Και προβλέπει επίσης και τι ακριβώς θα γίνει: Παράταση των περιόδων χάριτος και αποπληρωμής. Ούτε καν μείωση επιτοκίων. Μέχρι και την άνοιξη υπήρχε το ενδεχόμενο στο τραπέζι, αλλαγής των επιτοκίων από κυμαινόμενα σε σταθερά. Έχουν υπογράψει κυμαινόμενα επιτόκια, τώρα που είμαστε σε περίοδο εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων, και θα αρχίσουν μετά να αυξάνονται, αυξάνοντας υπέρμετρα το κόστος αποπληρωμής. Ούτε αυτό θα γίνει.
Η περίοδος αποπληρωμής των σημερινών δανείων λήγει το 2059. Θα συμφωνήσουν δηλ. τα δάνεια αυτά να λήξουν το 2080 ή το 2100. Αν επρόκειτο τα παιδιά μας ή τα εγγόνια μας να ξεχρεώσουν το χρέος, αυτό τώρα θα μετακυλιστεί στα εγγόνια μας ή τα δισέγγονά μας. Αυτή είναι η αναδιάρθρωση που θα έρθει, τίποτε καλύτερο.
Μάλιστα την προηγούμενη εβδομάδα βγήκε και μια ανακοίνωση από μια Ελβετική εταιρεία οικονομολόγων, που προέβλεψε ότι αν δε γίνει σημαντικό κούρεμα της ονομαστικής αξίας του δημόσιου χρέους, αυτό σε λίγα χρόνια θα τεθεί πάλι εκτός τροχιάς. Θυμηθείτε την άνεση με την οποία ο Βενιζέλος το 2012 έλεγε ότι τακτοποιήσαμε δια παντός το χρέος και δε χρειάζεται στο μέλλον καμία αναδιάρθρωση. Εκείνη η αναδιάρθρωση ήταν προβληματική για άπειρους λόγους. Ξεχωρίζω ότι δεν έγινε σημαντική μείωση του δημόσιου χρέους στους θεσμούς (ΕΚΤ, ΔΝΤ κλπ), και ότι δεν υπολόγισε ότι θα υπάρχει ύφεση τα επόμενα χρόνια. Οι δικοί μας τώρα κάνουν το ίδιο λάθος. Στις μελέτες βιωσιμότητας του χρέους προβλέπουν ότι το 2017 θα έχουμε ανάπτυξη πάνω από 2%. Ούτε η Γερμανία δεν έχει τόσο.
Ενώ ο μέχρι τώρα ορισμός βιωσιμότητας του χρέους ήταν το 120% του ΑΕΠ, επειδή αυτό θα φτάσει το 192%, ορίζουν το χρέος ως βιώσιμο αν η ετήσια εξυπηρέτησή του δεν υπερβαίνει το 15% του ΑΕΠ. Κλασσική περίπτωση μετακίνησης των δοκαριών όπου θέλω για να βάλω γκολ. Και ας μην έχει υπάρξει κανένα προηγούμενο αντίστοιχο τέτοιου ορισμού που τώρα θα συμφωνήσουν, για να μπορεί έτσι να μπει και το ΔΝΤ στο καινούριο δάνειο. Αυτό το 15% αξίζει τον κόπο να το μεταφράσουμε σε ευρώ: Είναι 27 δις. Με αυτά, σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού, θα μπορούσαμε να είχαμε καταργήσει όλους τους έμμεσους φόρους (η επιτομή της αντιλαϊκής φορολογίας), που ανέρχονται σε 24,9 δις. Να είχαν διπλασιαστεί τα κονδύλια μισθών και συντάξεων του δημοσίου, που είναι 18,6 δις. Να είχε τετραπλασιαστεί το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων (6,7 δις). Δηλ. ακόμα και αυτό το 15% που θα το εμφανίσουν ως πανάκεια, σηματοδοτεί μια νέα αιμορραγία των δημόσιων οικονομικών. Για να μπορέσει να εξυπηρετηθεί ένα δημόσιο χρέος, το οποίο κατά την άποψή μου πρέπει να διαγραφεί μονομερώς, χωρίς δηλ. τη σύμφωνη γνώμη των πιστωτών μας, που έχουν κάθε λόγο να υπερασπισθούν τα δικά τους συμφέροντα.
