Ένα βιβλίο που φιλοδοξεί να μην είναι ένα ακόμα που έχει γραφτεί για τον Μικρασιατικό Πόλεμο, παρουσιάστηκε στην κατάμεστη αίθουσα της Βίλας Κώστα, σε εκδήλωση που διοργάνωσε η δημοτική παράταξη «Κοινωνία Παρούσα στην Κηφισιά, Νέα Ερυθραία, Εκάλη» και συντόνισε η επικεφαλής της και δημοτική σύμβουλος Αγγελική Παπάζογλου.
Η ανάλυση του βιβλίου, έγινε μέσα από τις ομιλίες του πάνελ, το οποίο αποτελείτο από τον εκδότη του βιβλίου (Εκδόσεις «Ασίνη») και ιστορικό Δημήτρη Μπαχάρα και τον σκηνοθέτη Πέτρο Μιχάλα, οι οποίοι πλαισίωναν τη συγγραφέα του βιβλίου, ερευνήτρια & ιστορικό Δήμητρα Πυρπιρή.
Η εκδήλωση άνοιξε από τον Δομήνικο Κοντολέων, συντονιστή της παράταξης «Κοινωνία Παρούσα» και έκλεισε με τις υπέροχες νότες της μικρασιάτικης μουσικής δυο νέων μουσικών, της Μυρσίνης Ποντικοπούλου – Βενιέρη και του Γιώργου Χριστοδούλου.
Χαιρετισμό στην εκδήλωση απεύθυνε η πρόεδρος της Ένωσης Μικρασιατών Ν. Ερυθραίας και μέλος της Επιτροπής ΚΕ ΜΜΕ Κατερίνα Μουστάκη ενώ παρέστησαν ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού κ. Χρήστος Καλός, ο γγ του Δήμου Κηφισιάς Γιώργος Κοκκόλης, ο πρόεδρος του Λαϊκού Θέατρου Ν. Ερυθραίας Νίκος Αναγνώστου και η δημοτική σύμβουλος Ανατολή Ζαρωτιάδου.
«Ο Άλλος Μικρασιατικός Πόλεμος»
Παρουσιάζοντας το βιβλίο της, η Δήμητρα Πυρπιρή τόνισε ότι βασική επιδίωξη ήταν να ερευνηθεί η πρόσληψη του Μικρασιατικού Πολέμου στα μετόπισθεν μέσα από τη μελέτη της δημόσιας σφαίρας της εποχής.
Ο διάλογος ανάμεσα στην υλική πραγματικότητα του πολέμου, (νεκροί και τραυματίες, ελλείψεις αγαθών, λογοκρισία και στρατιωτικός νόμος, μείωση της παραγωγής, απουσία αγαπημένων προσώπων, λιποταξία και ανυπακοή), ανάμεσα σε αυτήν τη θυσία και σπατάλη όπως λέει ο Γ. Μαργαρίτης «ανθρώπινου και υλικού πλεονάσματος» και στις προσλήψεις της, τον τρόπο δηλαδή που την αντιλαμβάνονταν οι άνθρωποι, είναι το υλικό στο οποίο βασίζεται το βιβλίο για την κατανόηση του Πολέμου αλλά και της ίδιας της κοινωνίας των μετόπισθεν των ετών 1919-1922.
Στο βιβλίο μελετώνται επίσης τα διάφορα δίκτυα (εφημερίδες, περιοδικά, επιστολές κλπ.) μέσω των οποίων έφταναν οι ειδήσεις για τον Πόλεμο στην ελλαδική κοινωνία αλλά και κάθε δημόσια εκδήλωση όπως εορτές και εορτασμοί, θεατρικές και κινηματογραφικές παραστάσεις, το Θέατρο Σκιών, εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, ομιλίες και μουσικές εκδηλώσεις, διαδηλώσεις και συνθήματα, και γενικότερα κάθε τι που έφτανε στον δημόσιο χώρο σχετικά όχι μόνο με τον Πόλεμο καθαυτόν, αλλά και τις επιπτώσεις του στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Το λεξιλόγιο αυτής της καθημερινότητας περιλάμβανε εκτός από την «απεργία», και την «αισχροκέρδεια» και το «ενοικιοστάσιο» και τους «παθόντες» και «παυθέντες» που διεκδικούσαν με έφοδο στο κράτος αποκατάσταση κάθε φορά που άλλαζε η διακυβέρνηση, στα οποία και αφιερώνονται μερικές από τις ενότητες του βιβλίου. Ιδιαίτερο κεφάλαιο αποτελεί η ιδεολογική διάσταση του Πολέμου και οι κατά καιρούς απαντήσεις στο γιατί πολεμάμε, ενώ οι διπλωματικές περιπλοκές και μετατοπίσεις παρουσιάζονται, εξαιρετικά αποκαλυπτικά για κάθε πολιτική παράταξη, μέσω του Τύπου.
Συνδυάζοντας τη νεότερη βιβλιογραφία με το πλήθος του πρωτογενούς υλικού, η αφήγηση είναι μεν γραμμική χρονικά με τομή τις εκλογές του 1920 και την ήττα της βενιζελικής παράταξης αλλά και θεματική ταυτόχρονα, καθώς κάθε ενότητα μπορεί να διαβαστεί και αυτόνομα, ενώ στο εσωτερικό της συνέχεται από τον πάντοτε παρόντα Διχασμό.
Ειδήσεις από τη Κηφισιά – Νέα Ερυθραία –Εκάλη στο amarysia.gr
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
