Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 13/04/2024
«Η πενθήμερη αποβολή (σ.σ. για σχολικό bullying) μεταφράζεται σε δεκάδες απουσίες. Και στον μαθητόκοσμο αυτή είναι μια από τις παραμέτρους που εξακολουθεί να παραμένει υπολογίσιμη για πολλούς και διαφόρους λόγους, που δεν χρειάζεται να αναλυθούν εδώ. Και το ίδιο υπολογίσιμη είναι και για τους γονείς. Επομένως, γιατί είναι κακό να υπάρχει μια “μετρήσιμη” και σοβαρή συνέπεια για όσους μαθητές θέλουν να κάνουν τους “μάγκες” έναντι των πιο ήπιων ή σωματικά πιο αδύναμων συμμαθητών τους;».
Αυτό σημειώναμε στο editorial του φύλλου του Σαββάτου 23 Μαρτίου, σχολιάζοντας τις προαναγγελίες του υπουργού Παιδείας Κυριάκου Πιερρακάκη για τα μέτρα αντιμετώπισης της σχολικής βίας και του εκφοβισμού, οι οποίες έλαβαν την περασμένη εβδομάδα τη μορφή των οριστικών και επίσημων ανακοινώσεων, παρόντος του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Και δεν αλλάζουμε λέξη, παρά τις νέες αντιδράσεις περί «τιμωρητικής» αντιμετώπισης του προβλήματος που επικαλούνται κόμματα της αντιπολίτευσης ή όσοι τάσσονται υπέρ προοδευτικότερων προσεγγίσεων στα θέματα εκπαίδευσης.
Αν κάτι «πονάει» μαθητές και γονείς είναι (μόνο) οι απουσίες σε αυτό το σημείο που έχουμε φτάσει. Και μιας και πιάσαμε το θέμα των απουσιών, ας παραθέσουμε ένα παράδειγμα για όλα αυτά που έφτασε στα αυτιά μας πρόσφατα και που καταδεικνύει ότι και είναι το μοναδικό που «πονάει» μαθητές και γονείς, αλλά και το έλλειμμα σωστής παιδείας προς τους μαθητές.
Στις αρχές Ιανουαρίου, εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας πρόβλεψε ότι τα παιδιά μπορούν να δικαιολογήσουν απουσίες 5 ημερών (καταχωρούνται αλλά δεν προσμετρώνται) λόγω λοιμώξεων του αναπνευστικού, προσκομίζοντας θετικό τεστ είτε Covid-19 είτε H1N1 από 1 Νοεμβρίου έως 31 Μαρτίου. Κι επειδή δεν είναι λίγα τα παιδιά που προς το τέλος της προθεσμίας βρίσκονταν ήδη στο όριο των προβλεπόμενων απουσιών και κινδύνευαν, πολλοί γονείς έσπευδαν στα φαρμακεία για να ζητήσουν… πλαστό θετικό τεστ είτε κορωνοϊού είτε γρίπης!
Από πού να το πιάσουμε; Από το γεγονός ότι παιδιά που πρώτα έμαθαν να γίνονται ασύδοτα απαξιώνοντας το σχολείο με την απουσία τους από τα μαθήματα, μετά μαθαίνουν, ότι με τη «λαμογιά» μπορούν να τη γλιτώσουν; Φυσικά, αναρωτιόμαστε αν βρέθηκαν φαρμακοποιοί πρόθυμοι να το κάνουν· ελπίζουμε πως όχι. Να πούμε και το άλλο; Έστω ότι κάποιο παιδί θα προσκόμιζε π.χ. πλασματικό θετικό τεστ Covid-19 τον Φεβρουάριο και μέσα στις ημέρες που θα εθεωρείτο ότι νοσεί χρειαζόταν να μεταβεί σε νοσοκομείο για άλλο λόγο. Τι θα γινόταν; Θα έπρεπε να μπει σε πτέρυγα… Covid αφού το νοσοκομείο θα έβλεπε στον ηλεκτρονικό του φάκελο ότι είναι… θετικό, εφόσον τα τεστ καταχωρούνται υποχρεωτικά στη γνωστή πλατφόρμα. Επίσης, κάτι τέτοιο δεν θα αλλοίωνε την (όποια έχει απομείνει) επιδημιολογική παρατήρηση του ΕΟΔΥ; Και το Υπουργείο τι έκανε με αυτή την εγκύκλιο; Μήπως απλά άνοιξε παράθυρο σωτηρίας, κλείνοντας το μάτι σε αυτούς τους μαθητές και γονείς;
Η παθογένεια, η απαξίωση και η ασυδοσία στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα είναι κάτι πολύ βαθύτερο και πολυδιάστατο. Και πράγματι η φιλοσοφία πρέπει να αλλάξει άρδην προς το καλύτερο, ώστε να διαμορφώνει χαρακτήρες με ενσυναίσθηση, σεβασμό, αποδοχή προς τον άλλο, προς το σχολείο, την κοινωνία, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό των παιδιών. Το έδαφος που έχει χαθεί είναι πάρα πολύ…
Αυτό δεν αλλάζει, πάντως, το γεγονός ότι μέσα σε ένα περιβάλλον που ολοένα και περισσότερο εμπεριέχει ανισότητες, βία και καταπίεση παντός είδους και σε όλα τα επίπεδα, πρέπει εδώ και τώρα να αντιμετωπιστεί όσο το δυνατόν πιο δραστικά η έξαρση και η ένταση της βίας στα σχολεία, διότι η κατάσταση έχει εκτραχυνθεί. Και φυσικά για όλα αυτά, εκτός από τους θεσμούς και τους εκπαιδευτικούς, ας κάνουν την αυτοκριτική τους και οι γονείς…