Συμπεράσματα
Αυτό είναι και το βασικότερο συμπέρασμα από την περιπέτεια του 1ου εξαμήνου του 2015. Ότι, εντός της Ευρωζώνης και εντός της ΕΕ δεν είναι δυνατόν να επέλθει μια ριζοσπαστική λύση που θα παίρνει υπ’ όψιν της τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού. Καταλαβαίνω πολύ καλά ότι αυτό δεν είναι και τόσο απλό. Πιστεύω όμως ότι είναι μια άλλη συζήτηση, εκ των πραγμάτων αναγκαία, αλλά αυτό που δεν μπορούμε πια να συνεχίσουμε να κάνουμε είναι να πορευόμαστε με αυταπάτες, λέγοντας ότι επειδή αυτό μπορώ, αυτό πρέπει να γίνει. Με τους «εταίρους» μας στην ΕΕ, αποκλείεται να βρούμε λύση που δεν θα μας κάνει δούλους. Αυτό που πρέπει να συζητήσουμε και πιστεύω ότι είναι το ερώτημα για την επόμενη περίοδο, είναι πως, με βάση αυτήν την πικρή εμπειρία των προηγούμενων μηνών, θα μπορέσουμε να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας χωρίς πλέον να έχουμε αυταπάτες, χωρίς να πιστεύουμε πως θα βρεθεί κάποιος άλλος από μηχανής θεός για να του αναθέσουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς.
Η συζήτηση – η δευτερολογία
Ακολούθησε συζήτηση με ερωτήσεις και τοποθετήσεις των συμμετεχόντων στην εκδήλωση, συζήτηση πλούσια σε προβληματισμό, έντονη και φορτισμένη, που έδειξε την αγανάκτηση που ξεχειλίζει για την κατάσταση, την έντονη διάθεση για δράσεις που θα αποτρέψουν την πορεία προς την καταστροφή της χώρας και του λαού, τον προβληματισμό για τις προϋποθέσεις της διεξόδου, καθώς και για πλευρές της αναγκαίας πολιτικής για το κίνημα και τις πολιτικές δυνάμεις που επαγγέλλονται την αντίσταση σ’ αυτήν την πολιτική. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν και τοποθετήθηκαν και αρκετά γνωστά δημόσια πρόσωπα και ειδικοί διαφόρων ειδικοτήτων, πού έχουν συμβάλλει με τις απόψεις και τη δράση τους στο κίνημα ενάντια στην καταστροφική πολιτική που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια. Η εκδήλωση έκλεισε με δευτερολογία του Λεωνίδα Βατικιώτη, που απάντησε στις ερωτήσεις και στα θέματα που τέθηκαν από τοποθετήσεις των συμμετεχόντων.
Στη συγκέντρωση μοιράστηκε προκήρυξη της Επιτροπής Αγώνα Κηφισιάς για τα νέα μέτρα που καλούσε σε συμμετοχή στην απεργία και τις συγκεντρώσεις της 12 Νοέμβρη, καθώς η προκαταρκτική Έκθεση της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου χρέους της προηγούμενης βουλής, στη σύνταξη της οποίας και συμμετείχε ο Λεωνίδας Βατικιώτης. Την επιτροπή αυτή της βουλής κατήργησε ο νέος πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, την επομένη της εκδήλωσης και ημέρα της γενικής απεργίας.
* Στο ιστολόγιο της Επιτροπής Αγώνα Κηφισιάς θα βρείτε βίντεο με την εισήγηση και τη δευτερολογία του Λ. Βατικώτη, την εισήγηση σε κείμενο (απομαγνητοφωνημ,ένο), καθώς και περίληψη της συζήτησης με τα θέματα που τέθηκαν από ερωτήσεις και τοποθετήσεις του κοινού της εκδήλωσης.
Επιτροπή Αγώνα Κηφισιάς Ενάντια στα μέτρα ΔΝΤ – ΕΕ – κυβέρνησης
