Δεν έχουν περάσει παρά μόλις λίγες εβδομάδες από τότε που σημειώθηκε ένα φρικτό περιστατικό κακοποίησης ζώου έξω από το Γυμνάσιο Νέας Χαλκηδόνας και ένα νέο «χτύπημα» ήρθε να προστεθεί στις θηριωδίες κατά των αδέσποτων. Αυτή τη φορά, το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, εντοπίστηκαν νεκρά ζώα, δηλητηριασμένα από χέρι αγνώστων, στην περιοχή Απομάχων.
Και γι’ αυτό το περιστατικό κινητοποιήθηκε η δημοτική Αρχή και οι φιλοζωικές οργανώσεις, ενώ, σε συνεργασία με το ΑΤ της πόλης, κινητοποιήθηκε η Εισαγγελία που αναμένει τα αποτελέσματα των νεκροψιών για να ξεκινήσει τη σχετική έρευνα.
Αν υπάρχει κάτι θετικό σε αυτή την ιστορία, είναι το γεγονός ότι οι Αρχές δείχνουν έντονο ζήλο να διαλευκανθεί η υπόθεση, αλλά και να εφαρμοστεί η αυστηροποιημένη νομοθεσία για περιπτώσεις κακοποίησης ζώων, γεγονός που αναμφίβολα μας οδηγεί ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση του εκπολιτισμού.
Δυστυχώς, ωστόσο, η απόσταση που μας χωρίζει από τον τελικό προορισμό, παραμένει μακρά και δύσβατη. Όσες προσπάθειες και αν γίνονται, πάντα θα εμφανίζονται αρρωστημένα μυαλά που θεωρούν πως η μόνη λύση για κάθε πρόβλημα είναι η… γενοκτονία. Για κακή μας τύχη, αυτή η νοοτροπία δεν αφορά μόνο τα ζώα, αλλά και τους ανθρώπους, όμως, αυτή είναι μια συζήτηση που θα την κάνουμε σε επόμενο χρόνο. Θα την κάνουμε, όμως, είναι δέσμευση.
Όπως έχουμε ξαναγράψει αρκετές φορές, είναι θεμιτό να μην συμπαθεί κάποιος τα ζώα ή να μην αντέχει τη συμβίωση μαζί τους. Δεν θα κατηγορήσουμε κάποιον που δεν του αρέσει να συχνάζουν αδέσποτες γατούλες στην αυλή του. Αυτό, ωστόσο, δεν δίνει κανένα δικαίωμα να τις θανατώνει και, μάλιστα, με βάναυσο τρόπο.
Υπάρχουν τρόποι να είναι χρήσιμος κάποιος, ακόμα και αν δεν συμπαθεί τα αδέσποτα. Με ενημέρωση των τοπικών αρχών ή των φιλοζωικών σωματείων, με επικοινωνία με το ΑΤ και με τους αρμόδιους, συμβάλλει στην αντιμετώπιση του ζητήματος, χωρίς να ντυθεί το μανδύα του «εκκαθαριστή».
Είναι θέμα Παιδείας; Ξεκάθαρα. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Ένας άνθρωπος που κρίνει ελαφρά τη καρδία ότι μπορεί να δηλητηριάσει ένα έμψυχο ον, επειδή του αφήνει τρίχες στην αυλή του, πέρα από τις ποινικές ευθύνες που θα κληθεί να αντιμετωπίσει, χρήζει και άλλης παρακολούθησης, πριν είναι πολύ αργά.
Σε κάθε περίπτωση, όπως σε κάθε παράνομη και εγκληματική ενέργεια, έτσι και στην περίπτωση των βασανισμών αδέσποτων, οι γειτονιές θα πρέπει να μιλήσουν. Το να μην κλείνουμε τα μάτια σε κάθε μορφή βίας, αφορά και τα ζώα.
Και αυτός είναι ένας ακόμα δύσκολος αγώνας. Ας κρατήσουμε με αισιοδοξία ότι πλέον οι εγκληματίες θα τιμωρούνται με πολύ αυστηρό τρόπο. Και ας θυμόμαστε ότι, αν δεν θες να προσφέρεις μια στέγη, μια αγκαλιά και λίγη τροφή σε έναν τετράποδο «τρομοκράτη», τουλάχιστον, άφησε τον να ζήσει όπως η μοίρα του έχει ορίσει. Πού ξέρεις, μπορεί έτσι να αντιμετωπίσεις διαφορετικά και τους ανθρώπους.
