Ο Δημοσθένης στην Αρχαία Αγορά συνήθιζε να λέει «δει δη χρημάτων και άνευ τούτων, ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων». Και βέβαια, είχε δίκιο. Κάτι το οποίο γνωρίζει και η κυβέρνηση, η οποία συνειδητοποίησε -λίγο αργά, είναι η αλήθεια- ότι της λείπουν μερικά εκατομμύρια για τις ληξιπρόθεσμες δόσεις του ΔΝΤ μέσα στο Μάρτιο.
Το θέμα αρχικά αντιμετωπίστηκε ελαφρά τη καρδία, με δηλώσεις του τύπου «δεν θα τα χαλάσουμε για μερικές ημέρες». Επειδή, όμως, οι Ευρωπαίοι είναι γνωστό και αποδεδειγμένο τον τελευταίο καιρό ότι μας περιμένουν στη γωνία και όταν ήρθαν μαζικά οι προειδοποιήσεις εξ Εσπερίας για πιστωτικό γεγονός και χρεοκοπία, άρχισε ο αγώνας δρόμου για να εξευρεθεί η απαραίτητη ρευστότητα.
Τα αποτελέσματα ευτυχώς ήταν θετικά, αν και γι’ αυτό χρειάστηκαν εκδόσεις εντόκων γραμματίων με «τσιμπημένα» επιτόκια και λογιστικές αλχημείες, τις οποίες θα κατηγορούσε με πύρινο λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ εάν ήταν στην αντιπολίτευση. Όπως η κάλυψη δαπανών των νοσοκομείων από τα αποθεματικά τους, ο δανεισμός από τα ασφαλιστικά ταμεία ή η μεταφορά κονδυλίων για τις αγροτικές αποζημιώσεις. Για την ώρα, λοιπόν, τη βγάλαμε καθαρή. Αλλά τα προβλήματα ρευστότητας παραμένουν – όπως και το μήνυμα από Βρυξέλλες και Βερολίνο ότι δεν έχει άλλη οικονομική βοήθεια, εάν δεν τηρηθούν οι συμφωνίες ως το καλοκαίρι.
Ο Γιάν(ν)ης Βαρουφάκης μεταβαίνει τη Δευτέρα στο Eurogroup με το πακέτο των πρώτων έξι μεταρρυθμίσεων που σχεδιάζει η κυβέρνηση στη βαλίτσα του. Πριν από αυτό, όμως, δέχθηκε σφοδρές επικρίσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Όχι για το ντύσιμό του, αυτή τη φορά. Αλλά για την υπερέκθεσή του στα Μέσα Ενημέρωσης, αφού παραχώρησε δεκάδες -ίσως και εκατοντάδες- συνεντεύξεις, σε κάποια εκ των οποίων εκστόμισε την ιστορική ατάκα για τη «δημιουργική ασάφεια» της συμφωνίας με τους εταίρους (σ.σ.: οι οποίοι δεν έδειξαν και πολύ ικανοποιημένοι από τον… μαρτυριάρη υπουργό Οικονομικών).
Σε κάποια άλλη συνέντευξη, μίλησε για το ενδεχόμενο επιβολής έκτακτου φόρου στους «έχοντες». Και ποιοι είναι οι «έχοντες»; «Αυτοί που βγάζουν χρήματα, αλλά δεν πληρώνουν φόρους», απάντησε ο ίδιος. Ποιοι είναι, όμως, τελικά αυτοί που βγάζουν χρήματα και δεν πληρώνουν φόρους; Διότι στα χρόνια του Μνημονίου… χορτάσαμε από έκτακτους φόρους και δυστυχώς γίναμε όλοι «έχοντες», ανεξάρτητα από τις πραγματικές μας δυνατότητες. Ακριβώς διότι διαχρονικά το κράτος αδυνατεί να συλλάβει αυτούς που πραγματικά δεν πληρώνουν τους φόρους που θα έπρεπε να πληρώσουν.
Αν, όμως, η πολιτική της κυβέρνησης για να εξεύρει την απαραίτητη ρευστότητα είναι μία από τα ίδια και την πληρώσουν μισθωτοί, συνταξιούχοι, επαγγελματίες και τα… ακίνητα, η ελπίδα που έταζε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει φύγει ήδη πολύ μακριά.
