Γράφει η Ξένια Γιαννάκου – Από την έντυπη έκδοση της καθημερινής ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ Κηφισιά – Νέα Ερυθραία – Εκάλη, Διόνυσος 23/06/2023
Δύο μήνες αντιπυρικής περιόδου συμπληρώνονται σε λίγες ημέρες και -να μην το ματιάσουμε- μέχρι στιγμής, οι περιοχές μας και γενικότερα η Αττική δεν έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με φωτιά.
Θα μου πείτε, αυτούς τους δύο μήνες, Μάιο και Ιούνιο έχει βρέξει όσο δεν είχε βρέξει -που λέει ο λόγος- όλη τη χρονιά. «Μουλιάσαμε» με τις καθημερινές βροχές, που μας επισκέπτονταν κάθε απόγευμα, σαν να είχαμε ραντεβού με… Εγγλέζο.
Τώρα όμως, όπως τουλάχιστον δείχνουν οι προγνώσεις, το καλοκαίρι ήρθε για να μείνει. Το θερμόμετρο σκαρφάλωσε και φαίνεται να εγκαθίσταται πλέον πάνω από τους 31 βαθμούς και όλο το νεράκι που έτρεξε άφθονο στη γη, στέγνωσε.
Όπερ σημαίνει, ότι ζούμε πλέον εν μέσω των γνώριμων καλοκαιρινών και επικίνδυνων συνθηκών που αποτελούν ιδανικό πεδίο για την καταστροφική μανία μιας πυρκαγιάς.
Οι Δήμοι προειδοποιούν, ενημερώνουν, ακόμα και απειλούν (με πρόστιμα) τους πολίτες, ζητώντας να καθαρίζουν τους χώρους τους από καύσιμη ύλη, να μην πετούν σκουπίδια και ογκώδη αντικείμενα όπου τους… βολεύει και φυσικά να μην προχωρούν σε εργασίες που μπορούν να ανάψουν τη σπίθα εκείνη που θα φέρει το κακό.
Εκείνοι ακούν όμως; Στην πλειοψηφία τους πιστεύουμε πως ναι. Αλλά οι εικόνες εγκαταλελειμμένων στη μοίρα τους οικοπέδων γεμάτων κλαδιά και σκουπίδια, δρόμων με αντικείμενα πεταμένα στην άκρη, σκουπιδοτενεκέδων ξεχειλισμένων από οτιδήποτε χωράει ο νους -μέχρι και έπιπλα-, κάνουν την εμφάνισή τους στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν και οι… άλλοι.
Την ίδια ώρα, ακούμε ξανά και ξανά, τα μέτρα πρόληψης και αυτοπροστασίας από τους κινδύνους, σε μια απέλπιδα, θαρρείς, προσπάθεια των απανταχού υπευθύνων να μας βάλουν καλά στο μυαλό ότι οι επιλογές μας έχουν σημασία, έχουν αντίκτυπο στην κοινωνία, στη γειτονιά, στην πόλη μας.
Σαφώς οι ελλείψεις υπάρχουν, τα κενά είναι υπαρκτά και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι όλοι -κυβέρνηση και αυτοδιοίκηση- είμαστε πανέτοιμοι, να αντιμετωπίσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μια ενδεχόμενη πυρκαγιά.
Όμως δεν μας φταίει πάντα η εξουσία, δεν μπορούμε να τα ρίχνουμε όλα στους πρωθυπουργούς, τους υπουργούς, τους περιφερειάρχες, τους δημάρχους, αν πρώτα δεν κοιτάξουμε τι κάναμε εμείς οι ίδιοι, για να αποτρέψουμε την πιθανότητα να ξεσπάσει φωτιά που μπορεί να φτάσει να απειλήσει ανθρώπινες ζωές, περιουσίες και φυσικό πλούτο. Γιατί και οι χειρότερες στιγμές στην τραγική ιστορία της χώρας μας και των πυρκαγιών, από κάποιες τέτοιες επιλογές ξεκίνησαν.
