Τελικά, χρειαζόμαστε ή όχι το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο; Η υπόθεση της συζήτησης και ψήφισής του από τη Βουλή κατέληξε ένα κακόγουστο σήριαλ, το οποίο αλλιώς ξεκίνησε, αλλιώς εξελίχθηκε και συνεχίζεται… Η συζήτηση άνοιξε επί τρικομματικής κυβέρνησης, κυρίως λόγω ΔΗΜΑΡ, καθώς και ο αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης προερχόταν από αυτήν (Αντώνης Ρουπακιώτης), αλλά οι αντιδράσεις των «σκληρών» βουλευτών της Ν.Δ. οδήγησαν σε αναβολή. Στη συνέχεια, η ανάγκη νομικής και πολιτικής αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής έβαλε σε δεύτερες σκέψεις το ΠΑΣΟΚ, το οποίο στήριξε τις διατάξεις Ρουπακιώτη – κάτι που δεν άρεσε, ωστόσο, στους βουλευτές και τα στελέχη της Ν.Δ., αλλά κυρίως στον τέως γενικό γραμματέα της κυβέρνησης, Τάκη Μπαλτάκο, και ήρθε νέα αναβολή. Όλως τυχαίως, βεβαίως, αποκαλύφθηκε αργότερα ότι είχε σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή… Η απομάκρυνση Μπαλτάκου, όμως, αλλά και η ανάγκη το ΠΑΣΟΚ να παρουσιάσει ένα αριστερότερο προφίλ έφεραν πάλι στην πρώτη γραμμή το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο – το οποίο δύο χρόνια μετά την πρώτη συζήτηση δεν έχει καν παρουσιαστεί στο σύνολό του. Και πάλι «γαλάζιοι» βουλευτές αντέδρασαν, συνεπικουρούμενοι από Μητροπολίτες που ξεσηκώθηκαν με «πύρινα» κηρύγματα και το αντιρατσιστικό πήρε, λέει, «ολιγοήμερη παράταση». Το χρειαζόμαστε, λοιπόν, ή άδικα ταλαιπωρούμαστε;
