Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας, 09/04/2022
O πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται και μαζί συνεχίζονται οι αναταράξεις στην παγκόσμια οικονομία και η αντανάκλασή τους στην αγορά και την καθημερινότητά μας. Η ακρίβεια δείχνει όλο και πιο δυνατά τα… δόντια της και οι πολίτες στις δημοσκοπήσεις την αξιολογούν πλέον ως το μεγαλύτερο πρόβλημά τους, αφήνοντας πίσω την πανδημία ή ακόμη και τον φόβο επέκτασης του πολέμου στην Ευρώπη και τη «γειτονιά» μας. Από τη δική της πλευρά, η κυβέρνηση εξακολουθεί ν’ αναζητεί τρόπους για να παρέμβει στην αγορά και να εξαλείψει κυρίως τα φαινόμενα κερδοσκοπίας, αλλά και να στηρίξει με πρακτικό τρόπο τα νοικοκυριά που υποφέρουν από την τρομακτική αύξηση στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, του φυσικού αερίου και των καυσίμων.
Το τελευταίο είναι που τροφοδοτεί και την πολιτική αντιπαράθεση και χαρακτηρίζει τη σύγκρουση κυβέρνησης – αντιπολίτευσης, η οποία αρχίζει πλέον να έχει ξεκάθαρα και προεκλογικό χαρακτήρα, αφού ακόμη κι αν οι εκλογές γίνουν στην ώρα τους όπως είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης -δηλαδή στο τέλος της άνοιξης του 2023- έχουμε μπροστά μας όχι περισσότερο από ένα χρόνο ή, αλλιώς, 12 μήνες. Υπό αυτό το πρίσμα και με δεδομένες τις ισορροπίες που διαμορφώνει η απλή αναλογική ως εκλογικό σύστημα, η κυβέρνηση αρχίζει να κοιτάζει προς την πλευρά του Κινήματος Αλλαγής και να πιέζει τον Νίκο Ανδρουλάκη για μια μετεκλογική συνεργασία, ώστε να «καούν» τα σενάρια προοδευτικής κυβέρνησης -ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ δηλαδή- όπως οραματίζεται με τη σειρά του ο Αλέξης Τσίπρας.
Σε κάθε περίπτωση, το πολιτικό μπραντεφέρ ενισχύεται και το ενδιαφέρον είναι ότι αυτή τη φορά δεν είναι παιχνίδι για δύο, αφού τα ποσοστά που (εξακολουθεί να) καταγράφει το ΚΙΝΑΛ στις δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μπορεί ν’ αναδειχθεί σε ρυθμιστή των εξελίξεων. Ιδιαίτερα δε εάν σε τυχόν επαναληπτικές εκλογές που θα γίνουν με το γνωστό σύστημα του μπόνους εδρών για το πρώτο κόμμα, η ΝΔ δεν θα καταφέρει να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία. Σενάριο που μοιάζει τόσο πιθανό όσο και απίθανο αυτή τη στιγμή.
