Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κηφισιάς, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ κ. Κυρίλλου ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων 2018
«Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
«Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί» καί «ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἡμῖν». Χριστούγεννα σήμερα καὶ ξεδιπλώνεται μπροστά μας τὸ σχέδιο τῆς θείας ἀγάπης, ἡ οἰκονομία τοῦ πληρώματος τῶν καιρῶν, ἡ ἀνάπλαση τοῦ πεσμένου Ἀδάμ, ἡ ἀνακαίνιση τοῦ παλιοῦ κόσμου. Ὁ Θεὸς ἀνάμεσά μας καὶ ὁ Θεὸς μέσα μας. Ὁ Θεὸς ἄνθρωπος καὶ ὁ ἄνθρωπος Θεός. Στὴν ἱστορία τοῦ κόσμου ὁ Θεός, γιὰ νὰ θεωθεῖ ὁ ἄνθρωπος. Ἐκεῖ ποὺ ποτὲ ὁ ἄνθρωπος δὲν σκέφθηκε νὰ «κατακλιθεῖ», ἔρχεται ὁ Θεὸς καὶ Λόγος καὶ σπαργανώνεται στὴν φάτνη, δηλαδὴ στὴν σιγὴ καὶ τὴν ἐρημιὰ τοῦ κόσμου. Οἱ ἄνθρωποι ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴν ἀθανασία τους. Ὅμως, τὰ οὐράνια ἀναταράζονται. Οἱ ἄγγελοι κατεβαίνουν καὶ ὑμνολογοῦν τὸν Υἱὸ τῆς Παρθένου. Ἐκεῖ στὴν φάτνη, ἔπεσε τὸ μεσότοιχο τῆς ἔχθρας καὶ πραγματοποιήθηκε ἡ καταλλαγὴ τοῦ Θεοῦ μὲ τὸν ἐπαναστάτη ἄνθρωπο. Ἐκεῖ στὴν ἔσχατη φτώχεια λάμπει ὁ ἀνεξάντλητος πλοῦτος τοῦ Θεοῦ. Τὸ μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ πάνω ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη μικρότητα.
Αὐτὸ μᾶς λέει καὶ ὁ μακρὺς κατάλογος τῶν ἑβραϊκῶν ὀνομάτων τῆς γενεαλογίας τοῦ Χριστοῦ, ἡ Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ. Γιὰ τοὺς Ἰουδαίους βέβαια αὐτὸ σήμαινε τὴν ἀναγκαιότητα νὰ ὑπογραμμισθεῖ ἡ καταγωγὴ τοῦ Μεσσία ἀπὸ τὸν Δαβίδ. Γιὰ ἐμᾶς, ὅμως, ὑπάρχει μιὰ ἄλλη ἀνάγνωση, ποὺ μᾶς ἀκουμπάει περισσότερο. Ἀνάμεσα στὰ ὀνόματα τοῦ γενεαλογικοῦ δένδρου τοῦ Χριστοῦ ἀναφέρονται καὶ κάποιοι μέ διάφορες ἠθικές παρεκκλίσεις, κάτι πού μᾶς ἀπογοητεύει καί μᾶς προβληματίζει. Αὐτό, ὅμως, σημαίνει ὅτι, ἂν ὁ Χριστὸς γεννιέται στὴν καρδιά μας, γεννιέται παρὰ τὴν συσσώρευση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Γεννιέται διασχίζοντας ἀστοχίες καὶ πάθη. Ὁ Σαρκωμένος Λόγος βρίσκει πάντα τὸν δρόμο διὰ τῶν λαθῶν μας νὰ τὰ ξεπερνᾶ τὸ ἕνα μετὰ τὸ ἄλλο καὶ νὰ φτάνει στὴν καρδιά μας.
Τελικὰ ἡ γενεαλογία τοῦ Χριστοῦ εἶναι μέσα στὴν πεσμένη φύση μας. Σ’ αὐτὴ τὴν γενεαλογία λάμπει ἡ εὐσπλαχνία καὶ ἡ συγκατάβασή Του. Αὐτὴ ἡ εὐσπλαχνία καὶ ἡ συγκατάβασή Του εἶναι ἡ ἐλπίδα ποὺ μᾶς δίνει δύναμη νὰ μαζεύουμε τὰ κομμάτια μας. Αὐτὴ κρατάει τὴν ζωὴ τοῦ κόσμου, παραβλέπει τὴν ἀσχήμια του, παρατείνει τὴν ἱστορία του καὶ περιμένει. Μόνο ἂν αὐτὸ τὸ ἀνήκουστο καὶ ἀσύλληπτο μυστήριο τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ μᾶς συγκλονίζει, μποροῦμε νὰ γιορτάζουμε τὴν ἐνανθρώπησή Του μὲ εὐχαριστία καὶ εὐγνωμοσύνη πολλή. Μόνο τότε μποροῦμε παρὰ τὶς πολλές μας ἀπογοητεύσεις νὰ ἐλπίζουμε καὶ παρὰ τὶς καθημερινές θλίψεις μας πραγματικά νὰ χαιρόμαστε.
Χρόνια πολλὰ καὶ εὐλογημένα.
Μὲ πατρικὲς εὐχὲς ἐν Χριστῷ Νηπιάσαντι
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κηφισιάς, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ Κύριλλος».
