Τώρα που μια ακόμα χρονιά τελειώνει και κάνουμε τους απολογισμούς μας, δεν ξέρω αν ήσασταν καλά παιδάκια, αλλά, θα σας πρότεινα να μπείτε στο κλίμα των ημερών και να γράψετε το δικό σας γράμμα στον Άγιο Βασίλη και ποιος ξέρει…
Αυτές τις μέρες, όλοι φοράμε τα γιορτινά μας. Χαμόγελα, ρούχα, τραπέζια… Είναι δεδομένο ότι το μυαλό θα ξεφύγει και θα χαλαρώσει τόσο όσο χρειάζεται για να αποφορτιστεί από τα ζόρια που τραβάμε καθημερινά και κοντεύουν να διαλύσουν κάθε κύτταρο χαράς που έχει επιβιώσει μέσα μας. Καμιά φορά, συζητώ με ανθρώπους και αισθάνομαι ότι κάπου εκεί έξω σε κάποιο νομοθετήριο, έχουν ποινικοποιήσει και το δικαίωμα στη χαρά.
Αλλά, ας μην είμαστε μίζεροι τέτοιες μέρες. Όπως συνηθίζεται, είναι η εποχή του χρόνου που βγάζουμε τον καλό μας εαυτό. Και, πιστέψτε με, έχετε μεγάλο απόθεμα μέσα σας. Γι΄ αυτό, ανοίξτε την κάνουλα και αφήστε τον να ξεχυθεί, σε σας και τους γύρω σας. Μαζί με τα δώρα που θα αγοράσετε, αναζητείστε τρόπους να προσφέρετε λίγη χαρά και σε εκείνους που δεν είναι το ίδιο τυχεροί με εμάς. Ακούστε όμορφες μουσικές που έχετε καιρό να απολαύσετε, χαρείτε το σπίτι και τον χρόνο που θα μας προσφερθεί με τις οικογένειες και, επενδύστε λίγο χρόνο για τον εαυτό σας με ή χωρίς παρέα. Πηγαίνετε κινηματογράφο ή θέατρο – εκτός, φυσικά, από τις 27 Δεκεμβρίου, όταν όλοι στηρίζουμε με χαρά τις κινητοποιήσεις των καλλιτεχνών, χωρίς τους οποίους η ζωή μας θα ήταν άδεια – χορέψτε όπου σας δοθεί η ευκαιρία και συναντηθείτε με ανθρώπους που έχετε καιρό. Παίξτε επιτραπέζια, διαβάστε βιβλία και το κυριότερο… κάντε μια βόλτα στην γιορτινή πόλη.
Το έχουμε ξαναγράψει και θα το γράψω όσες φορές χρειαστεί. Η Αθήνα είναι η πιο όμορφο πόλη του κόσμου, αρκεί να της δώσεις την ευκαιρία να στο αποδείξει.
Θα μου πείτε, εντάξει, τον έπιασαν τώρα οι γιορτές και γράφει γλυκανάλατες σαχλαμάρες για να γεμίσει τις σελίδες, πριν πάρει την άδειά του. Είναι έτσι όμως; Για σκεφτείτε καλά, πότε ήταν η τελευταία φορά που κάνατε κάτι με την ψυχή σας χωρίς να νιώσετε τύψεις;
Ή μήπως νομίζετε ότι αυτές τις μέρες δεν θα πληρώσετε λογαριασμούς, δόσεις σε τράπεζες και τέλη κυκλοφορίας; Όχι, αγαπητέ αναγνώστη, τα βάσανα θα είναι εκεί. Και θα μας περιμένουν. Αλλά, για να μπορέσουμε να τα αντέξουμε, πρέπει να κάνουμε μια ανακωχή με τον πόλεμο που μας χτυπάει γύρω μας. Ξεκινώντας, φυσικά, από μέσα μας.
Αν θέλουμε τη χρονιά που έρχεται να δούμε τον κόσμο να αλλάζει, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ποτέ από πού ξεκινήσαμε, πού θέλουμε να φτάσουμε, τι αξίζουμε και πως δεν θα το κατακτήσουμε χωρίς κόπο και αγώνα και, βεβαίως, ότι, όσα προβλήματα και να νομίζουμε ότι έχουμε, κάπου εκεί έξω υπάρχουν κάποιοι που αντιμετωπίζουν απείρως περισσότερα. Γι’ αυτούς ειδικά, αλλά και για εκείνους που θα φέρουμε ως γενιά στον κόσμο, θα πρέπει να φορέσουμε τη χρυσόσκονη των Χριστουγέννων και να μοιράσουμε χαρά, αγάπη και δύναμη απλόχερα και χωρίς εκπτώσεις.
Γι’ αυτό, λοιπόν, καλέ μου Άη Βασίλη, αν πιστεύεις ότι ήμουν καλό παιδάκι φέτος, μην μου φέρεις κάρβουνα, που ζήτησε ο γιος μου για να μου αποδείξεις ότι υπάρχεις, αλλά θα ήθελα το ξημέρωμα του νέου χρόνου να βρει κόσμο που θα τολμάει περισσότερο, θα διεκδικεί, θα αντιστέκεται στο άδικο και που θα κάνει τη χαρά του άλλου δική του. Καλά, αν επιμείνεις να μου φέρεις κάτι υλικό, βινύλια και βιβλία θέλω. Τη μουσική και τις λέξεις πρέπει να τις αγγίζεις.
Να είμαστε καλά και του χρόνου.
