Πριν ακόμα καλά καλά μάθει να περπατάει, είχε αρχίσει να κάνει τα πρώτα του βήματα στον άθλημα του Κουνγκ Φου. Από μικρός είχε ιδιαίτερη έφεση και, υπό τις οδηγίες του πατέρα – δασκάλου του, άρχισε νωρίς να ξεδιπλώνει το ταλέντο του. Αποφάσισε να το υπηρετήσει σε όλο του το βάθος και το πέτυχε, κερδίζοντας υποτροφία, ώστε να το σπουδάσει στον… φυσικό του χώρο, το Πανεπιστήμιο του Πεκίνου.
Πριν από μερικές εβδομάδες, ο Δημήτρης Μαθιόπουλος συμμετείχε στην 6η Πανεπιστημιάδα κινέζικων πολεμικών τεχνών αγωνιζόμενος σε δύο κατηγορίες, όπου και διακρίθηκε ανάμεσα σε πολλούς και δύσκολους αντιπάλους, κατακτώντας την 3η θέση στην κατηγορία κοντά όπλα και την 4η σε αυτήν των γυμνών χεριών.
Ο νεαρός Ηρακλειώτης αθλητής, μίλησε στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ για αυτή του την επιτυχία, αλλά και την αγάπη του για αυτό το ιδιαίτερο και εντυπωσιακό άθλημα.
Από πόσο χρονών ασχολήθηκες με το άθλημα;
Ασχολούμαι από πολύ μικρή ηλικία με το άθλημα του Κουνγκ Φου, ο πατέρας μου με προετοίμαζε σωματικά από την ηλικία των 40 ημερών. Μπορώ να πω ότι από την ηλικία των 2-3 χρονών ξεκίνησα να συμμετέχω στα τμήματα των προπονήσεων.
Σε ποιο βαθμό επηρέασε η παρουσία του δάσκαλου-πατέρα στο να συνεχίσεις και να ασχοληθείς;
Σίγουρα το γεγονός ότι ο μπαμπάς μου ήταν ταυτόχρονα και ο προπονητής μου έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να συνεχίσω στο συγκεκριμένο άθλημα και να αποφασίσω να φτάσω σε επίπεδο πρωταθλητισμού πια.
Έκανες και ο ίδιος ταξίδια, στην Κίνα, όπως ο πατέρας σου για να γνωρίσεις εκεί δασκάλους;
Ναι, είχα ταξιδέψει το 2014 με το πατέρα μου και άλλους δύο συναθλητές μου όπου συμμετείχα σε τοπικό πρωτάθλημα της πόλης Τσαν Γιουαν κατακτώντας την 3η θέση. Έμεινα για ένα μήνα εσώκλειστος σε σχολείο κουνγκ φου όπου συμμετείχα στο καθημερινό πρόγραμμα προπονήσεων μαζί με τους κινέζους αθλητές του συγκεκριμένου σχολείου.
Ποια ήταν η εξέλιξη σου και ποιες διακρίσεις έχεις κερδίσει μέχρι σήμερα;
Από την ηλικία των 4,5 ετών άρχισα να συμμετέχω σε πρωταθλήματα – επιδείξεις και δεν έχω σταματήσει μέχρι και σήμερα να παίρνω μέρος σε αγώνες όπως Πανελλήνια , διασυλλογικά, Ευρωπαϊκά ακόμα και τώρα που βρίσκομαι στην Κίνα συμμετείχα πολύ πρόσφατα στην 6η Πανεπιστημιάδα που έγινε στο Πεκίνο. Μπορώ να σας πω ότι όλα αυτά τα χρόνια και σε όποιο πρωτάθλημα και να συμμετείχα ήμουν πάντα ανάμεσα στην τριάδα των μεταλλίων και ως επί των πλείστον στην πρώτη θέση. Τα μετάλλια στα Πανελλήνια είναι πραγματικά αμέτρητα. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, θα μπορούσα να πω ότι είναι περίπου στα 200. Το 2014 στην Κίνα 3η θέση, το 2017 στο 4ο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Παραδοσιακού Κουνγκ Φου στην Τιφλίδα της Γεωργίας κατέκτησα 4 μετάλλια, το 2018 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Σαολίν στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας κατέκτησα 3 μετάλλια και φέτος στην Κίνα στην 6η Πανεπιστημιάδα κατέκτησα μια 3η θέση και μια 4η.
