Aπό τις σελίδες αυτές εκπέμψαμε επαρκή σήματα κινδύνου, στα χρόνια που ακολούθησαν την αυτοκτονία της ΕΣΣΔ και την εξαφάνιση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, αφού Δεξιά και Αριστερά συμφωνούσαν ότι… «καλύτερες μέρες» επρόκειτο να έρθουν σε όλο τον κόσμο. Ήμασταν τότε μια ασήμαντη αλλά κάθετα διαφωνούσα μειοψηφία, και μάλιστα με πολύ συγκεκριμένα επιχειρήματα…
Πέρασαν σχεδόν τρεις δεκαετίες από τότε και οι κάποτε «αιρετικές» απόψεις μας έγιναν η αυτονόητη και κοινά αποδεκτή αλήθεια! Αυτό που όψιμα ο πρόεδρος Πούτιν χαρακτήρισε ως τη «μεγαλύτερη γεωστρατηγική καταστροφή του εικοστού αιώνα» οδηγεί με γοργά βήματα σε μια Ευρώπη που απαρνιέται ό,τι θετικό πέτυχε μετά τη λήξη του πολέμου!
«Νομιμοποίηση» του φασισμού
Τα στάδια της μεταβολής αυτής αποτέλεσαν μόνιμο και προνομιακό θέμα της αρθρογραφίας μας. Η είσοδος των μικροσκοπικών και δηλητηριωδών χωρών της Βαλτικής στην ΕΕ, τα συνεχή αντικομμουνιστικά «ψηφίσματα» του Ευρωκοινοβουλίου, η αποδόμηση ακόμα και της ύπαρξης του Ολοκαυτώματος και τέλος η αντιρωσική υστερία έφεραν τους καρπούς του μίσους.
Στις περισσότερες χώρες δημιουργήθηκαν και αναπτύχθηκαν ταχύτατα ακροδεξιά κόμματα όλης της γκάμας. Σχεδόν όλα μπήκαν αρχικά σε τοπικά κοινοβούλια και σύντομα στα εθνικά και στο Ευρωκοινοβούλιο. Παρά τις αισθητές διαφορές μεταξύ τους, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: μάχονται με πάθος όσα έγιναν στη μεταπολεμική Ευρώπη στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χωρίς τα εισαγωγικά που απαιτούνται όταν αυτά γίνονται αντικείμενο προπαγάνδας.
Το (όποιο) κοινωνικό κράτος, τα δικαιώματα των μειονοτήτων, των μεταναστών, των γυναικών και των πολιτών ευπαθών κατηγοριών, ο σεβασμός της Συνθήκης της Ρώμης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και μια σειρά άλλων δικαιωμάτων που πηγάζουν από την Αναγέννηση, τον Διαφωτισμό, τη Γαλλική Επανάσταση και τις σοσιαλιστικές ιδέες, άρχισαν να γίνονται «ενοχλητικά». Η τρέχουσα επίκαιρη άποψη είναι πως υπάρχουν οι «καθαρόαιμοι» πολίτες σε κάθε χώρα, που δικαιούνται να περιορίζουν τα δικαιώματα όλων των υπολοίπων κατά βούληση!
Νοσταλγοί του φασισμού φόρεσαν και πάλι τη στολή του «πατριώτη» και ξιφούλκησαν εναντίον του «Διαφορετικού», στηριζόμενοι στην ανασφάλεια και τον περιορισμό των κοινωνικών παροχών και των επαγγελματικών ευκαιριών!
Κυβερνούν!
Σε πολλές χώρες, οι νοσταλγοί της «εθνικής καθαρότητας» βρίσκονται πια σε κυβερνήσεις συνεργασίας, λόγω ακριβώς της κοινοβουλευτικής δύναμης που σταδιακά απέκτησαν! Ακόμη κι αν αυτό δεν συνέβη ακόμα σε κάποιες χώρες, η επιρροή των ακροδεξιών ιδεών επηρεάζει τις κυβερνήσεις ή τα παραδοσιακά συντηρητικά κόμματα, όπως στη Γερμανία και στην Ελλάδα.
Η «μετακόμιση» καθαρά φασιστικών πολιτευτών στη ΝΔ -με αποδεδειγμένη σχετική «δράση»!- έγινε αποδεκτή χωρίς τριγμούς, ενώ η «κατασκήνωση» των δεδηλωμένων φασιστών και χουντικών βουλευτών στον… «Ναό της δημοκρατίας» είναι ένα θέσφατο επίτευγμά τους!
Δεν χαιρόμαστε καθόλου για την επιβεβαίωση των φόβων μας. Όμως χτυπάμε και πάλι το καμπανάκι της προειδοποίησης: Μην αποδέχεστε ως «κανονική», τη νεκρανάσταση του Φασισμού! Μη συνεργήσετε σε αυτήν, κλείνοντας τα μάτια! Μη χαρίζετε την ανοχή σας στους απογόνους αυτών που αιματοκύλισαν την Ευρώπη, γράφοντας τις πιο φρικτές σελίδες κατά της ανθρωπότητας!