Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 26/05/2023
Ως γνωστόν, η αγγλική λέξη idiot που σημαίνει ανόητος/ηλίθιος, προέρχεται και ως λέξη και ως έννοια απευθείας από την αρχαία Ελλάδα. Όποιος δεν συμμετείχε στις δημοκρατικές του υποχρεώσεις ως πολίτης, ονομαζόταν «ιδιώτης», ακριβώς επειδή «ιδιώτευε», δεν ασχολείτο με τα δημόσια πράγματα. Και με τον καιρό, ακριβώς επειδή το δημοκρατικό πολίτευμα ειδικά το αθηναϊκό, στηριζόταν ακριβώς πάνω στην ενεργή ενασχόληση και συμμετοχή του πολίτη με τα κοινά, ο «ιδιώτης» απέκτησε την έννοια που σήμερα έχει διατηρηθεί στην αγγλική γλώσσα αυτούσια, ενώ εδώ σημαίνει, πλέον, κάτι άλλο.
Δυστυχώς, στη σύγχρονη, τη μεταπολιτευτική, τη δημοκρατική Ελλάδα, ο αριθμός των «ιδιωτών» ασφαλώς δεν περιποιεί τιμή για την κοινωνία μας. Μπορεί στις εκλογές της 21ης Μαΐου το ποσοστό της αποχής να εμφανίστηκε μειωμένο κατά περίπου 3% σε σχέση με την εκλογική αναμέτρηση του 2019 (39,06% έναντι 42,22%), ωστόσο δεν παύει όχι μόνο να κινείται σε υψηλότατα επίπεδα (παραμένει πάντα το… δεύτερο κόμμα), αλλά, όπως φαίνεται πιο καθαρά από ποτέ, αποτελεί τεράστιο, ίσως και καθοριστικό, παράγοντα διαμόρφωσης των αποτελεσμάτων.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση δε, ενδεχομένως να αποτέλεσε και την κυριότερη αιτία αυτής της «αφύσικης», πρωτοφανούς για τα μεταπολιτευτικά χρονικά, μεγάλης και αυξημένης διαφοράς ανάμεσα σε κυβερνώντες και αξιωματική αντιπολίτευση. Είτε αναποφάσιστοι, είτε «ωχαδερφιστές» κι αδιάφοροι για τα κοινά, οι «ιδιώτες» ήταν και πάλι πάρα πολλοί σε αριθμό. Και δεν νομίζουμε ότι στο σημείο που έχουμε φτάσει ως χώρα, ότι υπάρχει αυτή η πολυτέλεια.
Οι «ιδιώτες», στο μεταξύ, νομίζουν ότι με την απαξιωτική στάση τους, στέλνουν μήνυμα στην Πολιτεία. Θεωρούν ότι «τους έκαναν τη μούρη κρέας», απέχοντας. Η ουσία της αποχής τους, όμως, είναι αλλού: Ότι αφήνουν όσους πηγαίνουν στην κάλπη να αποφασίζουν και να κρίνουν και το δικό τους μέλλον. Το οποίο, αν δεν είναι όπως αυτοί θα το ήθελαν, συνήθως ζητούν και τα ρέστα, ασκώντας κριτική ή ακόμη και υβρίζοντας κυβερνήσεις, που εξέλεξαν… άλλοι, ερήμην τους.
Κι επειδή βρισκόμαστε σε σημείο καμπής ως προς τη μετα-μεταπολιτευτική εξέλιξη και πορεία της χώρας μας, με πολλά προβλήματα και προκλήσεις, οι «ιδιώτες» έχουν μια δεύτερη ευκαιρία στις 25 Ιουνίου να φύγουν από αυτή την κατηγορία πολιτών και να ενταχθούν σε όσους σέβονται και τιμούν το δημοκρατικό τους δικαίωμα της ψήφου τους.
Σε ό,τι αφορά στην εφημερίδα μας, με ικανοποίηση είδαμε ότι το πρωτοσέλιδό μας με τίτλο «Ώρα για ψήφο, όχι για αποχή», που εκδόθηκε δύο ημέρες πριν τις εκλογές, ακολούθησαν τα αρκετά χαμηλότερα ποσοστά αποχής στην περιοχή «δημοσιογραφικής μας ευθύνης», δηλαδή στον Βόρειο Τομέα. Ελπίζουμε να βάλαμε το λιθαράκι μας για αυτή τη θετική εικόνα συμμετοχής των πολιτών.
