Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 11/03/2023
Μια πληγή που δεν θα κλείσει εύκολα: αυτό αφήνει πίσω του το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε να γίνει διαφορετικά, όταν 57 συνάνθρωποί μας χάθηκαν και οι οικογένειές τους θρηνούν, ψάχνοντας να βρουν αυτό που όλη η κοινωνία αναζητά μαζί τους: γιατί συνέβη ό,τι συνέβη. Μαζί όμως απλώνεται τις τελευταίες ημέρες ένα κύμα οργής που αρχικά ήταν βουβή και τώρα εξωτερικεύεται με πολυπληθείς διαδηλώσεις σε όλες τις πόλεις και δεν αναζητά μόνο τις απαντήσεις στο 
«γιατί». Αναζητά και την τιμωρία των υπευθύνων, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Ακόμη και σε επίπεδο πολιτικό ασφαλώς, καθώς το έγκλημα με τους σιδηροδρόμους στην Ελλάδα είναι διαχρονικό και διακομματικό – όπως και οι περισσότερες παθογένειες του δημοσίου τομέα άλλωστε. Πολύ περισσότερο, η ευθύνη δεν ανήκει μόνο στον μοιραίο σταθμάρχη, παρά το γεγονός ότι είναι συγκλονιστικές οι αποκαλύψεις για τα λάθη και τις παραλείψεις του.
Είναι αλήθεια ότι ακόμη και η κυβέρνηση παρακολουθεί μουδιασμένη όσα συμβαίνουν, καθώς η οδύνη και η οργή για την ανείπωτη τραγωδία την αγγίζει και επηρεάζει και τις πολιτικές εξελίξεις. Το σενάριο των εκλογών τον Απρίλιο «κάηκε» οριστικά και οδεύουμε έτσι προς κάλπες το Μάιο, αν και αυτή τη στιγμή το τελευταίο πράγμα που θέλει ν’ ακούσει και να συζητήσει κάποιος είναι ο χρόνος των εκλογών. Όμως, ακριβώς η οργή και η οδύνη φαίνεται ότι αποτυπώνονται και στις επιλογές των ψηφοφόρων αυτή τη στιγμή, αλλάζοντας τα δεδομένα και καθιστώντας αβέβαιο το αποτέλεσμα των εκλογών – όποτε κι αν στηθούν τελικώς οι κάλπες. Πολλοί μιλούν για «νέο 2012» και αντίστοιχο κύμα οργής με τις πλατείες, ωστόσο η ανάλυση αυτή φαντάζει μάλλον επιπόλαια και αγνοεί κυρίως ότι οι συνθήκες στην κοινωνία σήμερα είναι τελείως διαφορετικές από αυτές που δημιούργησε το σοκ του μνημονίου και η οικονομική κρίση. Ένα φαίνεται όμως ότι είναι βέβαιο: πως γι’ ακόμη μια φορά οι πολιτικοί – ανεξάρτητα από την κομματική τους τοποθέτηση – εισπράττουν την απογοήτευση και το θυμό των νέων, καθώς τα περισσότερα θύματα του τραγικού δυστυχήματος ήταν φοιτητές.
Στο πεδίο των εξελίξεων και πριν ακόμη στεγνώσουν τα δάκρυα από τις κηδείες των θυμάτων, ο νέος υπουργός Μεταφορών, Γιώργος Γεραπετρίτης ανακοίνωσε μια σειρά μέτρων που θα ισχύσουν το επόμενο διάστημα, αλλά δεν μπορούν να θεραπεύσουν τις παθογένειες ετών. Την ίδια στιγμή, η συζήτηση συνεχίζεται για το «τις πταίει» μέσα από όσα έγιναν ή δεν έγιναν στο παρελθόν με τις διάφορες συμβάσεις του ΟΣΕ (π.χ. για τη σηματοδότηση) και τις «κίτρινες κάρτες» από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Παράλληλα, συνεχίζεται και η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης, με τον πρωθυπουργό να ζητάει μάλιστα από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να προχωρήσει η εισαγγελική έρευνα με γοργούς ρυθμούς και να μη «σέρνεται» η υπόθεση για χρόνια, όπως έγινε σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν. Το κρίσιμο ερώτημα παραμένει εάν πράγματι αυτή τη φορά «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο» όπως είχε ειπωθεί παλαιότερα, για μια άλλη αντίστοιχου μεγέθους τραγωδία, ή για μία ακόμη φορά η φράση αυτή θα μείνει κενό γράμμα…