Πώς προέκυψε η υποτροφία στην Κίνα και ποιο είναι το αντικείμενο των σπουδών σου;
Η υποτροφία δόθηκε μέσω της Κινέζικης Πρεσβείας της Ελλάδος και έχει ισχύ για πέντε έτη. Η Κινέζικη Πρεσβεία θεώρησε ότι θα μου άξιζε αυτή η ευκαιρία για να μπορέσω να εξελιχθώ και να καταρτιστώ όσο το δυνατόν καλύτερα σε αυτό που αγαπώ και ξέρω να κάνω τόσα χρόνια. Σίγουρα, το γεγονός ότι ο πατέρας μου ως προπονητής συνεργάζεται με την Κινέζικη Πρεσβεία συμμετέχοντας στις αθλητικές και πολιτιστικές της εκδηλώσεις, πιστεύω ότι έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην έγκριση της υποτροφίας μου. Η υποτροφία έχει εγκριθεί από το αθλητικό πανεπιστήμιο της Σαγκάης και είναι για τετραετή φοίτηση με ειδικότητα το Γου Σου με ένα έτος επιπλέον για την εκμάθηση της κινέζικής γλώσσας. Η εκμάθηση της γλώσσας προηγείται καθώς όλα τα μαθήματα στο αθλητικό πανεπιστήμιο της Σαγκάης γίνονται στα κινέζικα. Για αυτό το λόγο φέτος βρίσκομαι στο Πανεπιστήμιο Γλώσσας και Κουλτούρας του Πεκίνου, στο BLCU, και τέλος της φοιτητικής χρονιάς δηλαδή τέλος Ιουνίου με αρχές Ιουλίου θα δώσω εξετάσεις για το πτυχίο HSK 4. Εφόσον επιτύχω, θα συνεχίσω την φοιτητική μου πορεία στο αθλητικό πανεπιστήμιο της Σαγκάης που, παρεμπιπτόντως να σας ενημερώσω, ότι θεωρείται το καλύτερο αθλητικό πανεπιστήμιο μαζί με αυτό του Πεκίνου στο άθλημά μου παγκοσμίως.
Πώς ήταν η διαδικασία προσαρμογής μέχρι σήμερα; Δυο κόσμοι εντελώς αντίθετοι πολιτιστικά, πώς κατάφερες να τους «παντρέψεις» για να προχωρήσεις στις σπουδές σου;
Η προσαρμογή μου ήταν πάρα πολύ γρήγορη χωρίς καθόλου προβλήματα μέσα στον πρώτο μήνα που βρέθηκα εκεί. Υπάρχει μόνο μια μικρή δυσκολία στο φαγητό, την οποία όμως και αυτή την ξεπέρασα πολύ γρήγορα. Το εκπαιδευτικό σύστημα της Κίνας είναι μοναδικό, εξαιρετικό, πάρα πολύ απαιτητικό με θεαματικά, όμως, αποτελέσματα. Τα αποτελέσματα έρχονται μετά από συστηματική, επίμονη και πειθαρχημένη προσπάθεια και από τις δύο πλευρές και από την πλευρά των καθηγητών, αλλά και από την πλευρά των φοιτητών. Μπορεί η Ελλάδα και η Κίνα να είναι τόσο διαφορετικοί κόσμοι, αλλά θα προσπαθήσω να κρατήσω τα καλύτερα και από τις δύο χώρες.
