Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 10/05/2023
Η πρόσφατη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών ακαριαία συγκλόνισε, εξόργισε, συγκίνησε ή τουλάχιστον προβλημάτισε σχεδόν όλους τους πολίτες της χώρας. Στο «στενό» επίπεδο των καθημερινών μεταφορών, αυτόματα οδήγησε -λόγω φόβου- μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας στην επιλογή οδικών ή αεροπορικών συγκοινωνιών, με πιο προσιτά τα ΚΤΕΛ.
Πριν αλέκτωρ φωνήσαι, το τελευταίο ατύχημα με πούλμαν στην Αίγινα, όπου τραυματίστηκαν τρεις μαθήτριες του Χαλανδρίου «εξέθεσε» και αυτή την εναλλακτική λύση μετακινήσεων. Χωρίς να έχουν γίνει γνωστά έως τώρα τα ακριβή αίτια του τροχαίου, αυτό δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία.
Άλλωστε, θα αρκούσε οι υπεύθυνοι αυτού του τόπου -πολλοί εκ των οποίων διεκδικούν ξανά, σε λίγες μέρες, την ψήφο του εκλογικού σώματος- να έριχναν μόνο μια ματιά στα προβλήματα που καταγράφηκαν προ εβδομάδων, με αφορμή το πολύνεκρο δυστύχημα στη Θεσσαλία. Πέρα από τα ζητήματα στην περιοχή που καλύπτει το παρόν φύλλο και παρουσιάσαμε τον περασμένο μήνα, σειρά από ρεπορτάζ ανέδειξαν βλάβες επικίνδυνες για την ασφάλεια επιβατών και οδηγών των ΚΤΕΛ σε όλη την Αττική.
Ενδεικτικά: Λεωφορείο παρέμενε σε κίνηση με επιβάτες ενώ έχει χαλασμένη πόρτα, κλεισμένη πρόχειρα με αυτοκόλλητο, την οποία μάλιστα, αν κάποιος έσπρωχνε, αυτή άνοιγε. Όχημα που χάλασε το άφησαν παρατημένο για τρεις μέρες πάνω σε λεωφόρο. Πούλμαν κυκλοφορεί χωρίς πινακίδα από τον Σεπτέμβρη του 2022! ΚΤΕΛ σε καθημερινή λειτουργία δεν έχει παρά ελάχιστες θέσεις με καθίσματα. Χειρόγραφη πινακίδα κολλημένη σε τζάμι ενημέρωνε τους επιβάτες ότι δεν λειτουργούν τα κουδούνια και θα πρέπει να… φωνάξουν για στάση.
Στα παραπάνω παραδείγματα του -τουλάχιστον- προβληματικού στόλου λεωφορείων, προστίθεται η απουσία τακτικών ελέγχων από το Κράτος, την Περιφέρεια και πολλούς άλλους άμεσα κι έμμεσα υπεύθυνους σε δημόσιο & ιδιωτικό επίπεδο. Στην καλύτερη περίπτωση, που ωστόσο επιφέρει άλλες αυτονόητες επιπτώσεις, δεκάδες οχήματα αποσύρονται, παραμένοντας για καιρό σε αμαξοστάσια. Οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες, όπως και εκείνοι των σιδηροδρόμων, προειδοποιούν ότι τα ζητήματα αυτά οφείλονται στη χρόνια υποχρηματοδότηση των μεταφορών που έχει ως αποτέλεσμα μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό, υλικοτεχνική υποδομή, οχήματα και ανταλλακτικά.
Πάντως, αποδεικνύεται ότι όπως επιβάτες τρένου εν δυνάμει είμαστε όλοι, έτσι θα μπορούσαμε να βρεθούμε εμείς ή συγγενείς μας και ενός λεωφορείου. Τα μέσα μετακίνησης φτιάχτηκαν από ανθρώπους με βάση τις ανάγκες και την ασφάλεια της κοινωνίας κι όχι για δρομολόγια αβέβαιου… προορισμού.
