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο περίπτωση της Κηφισιάς και της (μη) έδρας της, έχει μπόλικο προσκήνιο και παρασκήνιο (βλέπε στάση του Παναθηναϊκού για τη χρήση του ΟΑΚΑ, άρνηση του Δήμου Καισαριανής να παραχωρήσει και πάλι το «Μιχάλης Κρητικόπουλος κ.λπ.), τα οποία έχουμε καλύψει στα ρεπορτάζ μας.
Η στήλη ωστόσο θα ασχοληθεί με μια άλλη παράμετρο της υπόθεσης: Την ανεπάρκεια μεγάλων αθλητικών χώρων στη βόρεια Αθήνα.
Το κύμα εσωτερικής μετανάστευσης που βίωσε (κι εξακολουθεί να βιώνει) η περιοχή τις τελευταίες δύο δεκαετίες είχε ως αποτέλεσμα να μεγαλώσει ο πληθυσμός της. Και ως εκ τούτου να αυξηθούν οι αθλητές στους συλλόγους της, στατιστικά δε και η ποιότητά τους. Μαζί με επιχειρηματίες που θέλησαν να βάλουν τα χρήματά τους σε διάφορες ομάδες πολλών αθλημάτων, ο αθλητισμός άρχισε να γνωρίζει μια άνευ προηγουμένου άνθιση.
Αποτέλεσμα; Να έχει φτάσει η περιοχή να έχει ομάδες της στις πρώτες επαγγελματικές κατηγορίες στα πρωτεύοντα ομαδικά αθλήματα (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ, πόλο, χάντμπολ), με την έκρηξη να γίνεται την τελευταία πενταετία.
Όμως, αυτή την άνθιση δεν μπορούν να την υποστηρίξουν όπως θα έπρεπε οι αθλητικές υποδομές. Αν εξαιρέσουμε το κλειστό γυμναστήριο του Αγίου Θωμά για το μπασκετικό Μαρούσι, κανένα άλλο κλειστό ή ανοιχτό γήπεδο (ή κολυμβητήριο) δεν έχει τις προδιαγραφές για να φιλοξενεί αγώνες κορυφαίων κατηγοριών. Ακόμη και το κλειστό «Ζηρίνειο» χρειάστηκε να «τραβηχτεί από τα μαλλιά» καθ’ ύψος προκειμένου να πληροί τις προϋποθέσεις για τη Volley League ή τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Για τα γήπεδα ποδοσφαίρου, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Ο «μητροπολιτικός» Δήμος Αμαρουσίου δεν διαθέτει καν! Τα υπόλοιπα γήπεδα σε άλλους Δήμους της περιοχής μπορούν να φιλοξενήσουν αγώνες χαμηλών κατηγοριών, με βασικές υποδομές για να εξυπηρετούν τις ομάδες και τους κατοίκους που τα χρησιμοποιούν.
Αυτό οφείλεται επειδή οι αθλητικές υποδομές σχεδιάστηκαν για τα αραιοκατοικημένα και με ισχνή αθλητική παρουσία σε υψηλό επίπεδο βόρεια προάστια των προ του 2000 εποχών. Και το χειρότερο είναι ότι η απότομη και άναρχη πολεοδόμηση που ακολούθησε, δεν προέβλεψε χώρους για μεγαλύτερα γήπεδα. Με αποτέλεσμα να έχει φτάσει η Κηφισιά, μια πολύ καλή και οργανωμένη ποδοσφαιρική ομάδα, να αγωνίζεται στη Super League και να μην έχει… πού την κεφαλήν κλίναι.
Με τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια υπό εκπόνηση, αναρωτιόμαστε αν υπάρχει μέριμνα, αλλά κυρίως βούληση να δημιουργηθούν κάποια γήπεδα με πιο «μητροπολιτική» προσέγγιση. Από όσα βλέπουμε μέχρι σήμερα, δεν προκύπτει στον ορίζοντα κάτι τέτοιο. Ας περιμένουμε τουλάχιστον τι έχει να πει το Μαρούσι, το οποίο βρήκε επιτέλους χώρο για να φτιάξει γήπεδο ποδοσφαίρου…