Δώσε μας περισσότερες λεπτομέρειες για την συμμετοχή στην Πανεπιστημιάδα και πώς προέκυψαν οι διακρίσεις; Πόσοι αθλητές συμμετείχαν; Πώς ήταν το συναίσθημα να επικρατήσει ένας Έλληνας, μεταξύ αθλητών που το Κουνγκ Φου είναι η «μητρική» τους πολεμική τέχνη;
Όπως σας ανέφερα και προηγουμένως, τώρα είναι η χρονιά εκμάθησης της κινέζικης γλώσσας. Παρ’ όλα αυτά, μου δόθηκε η ευκαιρία και η δυνατότητα να συμμετάσχω και στην ομάδα Γου Σου του πανεπιστημίου κατόπιν αξιολόγησης μου από τους Κινέζους προπονητές. Μου πρότειναν να συμμετάσχω στην 6η Πανεπιστημιάδα και να αντιπροσωπεύσω το πανεπιστήμιο σε αυτό το πρωτάθλημα και διαγωνίστηκα με αθλητές που προέρχονται αμιγώς από αθλητικά πανεπιστήμια. Συμμετείχα σε δύο αγωνίσματα. Το πρώτο ήταν στα γυμνά χέρια που η κατηγορία μου είχε συνολικά 22 αθλητές και ήρθα τέταρτος χάνοντας την 3η θέση και το χάλκινο μετάλλιο για 0,01 και το δεύτερο αγώνισμα ήταν τα κοντά όπλα (ξίφος) με 10 αθλητές στην κατηγορία μου και ήρθα τρίτος. Είμαι σίγουρος ότι εάν είχα τη δυνατότητα να προπονούμαι περισσότερες ώρες, θα είχα επιτύχει καλύτερα αποτελέσματα. Το καθημερινό μου πρόγραμμα είναι 9 ώρες κινέζικη γλώσσα, αλλά είναι τα μαθήματα έτσι δομημένα ώστε ξεκινάω 8:30 το πρωί και καταλήγω στην εστία στις 9 το βράδυ. Ευτυχώς, που οι ώρες των προπονήσεων είναι στο μοναδικό κενό δίωρο που έχω κάθε Τρίτη και Πέμπτη. Νιώθω πολύ περήφανος για την καταγωγή μου, αλλά σέβομαι εξίσου και όλους τους άλλους αθλητές. Δεν έχω πρόβλημα να πω ότι κάποιος είναι καλύτερος από εμένα, αλλά θέλω και εγώ να προοδεύω και να εξελίσσομαι.
Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον, αγωνιστικά και επαγγελματικά; Επιστροφή στην Ελλάδα και συνέχιση της δουλειάς του πατέρα; Υπάρχει σκέψη παραμονής στην Κίνα;
Το μέλλον μου είναι ακόμα προς συζήτηση. Είναι πάρα πολύ νωρίς ακόμα. Ο δρόμος μου είναι μακρύς και δύσκολος γιατί, από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, άλλος Έλληνας αθλητής δεν έχει προσπαθήσει κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν. Είναι ένα εγχείρημα με πολλές δυσκολίες. Πιστεύω ότι θα αρχίζει να ξεκαθαρίζει η κατάσταση όταν θα πάω στο βασικό μου πανεπιστήμιο, στο αθλητικό δηλαδή. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι έχω δουλέψει πάρα πολύ, πάντα με τη βοήθεια του πατέρα μου, δεν μου χαρίστηκε ποτέ τίποτα και στο τέλος, πιστεύω, ότι θα ανταμειφθώ.
Εν τέλει, τι είναι τελικά το Κουνγκ Φου; Άθλημα ή κάτι βαθύτερο; Πόσο καλύτερος άνθρωπος γίνεται κάποιος μέσα από αυτό και γιατί ένα παιδί αξίζει να ασχοληθεί με αυτό;
Οι λέξεις Κουνγκ Φου σημαίνουν σε απλή μετάφραση πολλή προσπάθεια για να επιτύχει κάποιος το στόχο του. Θεωρώ ότι το κουνγκ φου δεν είναι μόνο άθλημα, αλλά είναι και τρόπος ζωής του ανθρώπου που ασχολείται με αυτό. Ο άνθρωπος που ασχολείται με το κουνγκ φου μαθαίνει να σέβεται, να πειθαρχεί, να έχει αυτοέλεγχο και να έχει οξυδέρκεια μέσα από το σύνολο των ασκήσεων.
Στα βήματα των Σαολίν
Όλα ξεκίνησαν από την επιθυμία του Κώστα Μαθιόπουλου, πατέρα του Δημήτρη να γνωρίσει περισσότερο τον μαγικό κόσμο των Σαολίν. Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν ο νεαρός τότε αθλητής πήρε την απόφαση να ταξιδέψει στο άγνωστο της Κίνας, απόφαση που άλλαξε απόλυτα την ζωή του.
