Γράφει ο Χρήστος Φωτιάδης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας, 26/03/2022
Ενώ οι επαφές της επίσημης Ελλάδας με το πολυπληθές ελληνικό στοιχείο της Μαριούπολης ήταν τακτικές επί δεκαετίες και ενώ την είχε επισκεφτεί πολύ πρόσφατα και ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας, ενώ η χώρα μας διατηρεί προξενείο και οι πληροφορίες για τον επερχόμενο πόλεμο ήταν πια καθημερινές, η κυβέρνηση απέτυχε να διασώσει χιλιάδες πολίτες ελληνικής καταγωγής. Με το ζόρι εβδομήντα (70), που φυσικά χρησίμευσαν για άλλο ένα σόου των “αρίστων”!
Δυστυχώς ο μεγαλύτερος όγκος των ομογενών μας έμειναν εγκλωβισμένοι μεταξύ δυο πυρών! Κι όμως, πριν από 29 χρόνια, το υπουργείο Εξωτερικών και οι Ένοπλες Δυνάμεις είχαν φέρει σε πέρας μια επιχείρηση απομάκρυνσης 1.013 Ελλήνων από μια εμφύλια σύρραξη που μαινόταν όχι πολύ μακριά από την Ουκρανία, λίγο νοτιότερα για την ακρίβεια. Επρόκειτο για Έλληνες του Πόντου που ζούσαν στο Σοχούμι της Αμπχαζίας και είχαν εγκλωβιστεί στον εμφύλιο πόλεμο Γεωργίας – Αμπχαζίας. Η ειδική επιχείρηση υπό την κωδική ονομασία «Χρυσόμαλλο Δέρας» έμεινε στην ιστορία ως μια από τις πιο επιτυχημένες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Την πολιτική ευθύνη της επιχείρησης ανέλαβε η τότε υφυπουργός Εξωτερικών Βιργινία Τσουδερού της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και ο σχεδιασμός της ανατέθηκε στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Το σχέδιο «Χρυσόμαλλο Δέρας» προέβλεπε ότι το πλοίο «Βισκάουντες» θα αναχωρούσε από την Ελλάδα, αλλά πάνω σε αυτό θα είχαν επιβιβαστεί άνδρες των Ειδικών Δυνάμεων, αλεξιπτωτιστές, βατραχάνθρωποι και πεζοναύτες, μεταμφιεσμένοι σε μέλη του πληρώματος. Το πλοίο έφτασε στο λιμάνι του Σοχούμι ξημερώματα της 15ης Αυγούστου του 1991. Οι ομογενείς επιβιβάστηκαν στο «Βισκάουντες» με ασφάλεια. Αλλά η αποστολή διάσωσης δεν ήταν καθόλου εύκολη, αν αναλογιστεί κανείς ότι ήδη είχαν χάσει τη ζωή τους δεκάδες ομογενείς, ενώ κατά την αποχώρησή τους από τα χωριά κάποιοι είχαν δεχθεί επίθεση από ληστές! Και οι Έλληνες ομογενείς μόλις αναχώρησε το «Βισκάουντες» για την Ελλάδα έστησαν έναν τρελό χορό στο κατάστρωμα, υπό τους ήχους ποντιακής λύρας! Φυσικά δεν είναι ανάλογα τα συναισθήματα των Ελλήνων της Μαριούπολης, που αφέθηκαν στην τύχη τους, παρά τη βεβαιότητα του επερχόμενου πολέμου. Ασφαλώς θα έχουν πολλά να πουν, όταν τελειώσει ο πόλεμος…
