Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 22/03/2025
Tο βράδυ της Τρίτης 18 Μαρτίου είχαμε την καραμπόλα 6 οχημάτων στην οδό Παναγίας Ελευθερώτριας στην Κηφισιά, λόγω διαρροής καυσίμων από μικρό βυτιοφόρο. Μια ημέρα νωρίτερα, πάλι στην Κηφισιά και συγκεκριμένα στην οδό Χαριλάου Τρικούπη, ένα αυτοκίνητο ξέφυγε από την πορεία του και βγήκε εκτός δρόμου, προκαλώντας μικρές ζημιές. Την ίδια ημέρα σημειώθηκε σοβαρό τροχαίο ατύχημα στο οποίο ενεπλάκησαν 8 οχήματα (αυτοκίνητα και μηχανές) και τραυματίστηκαν 6 άτομα, μεταξύ των οποίων ένας αστυνομικός, στη Λεωφόρο Κηφισού.
Το πρωί της Τετάρτης 19 Μαρτίου, μέσα σε μόλις 200 μέτρα στην οδό Δημοκρατίας στα Μελίσσια, σύνορα με Νέα Λέσβο Αμαρουσίου ο γράφων κατέγραψε δύο μικρές συγκρούσεις αυτοκινήτων, ευτυχώς δίχως κάτι ιδιαίτερα σοβαρό. Την ίδια ημέρα και περίπου την ίδια ώρα σημειώθηκαν άλλα δύο τροχαία ατυχήματα με διαφορά μερικών λεπτών και πάλι στη Λεωφόρο Κηφισού. Στο πρώτο συγκρούστηκαν 3 οχήματα στο ύψος της Ιεράς Οδού στο ρεύμα προς Λαμία και στο δεύτερο συγκρούστηκαν 5 οχήματα στο ύψος της περιοχής των Πατησίων, στο ρεύμα προς Πειραιά.
Τις προηγούμενες ημέρες, η κοινωνία μας σοκαρίστηκε από τη θανατηφόρα σύγκρουση αυτοκινήτου με ταξί, με αποτέλεσμα τον ακαριαίο θάνατο του οδηγού του δεύτερου στο Περιστέρι, με μοιραίο οδηγό του πρώτου μια 22χρονη που αποδείχθηκε ότι βρισκόταν υπό την επήρεια αλκοόλ όταν παραβίαζε με τεράστια ταχύτητα το κόκκινο φανάρι. Αλλά και από τον θάνατο ενός ακόμη ανθρώπου και τον τραυματισμό τεσσάρων σε τροχαίο στην πλατεία Αγίας Σοφίας στο Νέο Ψυχικό από 88χρονη οδηγό, στις αρχές του περασμένου Φεβρουαρίου.
Το τελευταίο διάστημα η επικαιρότητα καταγράφει ανησυχητικά πολλά μεγάλα ή μικρά τροχαία ατυχήματα. Θα έλεγε κανείς ότι μετά από μια κάμψη στη μετά την πανδημία εποχή, επιστρέφουμε γοργά στις εποχές όπου μιλούσαμε για εκατόμβη θυμάτων στην άσφαλτο.
Η ειρωνεία; Η έξαρση τροχαίων αυτή την περίοδο συνέπεσε με τις σημαντικές αλλαγές στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Κι όμως, όπως φαίνεται, τα νέα μέτρα δεν είναι, τουλάχιστον προς το παρόν, ικανά θα θορυβήσουν τους οδηγούς. Σαν να θέλουν να στείλουν ένα μακάβριο μήνυμα πως «ό,τι και να γίνει, εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε του κεφαλιού μας στους δρόμους κι ας ρισκάρουμε τις ζωές τις δικές μας και των άλλων».
Τα χρόνια έχουν περάσει, οι φωνές όσων προσπαθούσαν να ευαισθητοποιήσουν και τους πολίτες/οδηγούς και την Πολιτεία για την έλλειψη οδηγικής παιδείας από τις μικρές ηλικίες είτε έχουν εξασθενήσει πια είτε χάνονται στον κυκεώνα της υπερπληροφόρησης και των ραγδαίων γεγονότων εντός κι εκτός χώρας και όπως φαίνεται, ουδέποτε εισακούστηκαν σοβαρά.
Η συμπεριφορά πεζών και οδηγών θα έπρεπε να είναι ήδη περιοδικό μάθημα στα σχολεία. Οι σχετικές εκδηλώσεις σε επίπεδο Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού ενώ θα έπρεπε να είναι πυκνές, σήμερα σχεδόν αγνοούνται. Τα οδικά πάρκα που κάποτε διαφημίζονταν ως καινοτομίες, αποτελούν εν πολλοίς μια περιθωριοποιημένη δράση. Καμία έντυπη ή ηλεκτρονική καμπάνια, ραδιοφωνικά ή τηλεοπτικά σποτ στα ΜΜΕ από την Πολιτεία. Οι ασφαλτοστρώσεις, διαγραμμίσεις και συντηρήσεις στους δρόμους πολύ σωστά γίνονται και αποτελούν διαρκές ζητούμενο από οδηγούς και πεζούς. Αλλά το πρόβλημα δεν λύνεται έτσι.
Μόνο πατώντας «γκάζι» στη σωστή ενημέρωση και παιδεία θα μπει «φρένο» στον διαρκή κίνδυνο της ελληνικής ασφάλτου, που εδώ και δεκαετίες σκορπά θρήνο και πόνο σε χιλιάδες οικογένειες.
Το θέμα είναι πότε (και αν) η Πολιτεία θα αποφασίσει επιτέλους να ασχοληθεί σοβαρά. «Ήμουν νιός και γέρασα», λέει ο σοφός λαός…
