Στην αρχαία αθηναϊκή τραγωδία ήταν ο απομηχανής θεός που έφερνε τη λύτρωση. Στη σύγχρονη Αθήνα δυστυχώς δεν υπάρχουν τέτοιοι θεοί, γι’ αυτό η τραγωδία δεν έχει τέλος. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι, που αντί για τη λύτρωση, σπέρνουν την καταστροφή.
Υπάνθρωποι που πυρπολούν για να κερδοσκοπήσουν, εκμεταλλευόμενοι άλλοτε την ολιγωρία κι άλλοτε τη σκοπιμότητα του κράτους.
Του Χάρη Πασβαντίδη,
νομαρχιακού Συμβούλου Αθηνών, πρ. αναπληρωτή νομάρχη
Άνθρωποι ανίκανοι να σχεδιάσουν την πρόληψη, να επέμβουν αποτελεσματικά στην αρχή της φωτιάς, να ελαχιστοποιήσουν τις ζημιές, όταν τους ξεφύγει.
Και βέβαια υπάρχουν συνάνθρωποι που, με οδύνη και δάκρυα, βιώνουν τις φρικτές συνέπειες των πράξεων των εμπρηστών και των παραλείψεων των υποτιθέμενων αρμοδίων.
Έχουν ήδη χαθεί η μισή Πάρνηθα, τα 3/4 του Πεντελικού Όρους, ο μισός Υμηττός, τα 2/3 της Βορειανατολικής Αθήνας, το 20% του Κιθαιρώνα, δηλαδή πάνω από 3 εκατ. δένδρα.
Στα παιδιά μας παραδίδουμε στην κυριολεξία καμένη γη.
Έστω και τόσο αργά, οφείλουμε να κάνουμε κάτι για να σώσουμε ό,τι απέμεινε κι ό,τι, μέσα από αναδώσεις ή φυσική διαδικασία, ξαναγεννηθεί στην αττική γη, την πιο όμορφη γη του κόσμου, που τη μετέτρεψαν σε «γη των κολασμένων» μέσα σε λίγα χρόνια.
Δηλαδή τι;
- Να τοποθετήσουμε ανιχνευτές καπνού σε όλα τα δάση μας.
- Τώρα που θα κοπούν κι απομακρυνθούν τα καμένα δένδρα, πρέπει να φτιάξουμε αντιπυρικές ζώνες, με δρόμους τουλάχιστον 20 μέτρων.
- Κατά μήκος των δρόμων να τοποθετήσουμε κρουνούς και δεξαμενές νερού 40 τόνων. Στους κρουνούς πρέπει να μπαίνουν απευθείας πυροσβεστικά λάστιχα κι από τις δεξαμενές θα παίρνουν νερό τα ελικόπτερα, για να πλήττουν συνεχώς τη φωτιά.
- Έτσι μόνο θα σταματήσουμε τη φωτιά που περνάει από τον ένα λόφο στον άλλο κι από βουνό σε βουνό ανενόχλητη.
- Να προσθέσουμε κι άλλα εναέρια μέσα. Το κόστος τους είναι ελάχιστο μπροστά στα δις. ευρώ που σπαταλώνται σ’ αυτό τον τόπο.
- Να δοθεί κρατική ενίσχυση ώστε κάθε Δήμος που έχει στα όρια του δασική περιοχή ν’ αποκτήσει (3) μεγάλα πυροσβεστικά οχήματα. Η εμπειρία έχει δείξει ότι η φωτιά σβήνει στα πρώτα 20 λεπτά. Κι αυτό μόνο οι Δήμοι μπορούν να το καταφέρουν, παρεμβαίνοντας άμεσα στην έναρξη της.
- Το φωνάζω χρόνια, αλλά δυστυχώς δεν ακούνε.
- Όταν η ΕΜΥ σημαίνει κόκκινο συναγερμός, το 50% των πυροσβεστικών οχημάτων κάθε περιοχής να βρίσκεται στα βουνά, να κλείνουν όλοι οι δρόμοι που οδηγούν σ’αυτά και να φυλάσσονται, να βγαίνουν περιπολίες του στρατού, γιατί τα δάση είναι η ζωή μας, άρα η προστασία τους, εθνικό θέμα.
- Ν’ αποκτήσουμε επιτέλους δασολόγιο και να κατεδαφίζεται αυτόματα οτιδήποτε χτίζεται στις αναδασωτέες περιοχές.
- Να γίνονται ασκήσεις ετοιμότητας κάθε Μάιο κι όχι μόνο συσκέψεις στα γραφεία, ανούσιες κι ατέρμονες.
Τα καυτά ερωτήματα είναι:
- Γιατί δεν γίνονται όλα αυτά; Γιατί δεν διδασκόμαστε από τις καταστροφές;
- Γιατί επιτέλους σ’ αυτή τη χώρα δεν προλαβαίνουμε την κρίση, αντί να τη διαχειριζόμαστε;
Διότι απλά ζούμε στην Ελλάδα και για εμάς ισχύει η ρήση του Ένγκελς, ότι «το μόνο που διδάσκει η ιστορία είναι ότι δεν διδάσκει τίποτα».
Εκτός αν τα ηνία της πατρίδας μας αναλάβει μια νέα γενιά πολιτικών, απαλλαγμένη από τις ασθένειες του παρελθόντος, για να οικοδομήσει ένα καλύτερο αύριο.
