Το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που παρουσιάζεται στους ισολογισμούς του Δήμου. Κρύβεται στα πεπραγμένα των πολλών αμαρτωλών δημοτικών επιχειρήσεων πού κάποιοι δημιούργησαν με σαφείς σκοπιμότητες και κάποιοι συνέχισαν να τις συντηρούν γιατί τους βόλευε…
Ευτυχώς ο «Καλλικράτης» έβαλε μια τάξη με την κατάργηση αυτής της φάμπρικας που εξέθρεψε την φαυλότητα παντού. Οι υποχρεώσεις τους όμως θα μεταφερθούν στο Δήμο και στους δημότες και πρέπει να μάθουμε πώς και από ποιους δημιουργήθηκαν. Ο ισολογισμός του 2010 θα δείξει την κατάρρευση. Και ο προϋπολογισμός του 2011 θα είναι από τους πιο δύσκολους στη ιστορία της πόλης.
Προσωπικά δεσμεύομαι την 15 Νοεμβρίου, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, να καλέσω τα συντεταγμένα και υπεύθυνα όργανα της πολιτείας -όχι ιδιωτικές εταιρείες- τους ελεγκτές δημόσιας διοίκησης, για εκτεταμένο συνολικό έλεγχο των οικονομικών του Δήμου την τελευταία 8ετία, καταγραφή της πραγματικότητας, ενημέρωση των πολιτών του Αμαρουσίου, παραπομπή στα αρμόδια όργανα της πολιτείας τυχόν υπευθύνων από όπου και αν προέρχονται και επίμονη προσπάθεια για ανάταξη του Δήμου, ώστε η πόλη και οι πολίτες να ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον. Δεν μπορεί και δεν θα υπάρξει καμιά ανοχή για τους υπεύθυνους της σημερινής κατάστασης.
Δεν επιδιώκουμε ρεβανσισμούς και τιμωρίες, δεν μας χαρακτηρίζουνε τέτοιες διαθέσεις. την αλήθεια θα ζητήσουμε για να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε σε πραγματικές βάσεις. Από την 1 Ιανουαρίου του 2011 ο Δήμος θα πρέπει να είναι αποκλειστικά προσανατολισμένος στην παραγωγή έργου.
Τελειώνοντας θα ήθελα να σημειώσω ότι η ανεύθυνη και αγωνιώδης προσπάθεια του κ. Πατούλη να συνδέσει το γενικότερο τραγικό οικονομικό πρόβλημα της χώρας με το πρόβλημα της πόλης είναι τουλάχιστον ατυχής.
Το πρόβλημα της χώρας έχει υπευθύνους αυτούς που κατά συρροή καλούσε στο Δημαρχείο για δημόσιες σχέσεις και μας είχε κατακλύσει με τις χιλιάδες φωτογραφίες πού έβγαζε μαζί τους στα υπουργεία και τις κρατικές υπηρεσίες, παραγοντίζοντας ασύστολα.
Το πρόβλημα της πόλης έχει υπεύθυνο τον ίδιο και τους παρατρεχάμενους του. Την ανευθυνότητα τους, τις πολιτικές τους και τις πρακτικές τους. Τη σπάταλη και ασύδοτη διοίκησή τους.
Όσο για τον Καλλικράτη σαν θεσμική παρέμβαση, ίσως άργησε. Αν ερχόταν νωρίτερα, θα είχε προστατεύσει τους Δήμους -και το Μαρούσι- από ανεύθυνες προσωπικές πολιτικές, από υπερδανεισμούς, από ελλείμματα, από χρεοκοπίες από αδιέξοδα. Οι έλεγχοι που επιβάλλει είναι χρήσιμοι και επιβάλλουν δημιουργική, χρηστή και συνετή διοίκηση. Αυτό δεν μας τρομάζει, το Μαρούσι έχει τελευταία πικρή πείρα εκ του αποτελέσματος, της ασυδοσίας στα δημοτικά δρώμενα.
Σίγουρα εκεί πού έφθασαν τα πράγματα, αύριο δεν θα’ ναι όλα ρόδινα. Η γενικότερη οικονομική κατάσταση της χώρας μάς επιβάλλει επιπρόσθετη προσπάθεια, νοικοκύρεμα του Δήμου με τη συνεργασία των πολιτών και των εργαζομένων και ανάδειξη ενός νέου κοινωνικού και αναπτυξιακού προτύπου για την πόλη μας.
Το Μαρούσι είναι μια σχετικά πλούσια πόλη, σε σύγκριση με άλλες, που οι πόροι του μέχρι σήμερα κατασπαταλήθηκαν από ανεύθυνες πολιτικές. Έχει πόρους και ανεκμετάλλευτες δυνατότητες για αύξηση αυτών, ώστε να διαχειριστεί το τεράστιο πρόβλημα της κατάρρευσης των οικονομικών του Δήμου. Υπάρχουν οι δυνατότητες με άλλες λογικές διοίκησης και το κόστος να περιοριστεί δραστικά και τα έσοδα να αυξηθούν εντυπωσιακά, όχι φυσικά σε βάρος των απλών πολιτών. Χρειάζεται μια αποφασισμένη, χρηστή και υπεύθυνη διοίκηση.
Στο πρόγραμμά μας, που θα παρουσιαστεί στο επόμενο διάστημα, θα παρουσιάσουμε αναλυτικότερα τις σκέψεις μας για το θέμα αυτό.
Οι συνεργάτες μου και εγώ, μαζί πάντα με του πολίτες και τους φορείς της πόλης και σε ανοικτή διαβούλευση μαζί τους, είμαστε αποφασισμένοι -αν λάβουμε την εντολή των Μαρουσιωτών τον Νοέμβριο- να προσπαθήσουμε για τη σωτηρία και την αναμόρφωση του Δήμου σε νέες βάσεις, με στόχο να αποκτήσει ξανά την επάρκειά του, χωρίς να πνίγεται από τα δάνεια και τους τόκους τους και να ξεκινήσουμε ξανά τη βιώσιμη ανάπτυξη της πόλης.
Θα το επιχειρήσουμε, αν οι συμπολίτες μας μάς εμπιστευτούν τον Νοέμβριο.
Μαζί τους, με αυτούς και μόνο γι’ αυτούς.
Πράγματι το Μαρούσι δεν γυρίζει πίσω.
Το Μαρούσι χρειάζεται μια φυγή προς το μέλλον και θα αφιερωθούμε σε αυτήν.
Το Μαρούσι πρέπει να πάει μπροστά, με τους πολίτες τους».
