Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 07/12/2024
Καιρός ήταν να ανοίξει η κουβέντα για το «πονεμένο» ζήτημα της επαρκούς συγκοινωνιακής κάλυψης των (υποτίθεται «πλούσιων» κατά τ’ άλλα) βορείων τμημάτων της Αθήνας. Και πολύ σωστά επιλέχθηκε το Μαρούσι γι’ αυτή τη συζήτηση, στο πλαίσιο του ευρύτερου διαλόγου που θέλει να κάνει με τους Δήμους, τους φορείς και τους πολίτες για τον «Νέο Συγκοινωνιακό Χάρτη» της Αττικής, το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Είναι η «μητροπολιτική» πόλη του Βόρειου Τομέα και σημαντικός συγκοινωνιακός κόμβος από το 2004 και μετά. Και παρά το «οξύμωρο» να αναφέρεται ο δήμαρχος Θεόδωρος Αμπατζόγλου στη Δημοτική Συγκοινωνία της πόλης την οποία πρόσφατα η διοίκησή του έχει «ψαλιδίσει», η πόλη δεν στερείται συγκοινωνιακών δυνατοτήτων. Γραμμή ΗΣΑΠ, προαστιακός, αστικά λεωφορεία και τα «κόκκινα» έστω και με μειωμένα δρομολόγια, βρίσκονται εντός των ορίων της και εξυπηρετούν καθημερινά χιλιάδες επιβάτες.
Ωστόσο, υπάρχει και η άλλη εικόνα, η «γκρίζα». Και αφορά Δήμους όπως τα Βριλήσσια, η Πεντέλη, η Λυκόβρυση – Πεύκη ή Δημοτικές Κοινότητες όπως για παράδειγμα η Νέα Ερυθραία και άλλες, οι οποίες δεν έχουν την τύχη να διασχίζονται από κάποιο μέσο σταθερής τροχιάς. Δήμοι και περιοχές που αντιμετωπίζουν πολύ μεγάλα κενά στο συγκοινωνιακό τους δίκτυο, καθώς δεν διαθέτουν ούτε καν υποτυπώδη δημοτική συγκοινωνία, αναγκάζοντας τους κατοίκους να χρησιμοποιούν συνεχώς το αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις εντός κι εκτός των ορίων τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον κυκλοφοριακό φόρτο της περιοχής. Μάλιστα, σε Δήμους όπως αυτός της Πεντέλης δεν υπάρχει καν ούτε σαν υποθετικό σενάριο το ενδεχόμενο άφιξης του μετρό εντός ή επί τα αυτά. Με αποτέλεσμα η άμεση ανάγκη της πύκνωσης και του απλώματος των λεωφορειακών γραμμών να είναι αδήριτη, καθώς ο πληθυσμός των περιοχών αυτών έχει μεγαλώσει και οι απαιτήσεις της καθημερινότητας έχουν αλλάξει.
Και μέσα σε όλα αυτά, έχουμε και αποφάσεις όπως αυτή που έλαβε πριν μερικά χρόνια η Αττικό Μετρό Α.Ε. να βάλει μπάρες και αντίτιμο σε park and ride χώρους όπως αυτός του σταθμού «Δουκίσσης Πλακεντίας», με αποτέλεσμα εκατοντάδες οδηγοί να παίρνουν τα αμάξια τους για τις μετακινήσεις τους και όσοι δεν το πράττουν να παρκάρουν στους γύρω δρόμους, αλλάζοντας προς το χειρότερο την καθημερινή ζωή των περιοίκων.
Θα συμφωνήσουμε ασφαλώς με τον υφυπουργό Υποδομών και Μεταφορών Βασίλη Οικονόμου: Ο συγκοινωνιακός χάρτης της Αττικής όπως διαμορφώθηκε με φόντο τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 έχει όντως ξεπεραστεί και θέλει επέκταση και εκσυγχρονισμό. Η κατασκευή του πρώτου τμήματος της Γραμμής 4 του μετρό αποτελεί μεγάλο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, όπως και η δημιουργία νέων σταθμών στις υφιστάμενες γραμμές. Θετική είναι ασφαλώς και η απόκτηση νέων λεωφορείων τα οποία, ελπίζουμε, ότι θα συνοδεύονται και από το αντίστοιχο προσωπικό που θα διασφαλίζει την πύκνωση των δρομολογίων, όχι μόνο την ποιότητα των μετακινήσεων.
Όσο όμως υπάρχουν «τελματωμένες» υποθέσεις όπως η διάνοιξη της Λεωφόρου Κύμης και η επέκταση της Γραμμής 1 (ΗΣΑΠ) προς τα βόρεια ή η διατήρηση του «αραιού» συγκοινωνιακού δικτύου σε περιοχές όπως αυτές που αναφέραμε παραπάνω και η έλλειψη ανοιχτών μεγάλων και προσβάσιμων χώρων στάθμευσης σε συγκοινωνιακά «σταυροδρόμια», ένα μεγάλο μέρος των προβλημάτων θα εξακολουθεί να περιμένει ουσιαστικές λύσεις.