«Ξεκίνησα με τις πολεμικές τέχνες το 1986. Είχα ξεκινήσει με καράτε. Αργότερα, παρακολουθώντας τις ταινίες του Τσάκι Τσαν, του Καραντάιν κλπ είδα ότι το Κουνγκ Φου με τραβάει πιο πολύ. Άρχισα να ψάχνω αν υπάρχουν δάσκαλοι στην Ελλάδα που να διδάσκουν σωστά Κουνγκ Φου. Βρήκα έναν, ο οποίος μου άρεσε πάρα πολύ και μαζί πορευτήκαμε περίπου δέκα χρόνια. Μετά ήθελα κάτι παραπάνω, μέχρι που το 1996 πήγα στην Κίνα για πρώτη φορά. Εκεί συνάντησα έναν άνθρωπο που ήταν εξαιρετικός γνώστης του Κουνγκ Φου. Λέγεται Λι Ουάν Μιν. Είναι από τους τελευταίους εν ζωή πραγματικούς μοναχούς Σαολίν. Κάθισα μαζί του την πρώτη φορά δυο μήνες, την άλλη χρονιά πήγα ξανά. Ζητούσα να με κάνει μαθητή του. Μετά από τρία χρόνια που πήγα συνεχόμενα στην Κίνα, δέχθηκε και από τότε σχεδόν κάθε χρόνο πήγαινα και προπονούμουν».
Όπως θυμάται, ήταν ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα για την εποχή, αλλά και μια τρανή απόδειξη του πόσο πολύ επιθυμούσε να το κάνει.
«Ήταν δύσκολο. Στην Κίνα τότε δεν ήξερε κανένας αγγλικά, εγώ δεν ήξερα κινέζικα. Να πάω από το Πεκίνο που με άφησε το αεροπλάνο, μέχρι τον ναό Σαολίν ήταν ένα πολύ μεγάλο ταξίδι. Τρένα, λεωφορεία, μόνος χωρίς διερμηνέα, να μην καταλαβαίνει κανένας. Τις πρώτες δυο φορές είχα πάει με δυο άλλους και ήταν πιο εύκολα. Την επόμενη φορά που είχα πάει μόνος μου, ήταν πιο δύσκολα. Ο δάσκαλος είδε ότι έχω τη θέληση και την διάθεση και δέχθηκε να με κάνει μαθητή του. Στην Κίνα, το να είσαι μαθητής κάποιου δασκάλου σημαίνει ότι τον έχεις σαν πατέρα κι αυτός σαν παιδί του. Ο προσωπικός μαθητής είναι κάτι το ιδιαίτερο. Νομίζω ήμουν τότε από τους πρώτους στην Δύση που είχαν τέτοια σχέση με αυτόν τον δάσκαλο.
Με την πάροδο των χρόνων αποφάσισα να ανοίξω μια σχολή στο Ηράκλειο. Τα παιδιά άρχισαν όλο και περισσότερα να ασχολούνται με το Κουνγκ Φου. Άρχισαν να παίρνουν διακρίσεις σε αγώνες, η σχολή να ανεβαίνει σαν όνομα μέχρι το 2010 είχαμε φτάσει σε ένα πολύ καλό επίπεδο. Είχαμε φτάσει να παίρνουμε μέρος σε πανελλήνια πρωταθλήματα και να είμαστε πάντα μέσα στις πρωτιές. Μετά το 2015 αρχίσαμε να πηγαίνουμε και σε ευρωπαϊκούς αγώνες, όπου επίσης πήγαμε πολύ καλά».
Στην Χριστουγεννιάτικη Γιορτή Special Olympics
Ο πρόεδρος των Special Olympics Hellas κ. Διονύσιος Κοδέλλας, ο επίτιμος πρόεδρος κ. Ανδρέας Ποταμιάνος και τα μέλη του Δ.Σ διοργάνωσαν Χριστουγεννιάτικη γιορτή για τους αθλητές των Special Olympics, τους προπονητές και τα μέλη των οικογενειών τους. Η γιορτή αυτή πραγματοποιήθηκε στις νέες εγκαταστάσεις των σουπερμάρκετ Σκλαβενίτη σε έναν πράγματι υπέροχα διαμορφωμένο χώρο. Επίσημοι καλεσμένοι όπως η πρέσβειρα της UNESCO κ. Μαριάννα Βαρδινογιάννη, ο Υφυπουργός Πολιτισμού και αθλητισμού κ. Λευτέρης Αυγενάκης, ο πρόεδρος του ομίλου Σκλαβενίτη κ. Γεράσιμος Σκλαβενίτης και άλλες εξέχουσες προσωπικότητες παραβρέθηκαν σε αυτή την εκδήλωση. Το Δ.Σ. των Special Olympics γνωρίζοντας την ευαισθησία του Συλλόγου σε αυτά τα θέματα, ζήτησε να παρουσιάσει μία ολιγόλεπτη επίδειξη πολεμικών τεχνών δίνοντας έτσι μια άλλη διάσταση σε αυτή την εκδήλωση.
