Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 27/11/2024
Πάνω σε… σταυροδρόμι βρίσκονται οι Δήμοι, για άλλη μια χρονιά, με αφορμή τον καθορισμό των φετινών δημοτικών τελών. Σε Παπάγου και Χολαργού παραμένουν αμετάβλητα, αλλά στο Χαλάνδρι αυξάνονται (για δεύτερη συνεχόμενη φορά, αθροιστικά 30% σε μια διετία). Η «έκρηξη» του κόστους σε καύσιμα, ρεύμα & προμήθειες είναι, άλλωστε, εμφανής -όπως στους πολίτες- και στην Αυτοδιοίκηση, από το 2021.
Στις τελευταίες ανατιμήσεις, που δεν είναι -βέβαια- αθηναϊκό φαινόμενο, ήρθαν για τους Δήμους να προστεθούν και οι αυξήσεις των τελών που καλούνται να καταβάλουν στον Ειδικό Διαβαθμιδικό Σύνδεσμο Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ).
Ενδεικτικά, επιβλήθηκε «χαράτσι» για τα βιοαπόβλητα που μεταφέρονται στη Φυλή, κάτι το οποίο ήταν δωρεάν, ενώ προέκυψε και πρόσθετο τέλος ταφής σκουπιδιών. Η επιβάρυνση των 20 ευρώ σε κάθε τόνο απορριμμάτων στη χωματερή συνεπάγεται, ενδεικτικά, για το Χαλάνδρι επιπλέον κόστος άνω των 700.000 ευρώ.
Ο αυξημένος λογαριασμός, που σαν βελάκι κατηφορίζει, από Κράτος – Περιφέρεια – Δήμους με τελικό αποδέκτη και το τελευταίο νοικοκυριό, δεν έρχεται εν κενώ. Το πορτοφόλι ζυγίζει όλο και ελαφρύτερο (και ας είναι εποχή πλαστικού χρήματος) μετά την έξοδο από τα σούπερ μάρκετ ή στα γκισέ πληρωμής λογαριασμών. Μπορεί νοικοκυριά με πολύ σοβαρά οικονομικά προβλήματα να διατηρούν ακόμη τις πλήρεις απαλλαγές τελών, αλλά μικρομεσαία στρώματα θα πληρώσουν αρκετό… μάρμαρο.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως του Δήμου Χαλανδρίου, πειστικός αντίλογος για τις μεγαλύτερες χρεώσεις της διοίκησης θα μπορούσε να είναι η αναβάθμιση της Καθαριότητας τα τελευταία χρόνια.
Ωστόσο, προ διετίας -που διατηρήθηκαν σταθερά τα τέλη- η δημοτική Αρχή σημείωνε ότι «δεν προτίθεται να μετακυλήσει στους πολίτες του Χαλανδρίου το κόστος των ανατιμήσεων σε ρεύμα και καύσιμα». Την ίδια ώρα παρατάξεις της αντιπολίτευσης που έκαναν πέρσι λόγο για «χαράτσια της διοίκησης», φέτος έδειξαν, όπως ανέφεραν, «λογική», υπερψηφίζοντας τις αυξήσεις.
Το μονότονο αλλά ελάχιστα δικαιωμένο αίτημα των περισσότερων δημοτικών Αρχών προς το κεντρικό κράτος είναι η ενίσχυση σε χρήματα, προσωπικό και εξοπλισμό. Όπως λένε πολλοί αυτοδιοικητικοί, μια ανάσα θα ήταν – τουλάχιστον- η αύξηση των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων τους οποίους λαμβάνουν οι ΟΤΑ.
Πάντως, με την ευλογία της τοπικότητας να γίνεται ελαφρώς… κατάρα, αιρετοί θα βρεθούν πιθανότατα σε θέση άμυνας απέναντι στον άνθρωπο της διπλανής πόρτας. Ίσως θα πρέπει να δουν και τα ψιλά γράμματα των δικών τους «λογαριασμών», όπου μπορεί να αναγράφονται οι… χρεώσεις χρήσης δημάρχων και δημοτικών συμβούλων ως «αμορτισέρ» εκτόνωσης αντιδράσεων για να βγουν… λάδι τελικά, αυτοί που επιτρέπουν να ακριβαίνει η ζωή.
